ur. 23 III 1897 w Drohobyczu, s. Marcelego i Zygmunty z d. Paleolog, ps. „Kolbuszewski”, Student Wydziału Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego.
W 1914 ukończył III Gimnazjum Klasyczne im. Króla Jana III Jana Sobieskiego w Krakowie. Od 1913 należał do II PDS w tym mieście. Po maturze podjął studia w Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. 8 VIII 1914 wstąpił do LP i służył w 12. komp. strzeleckiej. 9 IX 1914 przeniesiony został do IV plutonu 2. komp. I baonu 1. pp LP. 23 X 1914 został ranny pod Laskami i do 15 I 1915 przebywał w Szpitalu Franciszka Józefa w Wiedniu. 25 V 1915 kolejny raz ranny pod Konarami, leczył się w Szpitalu Fortecznym nr 9 w Krakowie. Podczas rekonwalescencji immatrykulował się na Wydziale Prawa na Uniwersytecie Jagiellońskim. Od 15 VIII 1915 służył w 3. komp. I baonu 6. pp III Brygady LP jako szef kompanii i dowódca plutonu. 1 I 1917 mianowany chor. piech. W V 1917 odesłany na Kurs Wyszkolenia Piechoty nr 6. Po kryzysie przysięgowym (VII 1917) został wcielony do armii austro-węgierskiej (20 IX 1917). 30 XII 1917 ukończył Szkołę Oficerską 13. pp, po czym podjął służbę w 4. komp. tego pułkuOd 20 I do 25 VIII 1918 przebywał w szpitalu, po rekonwalescencji urlopowany, do służby już nie powrócił. Wznowił studia na Uniwersytecie Jagiellońskim, jednocześnie działając w POW. Od 1 XI 1918 służył w odtwarzanym 4. pp Leg., z którego już 21 XI 1918 został odkomenderowany do DOGen. Kielce na stanowisko adiutanta dowódcy okręgu (20 XI 1918 – 20 VI 1919). 2 VII 1919 przydzielony do Baonu Zapasowego 6. pp Leg. 1 XII 1919 mianowany por. piech. i 15 XII 1919 przeniesiony do Kwatermistrzostwa Frontu Litewsko-Białoruskiego, w którym objął stanowisko zastępcy szefa oddziału. Po likwidacji dowództw frontów (23 III 1920) przeszedł do dowództwa utworzonej w miejsce Frontu Litewsko-Białoruskiego 4. Armii WP i od 2 IV do 2 VII 1920 był w kwatermistrzostwie tej Armii, a następnie w Naczelnym Dowództwie WP, gdzie był adiutantem zastępcy Szefa Sztabu, a od 25 VIII 1920 referentem w Sekcji „Wschód” Oddziału III Operacyjnego NDWP. Po zawieszeniu broni w wojnie z bolszewikami skierowany na kurs dowódców baonu w Rembertowie, po jego ukończeniu (23 VII 1921) był referentem w Oddziale IV Sztabu Generalnego. Po wojnie służył m. in. w Oddziale IV Sztabu Generalnego, w l. 1924-1926 studiował na WSWoj. w Warszawie. W późniejszym okresie był wykładowcą tej uczelni. 11 X 1926 rozpoczął służbę w Oddziale II Sztabu Generalnego, początkowo jako referent, a od 11 VI 1927 – jako kierownik Ekspozytury Nr 4 Oddziału II we Lwowie. 1 I 1928 został mjr. Sztabu Generalnego piech., 1 I 1933 ppłk. dypl. piech. W XI 1932 powrócił do WSWoj., obejmując kierownictwo przedmiotu w katedrze taktyki ogólnej. 15 X 1936 rozpoczął kolejny staż liniowy jako zastępca dowódcy 48. pp. w Stanisławowie. Po jego zakończeniu skierowany do GISZ na stanowisko sekretarza Komisji Regulaminowej pod przewodnictwem gen. T. Piskora, opracowującej m. in. nową Ogólną Instrukcję Walki. 20 VI 1939 mianowany dowódcą 77. pp., stanowisko objął w połowie VIII 1939. 77. pp operował w 19. DP w Armii „Prusy”. Na czele swego pułku, do którego przydzielono I baon 86. pp. oraz dyon 19. pal walczył pod Piotrkowem (4-5 IX 1939). Po bezskutecznych próbach połączenia się z pozostałą częścią dywizji odjechał 7 IX 1939 w kierunku Opoczna z zamiarem nawiązania łączności z innymi oddziałami i stracił kontakt z pułkiem, który w tym czasie został częściowo rozbity. Sam przeprawił się przez Wisłę pod Maciejowicami (9 IX) i z napływających rozbitków odtworzył 10 IX 1939 swój pułk, który następnie wszedł w skład XIX BP, a potem wraz z całą XIX Brygadą – do kombinowanej dywizji gen. J. Wołkowickiego. Walczył na Lubelszczyźnie i Zamojszczyźnie aż do 28 IX 1939, kiedy to dostał się do niewoli sowieckiej. Przez obozy i więzienia we Lwowie, Podwołczyskach, Kijowie i Putywlu osadzony ostateczne w Kozielsku i zamordowany w lesie katyńskim w IV 1940. Odznaczony VM 5. kl., KN, OOP 5. kl., KW 4x, Złotym KZ.
Źródła:
- CAW I.120.1.386;
- CAW I.120.63.1028;
- Lista chorych, rannych…;
- Lista strat V-VII 1915;
- DRW 1919, nr 33;
- DRW 1919, nr 98;
- DRW 1919, nr 99;
- Lista starszeństwa 1917;
- R.O.1923;
- R.O.1924;
- R.O.1928;
- R.O.1932;
- R.O.1939;
- W. K. Cygan, Oficerowie Legionów…, t. 3;
- L. Głowacki, Działania wojenne…;
- J. Tucholski, Mord w Katyniu…;
- Materiały Muzeum Katyńskiego w Warszawie;
- Kawalerowie Virtuti Militari…, t. 2, cz. 2;
- S. Zając, Ocalić od zapomnienia….
Autorzy:
Janusz Cisek, Ewa Kozłowska, Łukasz Wieczorek
Słownik Legionistów Polskich 1914-1918
Tagi