ur. 17 XI 1895 w m. Stubno k. Przemyśla, s. Józefa i Jadwigi z d. Marszałkowicz, przyn. Tymbark k. Limanowej. Rolnik. Książeczka wojskowa nr 39558.
Dzieciństwo spędził w rodzinnym majątku w Tymbarku koło Limanowej. W 1914 ukończył III Gimnazjum im. Króla Jana III Sobieskiego w Krakowie. 11 IX 1914 odnotowany w wykazie legionistów urodzonych w l. 1892-1895, wezwanych do asenterunku w Krakowie z przeznaczeniem do służby w kawalerii. Służył w 3. szw. i II Dyonie rtm. Z. Dunin-Wąsowicza, a następnie w II plut. 6. szw. 2. puł LP. Uczestniczył m. in. w kampanii karpackiej i wołyńskiej (1914-1916). W 1917 służył w Komendzie Taborów LP. Stosownie do odezwy TRS 6 VI 1917 złożył wniosek o obywatelstwo Królestwa Polskiego. Po kryzysie przysięgowym (VII 1917) służył w 2. puł. Polskiego Korpusu Posiłkowego. Po próbie przejścia przez front pod Rarańczą (15–16 II 1918) internowany w Żurawicy, wcielony do armii austro-węgierskiej i wysłany na front włoski do Udine. W 1918 zbiegł i przebywał w majątku rodzinnym na Kielecczyźnie. W WP od XI 1918, Ppor. z dniem 1 III 1919, służył w 2. puł. ( późniejszy 2. pszwol). Rozkazem z 7 VI 1919 przeniesiony do NDWP. Uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej (1919-1920) w szeregach 2. pszwol. W XII 1921 przeszedł do rezerwy i poświęcił się gospodarowaniu we własnym majątku Łuczyce (powiat Sokal). W VIII 1939 zmobilizowany do 6. psk w Żółkwi. Więzień obozu w Starobielsku, skąd przysłał w XII 1939 kartę pocztową. Kolejno więziony w Kozielsku i wywieziony na śmierć po 4 IV 1940. Zginął w Katyniu (lista wywózkowa nr 14, poz. 21). Odznaczony m. in. KN, KW, Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918-1921. Upamiętniony na tablicy w kaplicy cmentarnej rodziny Myszkowskich w Tymbarku. Rodzina Myszkowskich nabyła dobra tymbarskie w 1868 i gospodarowała w nich do wiosny 1945, kiedy to komunistyczne władze administracyjne wyrzuciły ich z ojcowizny Ostatni właściciele zakończyli swe życie w okolicznościach na miarę antycznej tragedii. Jerzy Myszkowski został zastrzelony przez sowieckiego oprawcę na wiosnę 1940 w Katyniu, jego brat Ludwik Myszkowski, rozstrzelany na wiosnę 1942 przez niemieckiego oprawcę w Oświęcimiu, żona i córka Jerzego, zostały wygnane na wiosnę 1945 z dworu, zmarły tej samej nocy, zaczadzone w jednym z domów w Tymbarku, gdzie znalazły schronienie, a siostra Jerzego i Ludwika, Zofia Myszkowska-Turska (właścicielka tymbarskiego majątku), została aresztowana przez Urząd Bezpieczeństwa i więziona w Limanowej, skąd odbił ją nieco później oddział Armii Krajowej.
Źródła:
- AAN ZLP, teka 277a;
- CAW I.120.1.263;
- CAW I.120.34;
- CAW - AP 3770;
- CAW I.120.63.102 K-O;
- Oss. rkps 15812/VI;
- DRW 1919 nr 36;
- DRW 1919 nr 70;
- W.Gogan, Szwoleżerowie Rokitniańscy. Dzieje 2.Pułku Ułanów Legionów Polskich i 2.Pułku Szwoleżerów Rokitniańskich, Pelplin 2005;
- J.Giza, Nowosądecka Lista Katyńska, Nowy Sącz 2009, s.69-70;
- A.Moszyński, Lista Katyńska. Jeńcy obozów: Kozielsk-Ostaszków-Starobielsk;
- Zaginieni w Rosji Sowieckiej, Londyn 1982;
- J.Tucholski, Mord w Katyniu;
- Kozielsk-Ostaszków-Starobielsk.Lista Ofiar, Warszawa 1991;
- Indeks Represjonowanych. Rozstrzelani w Katyniu, Warszawa 1995. .
Autorzy:
Janusz Cisek, Ewa Kozłowska, Łukasz Wieczorek
Słownik Legionistów Polskich 1914-1918
Tagi