Paprocki Stanisław

ur. 20 IX 1899 w Warszawie, s. Władysława i Stefanii z d. Fajfer. Uczeń Szkoły Handlowej E. Rontalera w Warszawie. Książeczka wojskowa nr 47188.

Przerwał naukę w Szkole Handlowej Rontalera w Warszawie w III 1916 by wstąpić do LP. Służył w I plutonie 4. szw. 1. puł LP. Brał udział w walkach z ofensywą Brusiłowa na Wołyniu w VII 1916. Dwukrotnie ranny, 4 IX 1916 stawił się przed komisją superarbitracyjną w Przemyślu, która 16 XI 1916 orzekła niezdolność do żadnej służby i zwolnienie z LP. Ukończył w zwiazku z tym Szkołę Handlową i zdał maturę (1917). Od 19 VIII 1918 służył w PSZ , ukończył także Szkołę Podchorążych Piechoty w Ostrów-Komorowie, 16 I 1919 awansował do stopnia ppor. a już 8 I 1919 został skierowany na front ukraiński (Grupa „Bełz" płk.Leona Berbeckiego). Kolejne przydziały to 36.pp Legii Akademickiej i 202. pp (ochotniczy). Początkowo dowodził plutonem, od V 1919 kompanią. Został awansowany do stopnia por. 1 IV 1920 (ze starszeństwem z 1 VI 1919). Podczas wojny z bolszewikami dwukrotnie ranny. Od 21 III 1921 służył w Komendzie Placu Kielce, następnie brał udział w III Powstaniu Śląskim. Od 1 X 1921 do 1 II 1923 służył w Wojskach Litwy Środkowej jako oficer operacyjny w Dowództwie Odcinka Kordonowego. Następnie przeniesiony został do 76.pp. Od XI 1923 do l VII 1926 pełnił służbę w Oddziale II SG w Referacie „Wschód". Skierowany do Ekspozytury Oddziału II Nr l (Wilno) i Nr 5 (Lwów), następnie był kierownikiem placówki wywiadowczej na Łotwie - „Nord" („P-l"). Po powrocie z Łotwy służył w KOP w którym do 1 V 1929 dowodził komp. w IX baonie "Kleck". Od 1 VI do 10 X 1929 pomocnik attache wojskowego RP w Rydze. Kpt. ze starszeństwem z 1 I 1928 o powrocie przez miesiąc zastępca szefa Ekspozytury Nr 5 Oddz. II SG (Lwów). Od października 1930 do l X 1932 był słuchaczem w WSWoj., po ukończeniu której w stopniu kpt. dypl. został skierowany do 21.pp. Od XII 1933 ponownie znalazł się w Oddziale II SG, przejściowo w Referacie „R" („Rosja") jako referent, następnie w Referacie „W". Z dniem 31 V 1935 został formalnie przeniesiony do rezerwy. Faktycznie był kierownikiem placówki wywiadowczej w Bratysławie (l III 1935 - 20 V 1937). Mjr.dypl. z 19 III 1938. W 1939 był kierownikiem Podreferatu Specjalnego utworzonego na miejsce Podreferatu Czeskiego Referatu „Wschód". We IX 1939 po przekroczeniu granicy rumuńskiej w Kutach przebywał w Vatra Dornei i Ploesti, skąd przez Bukareszt przedostał się do Francji. Od 15 X do 28 X 1939 był referentem w Biurze Personalnym MSWojsk. Od 16 V 1940 do 18 VI 1940 był szefem Wydziału I Biura Personalnego MSWojsk. Od VI 1940 do II 1941 przebywał we francuskich szpitalach. Od 1 II 1941 do 29 V 1942 był oficerem wywiadu Ekspozytury „F" Oddziału II Sztabu Naczelnego Wodza. W V 1942 przedostał się do Wielkiej Brytanii. Był jednym z oficerów łącznikowych Oddziału II z wywiadem brytyjskim. Od 1 IX 1946 do IX 1948 służył w PKPR. Ppłk.dypl. ze starszeństwem z 1 I 1946 roku. Zmarł 16 XI 1969 w Londynie, pochowany na cm. Hampstead (Fortune Green). Odznaczony m.in. KN, KW (4x).

Źródła:

  • CAW I.120.9.99;
  • CAW I.120.63.103;
  • Oss. rkpps 15813/IV;
  • Spis ewidencyjny byłych żołnierzy 1 Pułku Ułanów Polskich Beliny im.Józefa Piłsudskiego, 'Beliniak', nr 12, Londyn 2 VIII 1962;
  • T.Dubicki, A.Suchcitz ,Oficerowie wywiadu WP i PSZ w latach 1939-1945. Słownik biograficzny, t.1, Warszawa 2009, s.103-104.

Autorzy:

Janusz Cisek, Ewa Kozłowska, Łukasz Wieczorek
Słownik Legionistów Polskich 1914-1918

Tagi

  Pobierz

  Powróć

Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu mechanizmu cookie w Twojej przeglądarce.

Więcej informacji