Tumidajski Kazimierz, ps. „Edward, Marcin (używane po okresie służby w LP)”

ur. 28 II 1897 w m. Radłów, s. Karola, prezesa „Sokoła” i Kasy Stefczyka, i Magdaleny z d. Jawień, przyn. Radłów k. Brzeska. Student. Książeczka wojskowa nr 36250.

Uczęszczał do I Gimnazjum im. K. Brodzińskiego w Tarnowie. W LP od 18 VIII 1914 roku, przydzielony został do 2.pp LP, z którym walczył w Karpatach Wschodnich. Po odniesieniu rany lub wskutek chorby przebywał do 15 IX 1915 w Szpitalu LP w Kamieńsku i kolejno w tamtejszym Domu Rekonwalescentów. Następnie przeniesiony do 12. komp. III baonu 6. pp III Brygady LP Służył w nim jako st. szer. od 27 V 1916. Po kryzysie przysięgowym (VII 1917) został wcielony do armii austriackiej. Zdezerterował i w V 1918 r. wstąpił do lotnego oddziału KN-3 POW w Kijowie, dowodzonego przez L.Lisa-Kulę. Od XI 1918 w WP. Rozkazem DOGen. Lublin z 24 XII 1918 mianowany sierż., uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej, początkowo w sztabie Dowództwa Frontu Wołyńskiego, potem w Oddziale II Sztabu 3. Armii WP oraz w GO gen. E. Rydza-Śmigłego. Po zakończeniu wojny w 6. pp Leg. w Wilnie, 1 VI 1921 wykazany w pułku w stopniu ppor. Kolejno w Oddziale V MSWojsk. w Warszawie, DOK IX w Brześciu n. Bugiem i Departamencie Piechoty MSWojsk. w Warszawie. Mjr od 1932 roku. We IX 1939 dowodził III baonem 2.psp, jego batalion wszedł potem w skład 156. pp rez. Walczył pod Bochnią, Brzeskiem i w lasach radłowskich nad Dunajcem, gdzie 9 IX 1939 jego batalion został otoczony i rozbity. On sam zdołał przedostać się do Tarnowa, gdzie rozpoczął budowę pierwszych struktur SZP na tym terenie. Był Inspektorem Rejonowym ZWZ w Tarnowie. Od I 1943 roku był komendantem Okręgu Lubelskiego AK. W tym samym roku awansowano go do stopnia płk. 6 VIII 1944 podstępnie aresztowany przez NKWD, przewieziony do Lefortowa w Moskwie, a następnie do więzienia w Charkowie i obozu w Diagilewie k. Riazania. Jesienią 1944 został awansowany do stopnia gen. bryg. 4 VII 1947 w czasie protestacyjnej głodówki, został zamordowany w czasie nieudolnie przeprowadzonego wlewania siłą gorącej kaszy. Pochowany na cmentarzu w Skopino. W roku 1990 jego grób zidentyfikowano, prochy ekshumowano i w 1991 przeniesiono na cmentarz wojskowy przy ul. Lipowej w Lublinie. Jego pamięć uczczono tablicą w kościele w Lublinie i nadaniem jego imienia ulicom w Lublinie i Radłowie. Odznaczony VM 4. i 5. kl, KN z Mieczami, KW 4x, Złotym KZ, Krzyżem Kaniowskim i Krzyżem Armii Krajowej. Brat Aleksandra, legionisty.

Źródła:

  • CAW I.120.63.103;
  • CAW I.120.63.1034;
  • CAW I.120. 32. 365;
  • Lista strat VII-X 1915;
  • OGLub. 1918 nr 16;
  • Spis oficerów...;
  • W.Bartosz, E.Zając, Tumidajski Kazimierz Antoni, w: Małopolski Słownik Biograficzny Uczestników Działań Niepodległościowych 1939-1956, t.5, Kraków 1999;
  • W. Bartosz, Oficerowie Wojska Polskiego województwa tarnowskiego zamordowani przez NKWD, Dębica 1994;
  • I. Caban, Z. Mańkowski, Związek Walki Zbrojnej i Armia Krajowa w Okręgu Lubelskim 1939-1944.

Autorzy:

Janusz Cisek, Ewa Kozłowska, Łukasz Wieczorek
Słownik Legionistów Polskich 1914-1918

Tagi

  Pobierz

  Powróć

Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu mechanizmu cookie w Twojej przeglądarce.

Więcej informacji