Żmigrodzki Stanisław Tadeusz

ur. 31 III 1872 w Łasku, s. Michała i Felicji z d. Grabowska. Student.

Po maturze w gimnazjum w Częstochowie wstąpił na Wydział Budowy Maszyn i Wydział Elektrotechniczny Politechniki w Zurychu. Studiował także w Studium Rolniczym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Działał równolegle m.in. w "Obronie Czynnej i Skarbie Narodowym", w Związku Zagranicznym Socjalistów Polskich (1892-1895) a od 1895 do PPS. Aresztowany za działalnośc niepodległościową w 1898 był nastepnie więziony w Piotrkowie oraz w X Pawilonie Cytadeli Warszawskiej. W 1899 wyjechał do Krakowa. Należał do ZWC, był także wiceprezesem ZS w Krakowie. Ukończył kurs instruktorski w Stróży (VIII 1913). Był odpowiedzialny za zakup kb Mannlicher dla 1.Kompanii Kadrowej. 4 VIII 1914 rozpoczął organizację oddziału telefonicznego oddziałów strzeleckich Piłsudskiego a następnie w 1.pp LP. 2 IX 1914 przeszedł do komp.saperów 1.pp LP. 9 X 1914 mianowany ppor.łączn. W trybie awansowym NKA i Komendy LP mianowany ppor. 5 III 1915 i por. 1 IV 1916. 19 VII 1915 został referentem łączności w I Brygadzie. Za doskonałą postawę wobec nieprzyjaciela mianowany z dniem 1 IV 1916 por.łączn. i komendantem kompanii (X ranga, rozporządzenie NKA nr 7764, rozkaz NKA K. nr 6674 z 16 IV 1916 i rozkaz Komendy LP nr 209), a 1 I 1917 został instruktorem baterii szkolnej 1.part LP. W dniach 17 -31 I 1917 brał udział w charakterze instruktora w II kursie Szkoły Strzeleckiej Artylerii w Rembertowie. Po kryzysie przysięgowym został z LP zwolniony 16 VII 1917. W XI 1918 wstąpił do WP, 1 XII tego roku awansowany do stopnia kpt.sap.Sużył wówczas w DOGen. Lublin. W XII był komendantem szkoły telefonicznej w Lublinie. Rozkazem DOGen. Lublin z 21 XII 1918 zatwierdzony w Oddziale Vb (Techniki Wojskowej) DOGen. jako komendant szkoły telefonicznej i telegraficznej. Kolejno, rozkazem DOGen. Lublin z 24 XII 1918 polecono mu zorganizowanie szkoły saperskiej w Lublinie. 12 VII 1919 wyznaczony komendantem Obozu Szkolnego Saperów w Warszawie. 1 VI 1920 został głównym inżynierem Szefostwa Grup Fortyfikacyjnych Departamentu II MSWojsk., a od 1 XI 1920 dowódcą zakładów pontonowych saperów w tymże Departamencie. 1 X 1921 został referentem regulaminowo-szkolnym w Departamencie V MSWojsk. Zweryfikowany jako płk.sap. ze starszeństwem z 1 VI 1919, od 15 X 1922 pełnił funkcję komendanta Kościuszkowskiego Obozu Szkolnego Saperów, a od 15 VII 1924 Szefem Inżynierii Saperów DOK VIII w Toruniu. W 1927 przeszedł w stan spoczynku. Opublikował ważną pracę wspomnieniową "Przed i po 6 sierpnia. Wspomnienia oficera łączności I Brygady" (1935). Zmarł 21 X 1939 w Warszawie, pochowany na Powązkach. Żonaty od 1900 z Jadwigą Wieliczko, mieli syna Zymunta (1901) i córkę Katarzynę (1903). Odznaczony VM 5.kl., KN, KW 3x.

Źródła:

  • ANKr., NKN, sygn. 434;
  • CAW I.120.1.386;
  • CAW I.120.63.746;
  • DRW 1919 nr 55;
  • DRW 1919 nr 76;
  • "Goniec Polowy Legionów" R.II (1916) nr 15 z 10 V;
  • Lista Starszeństwa oficerów Legionów Polskich, Warszawa 1917;
  • OGLub. 1918 nr 14;
  • OGLub. 1918 nr 15;
  • OGLub. 1918 nr 16;
  • R.O.1923;
  • R.O.1924;
  • R.O.1928;
  • R.O.Rez.1934;
  • T.Kasprzycki, Kartki z dziennika oficera I Brygady, Warszawa 1934;
  • Z. Moszumański, Z. Kozak, Wojenne szkoły dla oficerów artylerii (1914-1921), Pruszków brw;
  • W.K.Cygan, Oficerowie Legionów Polskich 1914-1917. Słownik Biograficzny, t.V, Ś-Ż.

Autorzy:

Janusz Cisek, Ewa Kozłowska, Łukasz Wieczorek
Słownik Legionistów Polskich 1914-1918

Tagi

  Pobierz

  Powróć

Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu mechanizmu cookie w Twojej przeglądarce.

Więcej informacji