Naimski Ludwik

ur. 28 II 1894 w m. Spytkowice k. Oświęcimia, s. Michała, pełnomocnika hr. Augusta Potockiego w Zatorze i Anieli z d. Jackowska, w. rzymskokatolickie. Przyn. Oświęcim. Student. Książeczka wojskowa nr 16423.

Uczył się w gimnazjum w Wadowicach i w Zakładzie Naukowo-Wychowawczym oo. Jezuitów w Bąkowicach pod Chyrowem, maturę uzyskał w III Gimnazjum im. Króla Jana III Sobieskiego w Krakowie (14 VI 1913). W roku akademickim 1913/1914 rozpoczął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Od 1912 należał do Drużyny Strzeleckiej w Krakowie. Po wybuchu wojny zgłosił się 3 VIII 1914 do oddziałów strzeleckich i służył w 2. szw. kaw., a od 3 XI 1914 w IV plut. 3. szw. późniejszego 1. puł LP. Od 13 X 1915 do 15 VII 1916 wykazany w DW NKN. Od 1 VIII do 1 XI 1916 w Kadrze III Brygady LP. W 1917 wykazany w Komisariacie Werbunkowym w Ostrołęce (Inspektorat w Łomży). Po kryzysie przysięgowym (VII 1917) służył jako wachm. w 2. puł Polskiego Korpusu Posiłkowego. Superarbitrowany w Krakowie 26 II 1918, uznany za czasowo niezdolnego do służby i skierowany na czteromiesięczny urlop. Powrócił wówczas na studia na Uniwersytecie Jagiellońskim. Po wojnie służył w 2. pszwol., gdzie dowodził plutonem, od 1 XI 1918 w stopniu wachm., następnie chor. Mianowany ppor. kaw. z dniem 1 III 1919. Od 5 X 1919 wykazany w 1. okm 1. psk. 24 VI 1920 odnotowany w szpitalu wojskowym w Toruniu. Wykazany następnie od 11 VIII 1920 jako dowódca szw. sztabowego w 2. Armii WP, w 1922 przeniesiony został na własną prośbę do rezerwy powrócił do czynnej służby 2 IX 1922. Po prawie rocznym urlopie przydzielony został 7 III 1923 jako oficer do DOK nr V w Krakowie i Inspektoratu Armii w Krakowie. Kolejno służył w Centralnej Szkole kawalerii w Grudziądzu od 1 XII 1924 do 1 X 1925, następnie w 5. psk w Tarnowie do 10 I 1929. Potem odszedł na urlop i od 29 VIII 1929 ponownie w DOK nr 5, jako dowódca szwadronu km, oficer PW i komendant Okręgu ZS w Krakowie, oraz jako kierownik Biura Wojskowego w Dyrekcji Kolei Państwowych w Poznaniu. 1. I 1930 awansowany do stopnia mjr. Od 23 VI 1933 służył w 27. puł do czasu przeniesienia 12 VII 1933 do Min. Komunikacji i 31 III 1933 do rezerwy. Po 17 IX 1939 przebywał w niewoli sowieckiej. Zwolniony po układzie Sikorski-Majski (25 VII 1941) dołączył do Armii Polskiej w Rosji, gdzie otrzymał przydział kierownika referatu kultury i oświaty 8. DP. W 1942 wraz z II KP gen. Andersa przebywał w Persji. Po wojnie osiadł w Wlk. Brytanii, działał m. in. w Instytucie Piłsudskiego w Londynie. Odznaczony KZ, KW, KN, Odznaką „Za wierną służbę” I Brygady LP, Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości.

Źródła:

  • AAN, ZLP, teka 278;
  • APO, Miasto Zator t.24, sygn. 1545 (tu: ur. Spytkowice);
  • CAW I.120.1.101;
  • CAW I.120.33;
  • CAW I.120.63.102;
  • Oss. rkps 15813/III (tu: ur. Zator);
  • Corpus studiosorum…, cz. 4;
  • DRW 1919, nr 36;
  • Spis ewidencyjny byłych…;
  • Dokumenty z archiwum Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku.

Autorzy:

Janusz Cisek, Ewa Kozłowska, Łukasz Wieczorek
Słownik Legionistów Polskich 1914-1918

Tagi

  Pobierz

  Powróć

Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu mechanizmu cookie w Twojej przeglądarce.

Więcej informacji