ur. 14 III 1886 w m. Rudzimierz gub. siedlecka, s. Józefa i Zofii z d. Gorazdowska. Inż., absolwent Politechniki Lwowskiej.
W 1904 ukończył gimnazjum w Krakowie, a w roku 1908 studia na Wydziale Budowy Maszyn Politechniki Lwowskiej uzyskując dyplom inżyniera. W l.1909-1911 był asystentem Katedry Elektrotechniki Politechniki Lwowskiej, po czym pracował w miejskiej elektrowni. Od 1913 należał do ZS we Lwowie. W VIII 1914 roku wstąpił do LP. Wykazany w oddziale lwowskim komp. F. Sikorskiego. Jako sierż. służył jako zastępca dowódcy w plutonie łączności komp. saperów (od VII 1915 roku – oddział telefoniczny I Brygady). 1 X 1915 mianowany chor. łączn., w XI tego roku objął funkcję dowódcy oddziału telefonicznego III Brygady. Brał udział w kampanii wołyńskiej. Z dniem 1 VII 1916 ppor. łączn.,(XI, rozkaz Komendy LP nr 231 z 18 VIII 1916) po czym, od IX tego roku pełnił funkcję Referenta Łączności w Komendzie LP. 25 VI 1917 wyznaczony na członka Sądu Honorowego Komendy LP (Rozkaz oficerski nr 133 z 25 VI 1917). Od 24 VII 1917 dowodził 1 oddziałem telefonicznym WP (potem komp. telegraficzna Polskiego Korpusu Posiłkowego). W Polskim Korpusie Posiłkowym awansowany na stopień por. łączn. Oprócz funkcji dowódcy komp. był też członkiem Sądu Honorowego dowództwa tej formacji. Od 29 IX 1917 oddelegowany na kurs radiotelegraficzny w Austrii. Po przejściu II Brygady przez front pod Rarańczą (15-16 II 1918) internowany w Wiedniu, w IV tego roku został zwolniony z wojska. Przyjęty do WP reskryptem Rady Regencyjnej z 25 X 1918 z zatwierdzeniem posiadanego stopnia por. po czym w wyniku korekty mianowany kpt.łącz. z dniem 25 X 1918. Tego dnia przydzielony do MSWojsk.gdzie był zastępcą szefa oddziału łączności i szefem sekcji telefonii i telegrafii. Od III 1919 roku sprawował funkcję szefa łączności Naczelnego Dowództwa WP. Po wojnie z bolszewikami zweryfikowany jako ppłk łączn. ze starszeństwem z 1 VI 1919 roku, od 15 X 1922 do IX 1923 przebywał na II Kursie Doszkalającym WSWoj.w Warszawie. Awansowany na płk. SG łączn. z dniem 1 VII 1923, objął funkcję szefa Oddziału V Sztabu Generalnego. W 1928 r. był I oficerem w GISZ, zaś w 1932 dowódcą piechoty dywizyjnej 10.DP. Następnie przeszedł w stan spoczynku. Był dyrektorem Towarzystwa Wojskowo-Technicznego w Warszawie i prezesem Aeroklubu w Łodzi. Po II wojnie światowej zamieszkiwał w Wlk. Brytanii. Zmarł 31 VII 1959 roku. Odznaczony VM 5.kl., KN, OOP 4.kl., KW 4x, Złotym KZ, francuską Legią Honorową 5 kl. i jugosłowiańskim orderem św. Sawy 3 kl.
Źródła:
- ANKr., NKN 435, Rozkazy Komendy LP IX 1914 - 25 VIII 1917 r.;
- CAW I.120.1.386;
- CAW I.120.63.746;
- CAW I.120.1.101;
- CAW I.120.63.671;
- CAW I.120.63.103;
- DRW 1918 nr 1;
- DRW 1919 nr 11;
- S.Rotarski, Oddział telefoniczny komendy 3 brygady Legionów Polskich, 'Przegląd Wojskowo-Techniczny' R.1928, t. IV;
- Lista starszeństwa oficerów Legionów Polskich, Warszawa 1917;
- R.O 1923;
- R.O.1924;
- R.O.1928;
- R.O.1932, w. Chocianowicz, W 50 lecie powstania Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, Londyn 1969;
- S. Żmigrodzki, Przed i po 6 sierpnia. Wspomnienia oficera łączności I Brygady, Warszawa 1935;
- W.K.Cygan, Oficerowie Legionów Polskich 1914-1917. Słownik Biograficzny, t.IV P-S, Warszawa 2006.
Autorzy:
Janusz Cisek, Ewa Kozłowska, Łukasz Wieczorek
Słownik Legionistów Polskich 1914-1918
Tagi