Wyspiański Stefan Władysław Julian

ur. 7 VIII 1892 w Krakowie, s. Ferdynanda, urzędnika kolejowego, i Heleny z d. Gałkowska. Inżynier.

Ukończył Szkołę Realną w Stanisławowie (1909), po czym podjął studia na Wydziale Inżynierii Lądowej Politechniki Lwowskiej i tam w 1914 uzyskał absolutorium. Należał do I lwowskiej Drużyny Skautowej im.T. Kościuszki, od 1912 do Stałych Drużyn "Sokoła", gdzie był pchor. 1 VIII 1914 powołany został do 19. pp Obrony Krajowej we Lwowie, skąd 20 VIII 1914 odkomenderowany został do Legionu Wschodniego. W Legionie dowodził plutonem w 9. komp. 2.pp. Po jego rozwiązaniu przeszedł do Legionu Zachodniego. 4 X 1914 odnotowany w Baonie Uzupełniającym kpt.A.Galicy. 4 XI 1914 mianowany chor. piech. (XII ranga, rozkaz Komendy LP nr 48) i 15 I 1915 przydzielony do III baonu 2. pp LP. Od 25 I tego roku dowodził 11. komp. III baonu tego pułku. Po reorganizacji objął pluton w 9. komp. III baonu 2. pp LP i 14 III 1915 został awansowany na ppor.piech. 11 V 1915 mianowany komendantem komp. 1 XI 1915 awansowany na por.piech. (X ranga, rozkaz Komendy LP nr 165 z 1 XI 1915) a 1 XI 1916 na kpt.piech. Podczas działań frontowych ranny. 29 IV 1917 wymieniony w stopniu kpt. w spisie oficerów, podoficerów i żołnierzy skierowanych na 2. Kurs Wyszkolenia. Po kryzysie przesięgowym (VII 1917) kontynuował służbę w Polskim Korpusie Posiłkowym, po przekroczeniu frontu pod Rarańczą (15-16 II 1918) dołączył do II Korpusu Polskiego w Rosji i uczestniczył w bitwie pod Kaniowem z Niemcami (11 V 1918). Po rozbrojeniu Korpusu przedostał się do Kijowa, od 24 VIII 1918 dowodził I baonem strzelców w oddziale polskim przy Armii Ochotniczej w Jekaterynodarze, a od 8 IX tego roku w Stanicy Paszkowskiej. Uczestniczył w walkach z bolszewikami pod Dużą, Małą Dżałgą i Kijewskoje. Następnie służył w 2. pp 4.DS gen.L.Żeligowskiego na Kubaniu. W dniach 11 - 18 XII 1918 był więziony przez Ukraińców na stacji kolejowej Wygoda. Po wypuszczeniu na wolność przedostał się do kraju, gdzie zgłosił się do WP. Przyjęty do WP z dniem 24 XII 1918 i rozkazem z 25 I 1919 wyznaczony zastępcą dowódcy 33. pp. Po wojnie z bolszewikami wykazany 1 VI 1921 w stopniu ppłk. piech. w 19. pp. Następnie zweryfikowany w tym stopniu ze starszeństwem z 1 VI 1919. W 1923 roku był zastępcą dowódcy 59. pp, w roku 1925 na analogicznym stanowisku w 68. pp. 1 I 1927 awansowany na płk.piech., w roku następnym dowodził 30.pp. Przed 1932 przeniesiony został w stan spoczynku. Podczas II wojny światowej przedostał się na Bliski Wschód i tam służył w Ośrodku Zapasowym SBSK. Zmarł 19 VI 1942 w Ramalah w Palestynie, spoczywa na miejscowym cmentarzu wojennym. Odznaczony VM 5.kl., KN i KW.

Źródła:

  • CAW I.120.63.746;
  • CAW I.120.63.263;
  • CAW I.120.1.386;
  • CAW I.120.1.124;
  • DRW 1919 nr 8;
  • DRW 1919 nr 11;
  • Lista Starszeństwa oficerów Legionów Polskich, Warszawa 1917;
  • R.O.1923;
  • R.O.1924;
  • R.O.1928;
  • R.O.Rez.1934;
  • VI Lista strat. Uzupełnienia i sprostowania do I, II, III, IV i V Listy strat, Piotrków 1916;
  • Spis oficerów…;
  • Wykaz poległych i zmarłych żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na obczyźnie w latach 1939-1946, Londyn 1952;
  • H.Bagiński, U podstaw organizacji Wojska Polskiego 1908-1914, Warszawa 1935;
  • T.Malinowski, M.Szumański, 2 Pułk Piechoty Legionów Polskich, Warszawa 1939;
  • W.K.Cygan, Oficerowie Legionów Polskich 1914-1917. Słownik Biograficzny, t.V, Ś-Ż.

Autorzy:

Janusz Cisek, Ewa Kozłowska, Łukasz Wieczorek
Słownik Legionistów Polskich 1914-1918

Tagi

  Pobierz

  Powróć

Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu mechanizmu cookie w Twojej przeglądarce.

Więcej informacji