ur. 17 V 1895 w m. Wiśniowa pow. Wieliczka, s. Jakóba, rolnika, i Anny z d. Grabowska, w. rzymskokatolickie, przyn. Raciechowice k. Dobczyc. Absolwent gimnazjum. Książeczka wojskowa nr 17419.
Od 1907 uczęszczał do IV Gimnazjum w Krakowie, gdzie w 1914 złożył maturę W IV 1912 wstąpił do ZS. Ukończył kurs podoficerski i został sekcyjnym. Od 2 VIII 1914 roku w oddziałach strzeleckich. Przydzielony do 2. komp. I baonu 1. pp. LP przeszedł kampanię I Brygady. Awansowany do sierż., dowodził plutonem. Był czterokrotnie ranny: w 22 X 1914 pod Laskami, 1 VII 1915 pod Tarłowem, 1 VIII 1915 roku pod Jastkowem i 13 XI 1915 pod Wielkim Miedwieżem. Odznaczył się w bitwie pod Kostiuchnówką 4-6 VII 1916. Po wycofaniu LP z frontu stacjonował wraz z pułkiem w Baranowiczach, następnie w Łomży, skąd w I 1917 przeszedł do Zambrowa. Ukończył Szkołę Oficerską 1. pp LP. 31 III 1917 odnotowany jako plut. w 2. komp. I baonu 1. pp LP i przedstawiony do odznaczenia austr. Krzyżem Wojskowym Karola. Od V 1917 stacjonował w Modlinie. Po odezwie TRS z 18 V 1917 wystapił 20 VI 1917 wraz z 47 oficerami i 606 podoficerami i szeregowymi 1. pp I Brygady do cesarza Karola I o zwolnienie z obywatelstwa austriackiego oraz do TRS o przyznanie obywatelstwa Królestwa Polskiego. Po kryzysie przysięgowym przewieziony do Przemyśla i wcielony do armii austriackiej. W szeregach 100. pp uczestniczył w walkach nad rz. Piave, pod Cortelano. 17 XII 1917 ranny po raz piąty. 1 XI 1918, na czele plutonu Legii Akademickiej, rozbroił Austriaków i obsadził dworzec kolejowy w Krakowie. Od 24 II 1919 był dowódcą kompanii sztabowej DOG Kielce. Mianowany ppor.piech 18 III 1919, do stopnia kpt. awansowany 14 X 1920 (ze starszeństwem 1 VI 1919). Wraz z 1. pp Leg. wziął udział w przewrocie majowym po stronie J. Piłsudskiego. Do stopnia mjr piech. awansowany 20 IV 1927. Od 15 X 1930 do 31 X 1932 był słuchaczem kursu WSWoj. w Warszawie. Po jego ukończeniu został szefem sztabu 21.DP Górskiej w Bielsku-Białej. Do stopnia ppłk awansowany 1 I 1932, w XII 1936 został II oficerem sztabu Inspektora Armii gen.S.Dęba-Biernackiego w Wilnie. 28 I 1938 objął dowództwo 85. pp w Nowej Wilejce. Na czele tego pułku, w składzie 19.DP z Armii „Prusy”, wziął udział w kampanii 1939. Dywizja została rozbita 5 IX 1939 w bitwie pod Piotrkowem. Od 22 IX 1939 przebywal w niewoli w Oflagu VI B Dossel. W XI 1945 powrócił do kraju. Przez dłuższy czas miał kłopoty ze znalezieniem pracy, chorował. Na emeryturę przeszedł 1 VI 1964, zmarł 14 III 1976 we Wrocławiu, został pochowany tamże na cmentarzu św. Rodziny na Sępolnie. Odznaczony VM 4. i 5. kl., KN, OOP 5 kl., KW 2x, Złotym KZ, Medalem za Wojnę 1918-1921, Medalem X-lecia Niepodległości.
Źródła:
- CAW I.120.27;
- CAW I.120.1.101;
- CAW I.120.1.246;
- DRW 1919 nr 36;
- V Lista strat;
- J.Kruk-Śmigla, Za Wierną Służbę Ojczyźnie. dziennik Legionisty I Brygady, opr.J.Kirszak, Krosno 2004;
- J.Kirszak, Śmigla-Kruk Jan, w: Małopolski Słownik Biograficzny Uczestników Działań Niepodległościowych, t.7, Kraków 2001;
- Żołnierze września 1939, Warszawa 2009.
Autorzy:
Janusz Cisek, Ewa Kozłowska, Łukasz Wieczorek
Słownik Legionistów Polskich 1914-1918
Tagi