ur. 15 II 1884 w m. Rzejowice k. Radomska, s. Józefa, dyrektora fabryki, i Anzelmy z d. Szalay. Inżynier mechanik.
Uczył się w gimnazjum w Łodzi, za udział w strajku szkolnym 1905 był aresztowany. W 1905 został członkiem NZR, w 1906 wstąpił do OB PPS, był też od 1907 członkiem „Zet”. W l. 1907-1911 studiował na Politechnice Lwowskiej. W 1908 wstąpił do Drużyn Bartoszowych, był także czynny w PZW. Po przekształceniu PZW w tajną Armię Polską (1911) został jej komendantem. Po połączeniu powstaniu PDS, stał się jednym z motorów rozwoju nowej struktury. W I 1912 został członkiem „Hufca Świętego”, który stawiał przed sobą zadanie zniszczenia caratu drogą dywersji. W 1912 przejął komendę nad Okręgiem I PDS we Lwowie. Po połączeniu PDS i ZS pod komendą J. Piłsudskiego w dniu 31 VII 1914, koordynował mobilizację PDS w Okręgu II w Krakowie i 4 VIII 1914 został wyznaczony dowódcą 2. komp. kadrowej, która koncentrowała się Krzeszowicach. 6 VIII objął dowództwo baonu, traktowanego od 13 VIII jako II baon (1. pp LP). 23 IX 1914 ranny pod Opatowcem. 9 X 1914 mianowany mjr. piech., 26 XI 1914 objął dowództwo V baonu, natomiast po powołaniu I Brygady w Nowym Sączu został dowódcą 5. pp LP (18 XII 1914). Na skutek choroby musiał opuścić pułk, którego komendę objął L. Berbecki. 28 IV 1915 powrócił do pułku, lecz już 15 V został przydzielony jako dowódca I baonu do 2. pp LP. Rozkazem Komendy LP nr 128 z 13 VI 1915 przeniesiony z I do II Brygady. 12 VI 1915 ranny w okolicach Rokitnej, leczył się do 9 VII 1915 w Szpitalu Fortecznym nr 9 w Krakowie. Po rekonwalescencji został zastępcą dowódcy 3. pp LP, a następnie od 6 X 1915 dowódcą 6. pp III Brygady LP. 11 XI 1915 awansował na ppłk. piech. w VII randze (rozkaz Komendy LP nr 178, rozporządzenie NKA K. nr 19247 z 15 XII 1915). W I 1916 mianowany został komendantem 6. pp III Brygady LP. W dniach 8 V-11 VII 1917 dowodził czasowo III Brygadą LP, po czym 12 VII przeniesiony do dyspozycji austro-węgierskiego Generalnego Gubernatora w Lublinie, S. Szeptyckiego. Jako jeden z liderów agitacji antyprzysięgowej został z LP zwolniony (Rozkaz oficerski nr 138 Komendy LP z 11 VII 1917). 16 X 1918 włączył się w prace nad tworzeniem WP jako członek Komisji Wojskowej Rady Regencyjnej. Równolegle, jako płk z 1 XI 1918 był szefem POW na obszarze okupacji austriackiej na wschód od Wisły. Z upoważnienia gen. T. Rozwadowskiego objął dowodzenie na odcinku Chełm Lubelski-Włodzimierz Wołyński, gdzie walczył z Ukraińcami. Formalnie przyjęty do WP dekretem z 17 XII 1918 z jednoczesnym zatwierdzeniem awansu do stopnia płk. z nominacji płk. E. Rydza-Śmigłego. Już 20 XI 1918 mianowany szefem sztabu DOGen. Kielce, a od 19 VIII 1919 szefem sztabu DOGen. Poznań. 10 IV 1920 wyznaczony został Kwatermistrzem 4. Armii WP (od 1 IV 1920 był już gen. ppor.). 19 VII 1920 mianowany II zastępcą Szefa Sztabu Generalnego. Po wojnie z bolszewikami sprawował odpowiedzialne funkcje. 1 IV 1921 został Szefem Oddziału IV sztabu MSWojsk. Gen. dyw. z 15 VIII 1924, po studiach we Francji (1925) i przewrocie majowym 1926 został Inspektorem Armii we Lwowie. W 1930 przeniesiony w stan nieczynny, przejął Ministerstwo Robót Publicznych (do 28 IV 1932). Przywrócony do służby czynnej został Inspektorem Armii w Toruniu. W planach wojny z Rosją przewidziany na dowódcę Armii Rezerwowej „Lida”. Podczas kampanii 1939 roku wyznaczony na szefa Misji Wojskowej w Londynie (do 9 I 1940), potem w dyspozycji Ministra Spraw Wojskowych. W XI 1940 objął szefostwo Biura Administracji Armii i sprawował je do 1942 a następnie był zastępcą Wiceministra Spraw Wojskowych. Zmarł 18 X 1954 w Toronto i tam pochowany. Odznaczony m. in. VM 5. kl., KN z Mieczami, OOP 2. i 3. kl., franc. Legią Honorową 4. kl.
Źródła:
- ANKr., NKN, sygn.434;
- ANKr., NKN, sygn. 435;
- CAW I.120.1.94;
- CAW I.120.1.386 (tu: kpt z 29 IX 1914, mjr z 5 III 1915 i ppłk z 11 XI 1915);
- CAW I.120.63.746;
- CAW I.120.63.1028;
- Lista strat V-VII 1915;
- Lista starszeństwa 1917 (tu: kpt. z 29 IX 1914, mjr z 6 XI 1914, ppłk z 11 XI 1915);
- DRW 1918, nr 13;
- OGLub. 1918, nr 1;
- R.O.1923;
- R.O.1924;
- R.O. 1928;
- R.O.1939;
- PSB, t. 23;
- H. Bagiński, U podstaw organizacji…;
- Drużyny Bartoszowe…;
- T. Kasprzycki, Kartki z dziennika…;
- P. Stawecki, Słownik biograficzny…;
- 'Goniec Polowy Legionów' 1915, nr 4;
- 'Goniec Polowy Legionów' 1915, nr 6;
- 'Goniec Polowy Legionów' 1916, nr 12.
Autorzy:
Janusz Cisek, Ewa Kozłowska, Łukasz Wieczorek
Słownik Legionistów Polskich 1914-1918
Tagi