ur. 12 VII 1886 w Drohobyczu, s. Antoniego i Marii z d. Krzysztofowicz, w. rzymskokatolickie, przyn. Drohobycz. Artysta malarz, nauczyciel rysunku. Książeczka wojskowa nr 16213.
Pochodził z rodziny o korzeniach ormiańskich. Po ukończeniu gimnazjum klasycznego studiował na Politechnice Lwowskiej, a od 1906 do 1908 w ASP w Krakowie u prof. J. Mehoffera i Józefa Pankiewicza. W 1908 rozpoczął studia na Akademie der Bildenden Kunste w Monachium, w pracowni prof. O. Seitza i w Ecole Nacionale des Arts w Paryżu w pracowni prof. F. Humberta. Od 1911 pracował jako nauczyciel rysunku w Szkole Przemysłowej we Lwowie. Utalentowany dekorator i malarz, tworzący pod wpływem Secesji, zyskał uznanie w środowisku lwowskiej bohemy. Był członkiem ZWC i ZS, należał do oddziału jazdy Marcelego Śniadowskiego w tym mieście. Mieszkał w kamienicy przy ul. Herburtów 5, zaprojektowanej przez Gracjana Jaworskiego, w której w l. 1939-1941 mieszkał premier II RP Kazimierz Bartel aż do swego aresztowania przez Sowietów w dniu 2 VII 1941. W VIII 1914 Stefanowicz wstąpił do Legionu Wschodniego, z którym 29 VIII 1914 wymaszerował w kierunku Mszany Dolnej. Po rozwiązaniu Legionu Wschodniego, przeszedł do służby w szwadronie i pułku W. Beliny-Prażmowskiego, używając pseudonimu „Soplica’. Obok obowiązków wojskowych, udzielał się na polu artystycznym. Był autorem odznaki 1 pułku ułanów, zatwierdzonej 5 XI 1916. W tymże 1916 wydał „Pieśń Legionisty w rysunkach Kajetana Stefanowicza, podoficera I-go p. ułanów Legionów Polskich (Lwów 1916). Po kryzysie przysięgowym (VII 1917) wcielony do armii austriackiej. Po powrocie do Lwowa, brał udział w obronie miasta przeciwko Ukraińcom 1-22 XI 1918), a następnie uczestniczył w wojnie z bolszewikami. Początkowo odnotowany w 1. BK i mianowany ppor. kaw. z dniem 1 III 1919 z jednoczesnym przeniesieniem do 1. pszwol. Zaprojektował w tym okresie okładkę oraz ilustracje do „Wyprawy Wileńskiej” J. Kadena-Bandrowskiego (1919), okładkę i ilustracje do publikacji pt. „O Koniu” (1920), oraz okładkę do Książki Adresowej m. Warszawy. Był autorem plakatu werbunkowego "W imię ładu i porządku prowadzimy wojnę ze Wschodem. Wstępujcie w szeregi...", (obecnie w zbiorach MWP w Warszawie). Jako dowódca plutonu w 1. pszwol poległ 29 IX 1920 pod wsią Ostróżek k. Rohaczewa nad Słuczą pośmiertnie awansowany do stopnia mjr. Został pochowany na Cmentarzu Obrońców Lwowa nieopodal kwatery płk. Cz. Mączyńskiego, komendanta Obrony Lwowa (w XI 1918). Jego dzieła wystawiane były pośmiertnie, m.in. na rocznicowej „Historycznej Wystawie Legionów Polskich” w Muzeum Narodowym w Krakowie (1934). Żonaty z Sabina z d. Walczyńską, mieli dzieci Irenę (1909) i Antoniego (1919). Odznaczony VM 5. kl., KN i KW oraz Krzyżem Obrony Lwowa. W 1916 otrzymał odznakę "Za Wierną służbę".
Źródła:
- CAW I.120.33;
- CAW I.120.63.103;
- DRW 1919 nr 36; "Monitor Polski" 1933, nr 258;
- Spis ewidencyjny byłych żołnierzy 1 Pułku Ułanów Polskich Beliny im. Józefa Piłsudskiego, 'Beliniak', nr 12, Londyn 2 VIII 1962;
- K. Stefanowicz, Rotmistrz Kajetan Stefanowicz, "Sowiniec" nr 34/35, Kraków 2009, s. 81-86, PSB, t.43, 2004-2005;
- W. Milewska, M. Zientara, Sztuka Legionów Polskich i jej twórcy 1914-1918, Kraków 1999;
- G. Łukomski, w: B. Polak, red., Kawalerowie Virtuti Militari 1792-1945. Słownik biograficzny, t.II (1914-1921), cz.1, Koszalin 1991;
- J. Szancenbach, red., Wychowankowie i pedagodzy krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych w Legionach, Kraków 1988;
- Sopocki Dom Aukcyjny, Aukcja dzieł sztuki 25 VIII 2018, poz. 47, K. Stefanowicz, Dwie kobiety;
- Informacje p. Krzysztof Willmanna.
Autorzy:
Janusz Cisek, Ewa Kozłowska, Łukasz Wieczorek
Słownik Legionistów Polskich 1914-1918
Tagi