ur. 4 I 1900 w m. Abbazja (Abacja), s. Zdzisława, hr. właściciela Dzikowa, i Zofii z d. Potocka, w. rzymskokatolickie, przyn. Dzików k. Tarnobrzega.
Był synem właściciela Dzikowa i czołowego polityka konserwatywnego w Galicji. Uczęszczał do benedyktyńskiej szkoły w Downside w południowej Anglii a w roku szkolnym 1915/1916 był uczniem VI klasy Szkoły Realnej w Tarnobrzegu. W następnym roku uzyskał świadectwo dojrzałości w gimnazjum w Krakowie. Studiował prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Dodatkowo odbył studia rolnicze.17 XII 1917 zgłosił się w Krakowie do służby w Polskim Korpusie Posiłkowym. Po kwalifikacji przez komisję lekarską, odkomenderowany do Stacji Zbornej w Krakowie. Przydzielony do służby w artylerii. Po odzyskaniu Niepodległości wstąpił do WP. Wziął udział w obronie Lwowa, w walkach z Ukraińcami w Małopolsce Wschodniej oraz w wojnie polsko-bolszewickiej. Po wojnie wiele podróżował. Zwiedził niemal wszystkie kraje Europy oraz Indochiny. Przez dwa lata był attaché kulturalnym polskiej ambasady w Chinach. Z pobytu na Dalekim Wschodzie przywiózł m.in. cenną kolekcję porcelany, laki i malowideł na jedwabiu, które zdobiły jego warszawskie mieszkanie. Po powrocie do kraju był jednym ze współzałożycieli Instytut Popierania Sztuki w Warszawie, sam wspomagał finansowo literatów i nabywał działa pierwszych kapistów. We IX 1939 był zaangażowany w wywóz złota skarbu państwa. Po dotarciu do Rumunii, z ramienia ambasady RP oraz Czerwonego Krzyża zajmował się lustracją obozów internowanych żołnierzy polskich. W IV 1940 roku przedostał się do Francji. Wstąpił do 10. BK Pancernej, w której pełnnił obowiązki adiutanta dowódcy, gen. Stanisława Maczka. Po kapitulacji Francji ewakuował się wraz z brygadą do Wielkiej Brytanii. Od II 1942 w 1. DPanc., pełniąc funkcję adiutanta jej dowódcy. 29 VII 1944 roku wraz z dywizją wylądował w Normandii. Uczestniczył w bitwie pod Falaise. Następnie przeszedł cały szlak bojowy dywizji od Normandii, przez Belgię i Holandię do Wilhelmshafen w Niemczech. Po wojnie wraz z dywizją stacjonował w Niemczech. Po dyslokacji dywizji do Wlk.Brytanii wstąpił do Polskiego Korpusu Przysposobienia i Rozmieszczenia. Po demobilizacji w 1947 osiadł w Edynburgu. Przyczynił się do powołania The Scotish Crafts Centre, instytucji popierającej rozwój rzemiosła artystycznego w Szkocji. Podczas odbudowy zbombardowanej przez Niemców katedry w Coventry był doradcą artystycznym architekta kierującego pracami rekonstrukcyjnymi. Nabyte polonica przekazywał Muzeum Narodowemu w Warszawie. Pod koniec życia swój księgozbiór przekazał Bibliotece Polskiej w Londynie, a zbiory szkła i ceramiki do Muzeum Narodowego w Warszawie. Zmarł 4 V 1966 roku w Edynburgu. Spoczywa na tamtejszym cmentarzu. Odznaczony KW 2x, francuskim Croix de Guerre avec Palme (Krzyżem Wojennym z Palmą).
Źródła:
- ANKr., NKN 303;
- B.Szwedo, Wpisani w historię miasta. Tarnobrzeski słownik biograficzny, t. I, Tarnobrzeg 2013..
Autorzy:
Janusz Cisek, Ewa Kozłowska, Łukasz Wieczorek
Słownik Legionistów Polskich 1914-1918
Tagi