ur. 23 II 1895 w m. Ostrolec pow. Sokal, s. Antoniego i Zofii z Gruszczyńskich, przyn. Lwów. Student. Książeczka wojskowa nr 29415.
Po ukończeniu Szkoły Powszechnej w Bełzie uczęszczał do gimnazjum w Buczaczu, które ukończył w 1913. W tym samym roku rozpoczął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Lwowskiego. Jako uczeń gimnazjalny a następnie student, był aktywnym członkiem Drużyn Polowych Sokoła, IX PDS oraz organizacji Młodzieży Niepodległościowej „Zarzewie". 10 VIII 1914 wstąpił do oddziałów strzeleckich. Przydzielony do 13. komp. IV baonu 3. pp LP walczył w Karpatach. Od V 1915 służył w 4. pp III Brygady LP a 20 XII tego roku został przeniesiony do kkm 2. puł LP, w którego składzie walczył do końca 1916 r. Dwukrotnie ranny w 1915 i 1916, został w 1916 przeniesiony do służby werbunkowej. 9 IV 1917 odnotowany w Komisariacie Werbunkowym do WP we Włocławku i przedstawiony do odznaczenia austr. Krzyżem Wojskowym Karola. W VII 1917 odmówił złożenia przysięgi i został internowany. Po kilku tygodniach uciekł z internowania i został aresztowany w Rzeszowie, a następnie wcielony do armii austriackiej — do 20.pp Obrony Krajowej. W Jogendorfie ukończył kurs oficerski. W XI 1918 internowany przez Ukraińców i osadzony w obozie w Jazłowcu. Po wydostaniu się z internowania w IV 1919 zgłosił się do WP. Mianowany ppor.tab. z dniem 1 VII 1919, od 18 VIII tego roku służył w Inspektoracie Wojsk Taborowych, potem do 4.DP, w której szeregach walczył na froncie ukraińskim. Następnie w składzie V BJ służył na froncie pomorskim i rosyjskim. W 1920 pełnił służbę w 6. szw. taborów, skąd w 1921 skierowany został do Szkoły Oficerów Taborów we Lwowie, po której ukończeniu pełnił służbę w 10.Dyonie Taborów w Przemyślu. 1 VI 1921 wykazany w spisie oficerów w stopniu por. w 6. Dyonie Taborów. W 1924 awansował do stopnia rtm. tab. Z Przemyśla przeniesiony w 1926 do PKU w Pińczowie. W X 1930 został przeniesiony na stanowisko wykładowcy do 5. Dyonu Taborów w Bochni, skąd w VI 1934 skierowano go do Wydziału Taborów w Departamencie Kawalerii MSWojsk. W 1937 już w stopniu mjr powrócił do 5. Dyonu Taborów w Bochni na stanowisko zastępcy dowódcy tej jednostki, na którym zastał go wybuch II wojny światowej. 4 IX 1939 wraz z 5.Dyonem Taborów ewakuował się z Bochni w kierunku wschodnim. Organizował kolejne kolumny taborów dla Armii „Kraków" i walczył pod Tomaszowem Lubelskim. Po 17 IX 1939 trafił do niewoli sowieckiej i znalazł się w Starobielsku. Ze Starobielska rodzina otrzymała telegram, nadany 16 III 1940. Zamordowany w Charkowie. Odznaczony KN, KW 4x, Krzyżem Legionowym, Medalem Pamiątkowym za wojnę 1918-1921, Odznaką II Brygady Legionów i 2. Pułku Ułanów, Odznaką Pamiątkową Więźniów Ideowych; pośmiertnie Odznaką Pamiątkową Krzyż Kampanii Wrześniowej 1939.
Źródła:
- AAN ZLP, teka 280;
- CAW I.120.34;
- CAW .I.120.1.102;
- CAW I.120.63.103 (tu: przyn. Ostrów, Galicja);
- DRW 1919 nr 80;
- DRW 1919 nr 89;
- Spis oficerów służących czynnie…;
- J.Tucholski, Mord w Katyniu, Warszawa 1991, s.485, 970;
- T.Mikulski, Biogramy jeńców;
- Kozielsk – Starobielsk – Ostaszków – Ukraina – Zaginieni, Wrocław 1999, s.389-390.
Autorzy:
Janusz Cisek, Ewa Kozłowska, Łukasz Wieczorek
Słownik Legionistów Polskich 1914-1918
Tagi