ur. 2 I 1892 w m. Dobrzyń, przyn. Łódź. Student. Książeczka wojskowa nr 11607.
Brał udział w strajku szkolnym 1905 roku. Maturę zdał jako ekstern w Krakowie. Studia wyższe podjął na Politechnice w Pradze , gdzie jednocześnie należał do Sekcji Zagranicznej PPS, ZWC i ZS. W LP od 18 X do 16 XI 1914 pełnił służbę w Baonie Uzupełniającym (późniejszym VI baonie L.Lisa-Kuli). Jako sierż. 3. komp. 7. pp I Brygady LP leczył się z choroby w Szpitalu Garnizonowym nr 15 w Krakowie a następnie w Domu Rekonwalescentów w Kamieńsku. Od 17 XI 1916 do 1 I 1917 pozostawał w 1. pp LP. Potem służył w Stacji Zbornej LP w Krakowie, a jednocześnie współpracował z redakcją krakowskiej „Kultury Polskiej” redagowanej przez Leona Wasilewskiego. W V 1917 przedstawiony do odznaczenia austr. Krzyżem Wojskowym Karola. W XII 1918 był członkiem trzyosobowej delegacji (wraz z J.Ptaśnikiem i S.Gutowskim) z listem osobistym Naczelnika Państwa do T.G.Masaryka. Dyplom inżyniera chemii na Politechnice Lwowskiej uzyskał w 1920. Podjął następnie pracę w Krakowie i kolejno rafinerii nafty w Jedliczach (1922-1924) a następnie w Dziedzicach (1924-1927). W l. 1927-1930 był wicedyrektorem rafinerii nafty w Drohobyczu, w 1933 został naczelnym dyrektorem kartelu Polski Eksport Naftowy. Był ponadto członkiem Izby Przemysłowo – Handlowej we Lwowie i radnym tego miasta. 31 VIII 1939 zgłosił się do służby w Składnicy Uzbrojenia nr 6 we Lwowie. Oddelegowany do dyspozycji DOK VI we Lwowie, przekroczył ostatecznie granicę jako cywil przy sztabie Naczelnego Wodza. Od 17 IX 1939 internowany w Rumunii, następnie przedostał się do Francji, gdzie do 1942 pełnił funkcję kierownika działu finansowego PCK w Grenoble. Po wyjeździe do Londynu został urzędnikiem emigracyjnego Ministerstwa Przemysłu i Handlu i w 1944 został wysłany jako ekspert do USA w celu podjęcia rozmów w sprawie odbudowy gospodarczej Rzeczypospolitej po zakończeniu wojny. Po Jałcie pozostał na emigracji, jako ekspert podjął pracę w firmach przemysłowo-eksportowych. Jednocześnie działał w piłsudczykowskim Komitecie Narodowym Amerykanów Polskiego Pochodzenia (1942) i był dyrektorem Instytutu Piłsudskiego w Nowym Jorku oraz Polskiego Instytutu Naukowego w Ameryce. Zorganizował dwukrotnie Kongres Naukowców Polskiego Pochodzenia w USA w 1966 i 1971. Zmarł 12 V 1974 w Nowym Jorku, pochowany na cmentarzu Maple Grove w tym mieście. Dwukrotnie żonaty: ze Stefanią Dunikowską oraz na emigracji z Ireną Wayda. Był odznaczony między innymi KN, OOP 4.kl., Złotym KZ oraz odznaką "Za wierną służbę". Ojciec Piotra, profesora historii na uniwersytecie w Yale.
Źródła:
- CAW I.120.63.103;
- CAW I.120.1.100;
- CAW I.120.1.102;
- CAW I.120.27.69 CAW I.120.63.1025;
- Lista strat VII-X 1915;
- P.Wandycz, Wspomnienia o moim ojcu, "Wiek Nafty", nr 1/2001, s. 4-8;
- D.Wandycz, A Forgotten Letter of Pilsudski to Masaryk, New York 1964;
- W.Jędrzejewicz, Damian Wandycz, "Kombatant w Ameryce", R.XIX (1974), nr 2-3 (72-73;
- J.Cisek, Piłsudczycy za Oceanem. Działacze Instytutu Piłsudskiego w Nowym Jorku 1943-1993, "Sowiniec", nr 19, Kraków 2001.
Autorzy:
Janusz Cisek, Ewa Kozłowska, Łukasz Wieczorek
Słownik Legionistów Polskich 1914-1918
Tagi