Osostowicz Zbigniew, ps. „Leliwa”

ur. 6 VII 1893 we Lwowie, s. Władysława i Zdzisławy z d. Wyszyńska. Student Wydziału Prawa Uniwersytetu Lwowskiego. Książeczka wojskowa nr 22447.

Po ukończeniu gimnazjum św. Anny w Brzeżanach (1912) wstąpił na Wydział Prawa Uniwersytetu Lwowskiego. W 1909 był założycielem i szefem „Zarzewia”w Brzeżanach, należał też do Towarzystwa Szkoły Ludowej, do skautingu i „Sokoła”. Od 1911 był członkiem ZS, ukończył kurs podoficerski organizacji. Uczestniczył w szkole letniej ZS w Stróży (1-31 VIII 1913). 4 VIII 1914 wyruszył wraz z ochotnikami z Brzeżan do Krakowa. Jako kpr. wcielony do 2. komp. I baonu 1. pp LP. Walczył w kampanii kieleckiej oraz nad Wisłą w okolicy Nowego Korczyna i Opatowca. Chory na malarię, leczył się w szpitalu w Krakowie. W XI 1914 skierowany został do Szkoły Podchorążych LP. 10 V 1915 ukończył I Kurs tej szkoły i uzyskał prawo do stopnia aspiranta oficerskiego (sierż. tyt., rozkaz Komendy LP nr 123 z 14 V 1915). Potem przydzielony do Baonu Uzupełniającego w charakterze dowódcy plut. w 2. komp. Od 1 XI 1915 służył w 6. pp III Brygady LP. Za pełną poświęcenia i gorliwości wielomiesięczną służbę i waleczność w obliczu nieprzyjaciela otrzymał pochwałę Komendy LP (rozkaz Komendy LP nr 178 z 15 XII 1915). Po ukończeniu Szkoły Chorążych LP (1 III-1 V 1916) został mianowany chor. piech. i wyznaczony dowódcą plut. w 10. komp. 6. pp, a w zastępstwie także i dowódcą wymienionej komp. Wiosną 1917 odnotowany w Komendzie Placu LP w Warszawie. 20 IX 1917 wcielony do armii austriackiej (20 IX 1917). Po zwolnieniu, z dniem 1 VII 1918 rozpoczął służbę w komendzie obwodu przemyskiego POW. Od 1 XI 1918 walczył w obronie Przemyśla, Przyjęty do WP dekretem z 13 XII 1918 z jednoczesnym mianowaniem ppor. piech. ze starszeństwem z 1 III 1918. Ponownie wykazany jako przyjęty do WP z dniem 10 XI 1918 w stopniu ppor., nadanym rozkazem płk. E. Rydza-Śmigłego w Lublinie z 15 XI 1918 . Rozkazem z 15 I 1919 wyznaczony oficerem ewidencyjnym PKU Radom na pow. kozienicki. Kolejno, rozkazem z 19 XI 1919 przeniesiony do dyspozycji NDWP i z dniem 1 XII 1919 mianowany por. piech. Wykazany także dowództwie Frontu Litewsko-Białoruskiego, od 1 IV 1920 kpt. piech. 1 VI 1921 wykazany w stopniu kpt. w 6. pp Leg. W toku dalszej służby wypełniał odpowiedzialne zadania, m .in. szefa sztabu 5. DP, zastępcy szefa sztabu DOK VI we Lwowie (1929-1930). Przeniesiony do Sztabu Głównego, służył w nim do 1 IX 1934. W końcu III 1935 przeniesiony został w stan nieczynny a następnie w stan spoczynku. Pracował następnie jako Sekretarz Generalny PKO. W 1939 został powołany do służby czynnej, służył w Oddziale I sztabu Armii „Modlin”. Po 17 IX 1939 znalazł się w sowieckiej niewoli. Osadzony w Kozielsku, i w 1940 zamordowany zamordowany w Katyniu. Odznaczony VM 5. kl., KN, OOP 5. kl., KW 3x. Brat Tadeusza, legionisty.

Źródła:

  • ANKr., NKN, sygn. 434;
  • CAW I.120.1.103;
  • CAW I.120.1.345;
  • CAW I.120.1.386;
  • CAW I.120.1.496;
  • CAW I.120.63.102;
  • Lista starszeństwa 1917;
  • DRW 1918, nr 13;
  • DRW 1919, nr 5;
  • DRW 1919, nr 6;
  • DRW 1919, nr 97;
  • DRW 1919, nr 98;
  • Spis oficerów służących czynnie...;
  • R.O.1923;
  • R.O.1924;
  • R.O.1928;
  • R.O.1932;
  • W. K. Cygan, Oficerowie Legionów..., t. 3;
  • Kawalerowie Virtuti Militari..., t. 2, cz. 2 (tu: błędnie Osestowicz-Leliwa Zbigniew) Rok bojów na Polesiu...;
  • S. Wiszniewski, Brzeżańczycy...;
  • 'Goniec Polowy Legionów' 1915, nr 4;
  • 'Goniec Polowy Legionów' 1916, nr 12.

Autorzy:

Janusz Cisek, Ewa Kozłowska, Łukasz Wieczorek
Słownik Legionistów Polskich 1914-1918

Tagi

  Pobierz

  Powróć

Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu mechanizmu cookie w Twojej przeglądarce.

Więcej informacji