Rutkowski Aleksander Jerzy

ur. 7 II 1884 w m. Bełz pow. Sokal, s. Jana i Jadwigi z d. Wysocka, przyn. Lwów. Profesor gimnazjum. Książeczka wojskowa nr 15971.

W 1902 ukończył gimnazjum w Samborze a w 1907 studia na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Lwowskiego. W okresie studiów należał do organizacji młodzieży „Życie”, .Po studiach pracował jako nauczyciel gimnazjalny we Lwowie. Należał do Drużyn Polowych „Sokoła” i ZS. Do LP wstapił 20 lub 28 VIII 1914. Przydzielony początkowo do 1.pp LP, następnie do Baonu Uzupełniającego kpt. A. Galicy, z dniem 11 V 1915 przeniesiony do DW NKN. Od 22 II do 10 VIII 1915 kierował delegaturą DW NKN w Oświęcimiu. 9 XII 1915 mianowany chor. w XII randze rozporządzeniem NKA nr 1532 z 4 XI 1915 i ppor. 9 V 1916 (XI ranga) rozkazem nr 1751 z 9 X 1916). Był przydzielony do Biura Werbunkowego w Radomiu (VI - VII 1916, res. 33/E z 3 IX 1916). Następnie w 6. pp III Brygady LP. Po kryzysie w DW NKN wokół werbunku, przeszedł do służby liniowej i od VII 1916 był komendantem plutonu a potem adiutantem VI baonu 7.pp LP. Po reorganizacji I Brygady i likwidacji 7.pp LP - w II baonie 1.pp LP. W IV 1917 odnotowany w 4.komp. I baonu 1. pp LP i przedstawiony do odznaczenia Krzyżem Wojskowym Karola. Po kryzysie przysięgowym wcielony do armii austriackiej, walczył na froncie włoskim. Urlopowany w październiku 1918, objął funkcję komendanta placu POW we Lwowie i uczestniczył w obronie miasta. Od I 1919 służył jako szef Kancelarii Wojskowej Naczelnika Państwa i Naczelnego Wodza (1919 -1922). Zweryfikowany jako kpt. piech. z 1 VI 1919, służył w 1.pp Leg (1923), a następnie był wykładowcą taktyki piechoty w Doświadczalnym Centrum Wyszkolenia w Rembertowie (1925). Potem dowodził komp. w Baonie Manewrowym. 1 VII 1925 mianowany mjr. piech., objął komendę wymienionego baonu. Od 1927 pozostawał w dyspozycji MSW i po 1928 przeszedł do rezerwy.W l. 1927-1928 był szefem bezpieczeństwa w urzędach wojewódzkich we Lwowie i Poznaniu. Od VIII 1928 do 1929 pracował jako Naczelnik Wydziału Społeczno-Politycznego MSW. Następnie współpracował z agencją prasową „Iskra”. W l. 1931-1934 był redaktorem naczelnym sprawozdań parlamentarnych. Od VII 1934 do wojny pracował jako dyrektor Biura Sejmu. Społecznie udzielał jako prezes Okręgu Stołecznego ZLP i członek zarządu Koła VI baonu. Zmarł w 1966. Żonaty od 16 VII1910 ze Stanisławą Rutkowską. Odznaczony KN, OOP 3.kl, KW 2x i Złotym KZ 2x.

Źródła:

  • CAW I.120.1.345;
  • CAW I.120.1.386;
  • CAW I.120.32;
  • CAW I.120.63.746;
  • CAW I.120.1.101;
  • CAW I.120.63.103;
  • DRW 1919 nr 87;
  • DRW 1919 nr 88;
  • Lista starszeństwa oficerów Legionów Polskich, Warszawa 1917 (tu mianowany chor. 9 XII 1915 i ppor. 9 V 1916);
  • Lwów i Małopolska Wschodnia w Legionach Polskich 1914-1917, Lwów 1935;
  • J. Mleczak, Akcja werbunkowa Naczelnego Komitetu Narodowego w Galicji i Królestwie Polskim w latach 1914-1916, Przemyśl 1988;
  • M. Przeniosło, Raporty i korespondencja oficerów werbunkowych Departamentu Wojskowego Naczelnego Komitetu Narodowego 1915 -1916, (2007);
  • Obrona Lwowa 1-22 listopada 1918 t. III, Lwów 1939;
  • R.O. 1923;
  • R.O.1924;
  • R.O.1928;
  • R.O.Rez. 1934;
  • W.K.Cygan, Oficerowie Legionów Polskich 1914-1917. Słownik Biograficzny, t.IV P-S, Warszawa 2006.

Autorzy:

Janusz Cisek, Ewa Kozłowska, Łukasz Wieczorek
Słownik Legionistów Polskich 1914-1918

Tagi

  Pobierz

  Powróć

Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu mechanizmu cookie w Twojej przeglądarce.

Więcej informacji