ur. 15 X 1887 w Nowym Sączu, s. Wojciecha, urzędnika kolejowego, i Katarzyny z d. Nazimek. Inżynier.
Po uzyskaniu matury w Wyższej Szkole Realnej we Lwowie, wstąpił na Wydział Budowy Dróg i Mostów Politechniki Lwowskiej. Dyplom inżyniera odebrał w 1912 roku. Pracował następnie w Namiestnictwie oraz w zarządzie miejskim Lwowa. Od 1908 był członkiem ZWC, z ramienia Polskiego Stronnictwa Postępowego wchodził do lwowskiego oddziału KTSSN (1912-1913). Był również komisarzem i kwestorem Polskiego Skarbu Wojskowego. 6 VIII 1914 zgłosił się do oddziałów strzeleckich. Po utworzeniu NKN został skierowany do Departamentu Wojskowego i z dniem 1 VII 1915 mianowany chor.kanc.(XII ranga, rozkaz Komendy LP nr nr 140 z 24 VII 1915). Po awansie skierowany 6 XI 1915 jako oficer werbunkowy do Miechowa (NKA rozkaz nr 15788). 1 XII 1916 awansował do stopnia ppor.kanc., od 6 IV do 4 VI 1917 był kierownikiem PUZ w Kielcach. Po kryzysie przysięgowym przeszedł do Polskiego Korpusu Posiłkowego, służył w 1. kkm 3.pp LP, z którą przeszedł przez front pod Rarańczą. W związku z tym faktem poszukiwany przez I Ekspozyturę sądu c. k. 7.Komendy Generalnej. Po bitwie II KP pod Kaniowem (11 V 1918), znalazł się w niemieckiej niewoli, z której rychło zbiegł i przedostał się do I Korpusu Polskiego. Po jego kapitulacji powrócił do kraju. Przyjęty do WP reskryptem Rady Regencyjnej z 25 X 1918 z zatwierdzeniem posiadanego stopnia ppor. Po rozbrojeniu Niemców w Warszawie otrzymał przydział do MSWojsk. Dekretem z 7 V 1919 zwolniony z WP na własną prośbę z zaliczeniem do I rezerwy. Po wojnie z bolszewikami wykazany 1 VI 1921 w stopniu mjr. w 1. psap. Zweryfikowany następnie jako ppłk.sap. z 1 VI 1919, służył w 1922 jako Kierownik Rejonu Inżynierów i Saperów Warszawa-Miasto. W XII 1925 przeszedł do rezerwy. 2 VI 1927 został dyrektorem Funduszu Kwaterunku Wojskowego, po 1929 pełnił zadania szefa Departamentu Budownictwa MSWojsk. 17 IX 1939 przeszedł na Węgry, stamtąd do Francji, a po upadku tego państwa do Wlk.Brytanii. W 1942 został dyrektorem Polskiej Szkoły Architektury przy uniwersytecie w Liverpoolu. W 1945 powrócił do kraju, wykładał na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. Zmarł w Warszawie 13 VI 1955, spoczywa na Powązkach. Odznaczony KN, OOP 4.kl., KW 4x.
Źródła:
- CAW I.120.63.103;
- ANKr., NKN, teka 483;
- ANKr., NKN 439;
- CAW I.120.1.386;
- CAW I.120.63.746;
- DRW 1918 nr 1;
- DRW 1919 nr 55;
- Kalendarz Naczelnego Komitetu Narodowego na rok 1916, Kraków [1916];
- Lista Starszeństwa Oficerów Legionów Polskich, Warszawa 1917;
- R.O.1923;
- R.O.1924;
- R.O.Rez.1934;
- Spis oficerów...;
- W.K.Cygan, Oficerowie Legionów Polskich 1914-1917. Słownik Biograficzny, t.V Ś-Ż, Warszawa 2007;
- W.Jaskulski, Cesarska i Królewska Komenda Grupy Legionów Polskich (luty-październik 1915 roku). Zarys służby, 'Piotrkowskie Zeszyty Historyczne' T. 17 (2016);
- S.Ożóg, 40 rocznica śmierci ppłk.inż.Leopolda Torunia, "WPH" (1995), nr 3-4.
Autorzy:
Janusz Cisek, Ewa Kozłowska, Łukasz Wieczorek
Słownik Legionistów Polskich 1914-1918
Tagi