Mijakowski Hugo Korneliusz

ur. 31 III 1891 w m. Wieruszów, s. Władysława, urzędnika pocztowego, i Marii z d. Wiśniewska, w. rzymskokatolickie. Student. Książeczka wojskowa nr 46791.

Uczęszczał do gimnazjum rządowego rosyjskiego w Łodzi. Za udział w strajku szkolnym relegowany, kontynuował naukę w Gimnazjum Polskim „Uczelnia” w tym mieście i tam w 1912 uzyskał maturę. W tym samym roku rozpoczął studia na Wydziale Lekarskim uniwersytetu w Warszawie, po czym jeszcze w tym samym roku akademickim wstąpił na Wydział Lekarski Uniwersytetu Jagiellońskiego. Ostatecznie studia ukończył w trybie niestacjonarnym. W pierwszych dniach VIII 1914 uczestniczył w szkoleniu medycznym prowadzonym przez W. Gosiewskiego, H. Kunzeka, S. Roupperta w ramach przygotowań do wymarszu w pole. Uczestniczył w patrolach medycznych przy pierwszych oddziałach strzeleckich. Formalnie do LP wstąpił 5 V 1915. Służył w V baonie I Brygady LP, był dowódcą patroli sanitarnych w kilku kompaniach. 9 V 1916 był wymieniony w spisie imiennym kompanii marszowych w Kozienicach. 1 XI 1916 mianowany chor. san. Po kryzysie przysięgowym (VII 1917) zwolniony z LP (Rozkaz Oficerski Dowództwa LP nr 144 z 16 VII 1917), a następnie internowany w Beniaminowie. W obozie należał do „Akademii Medycznej”, zorganizowanej 5 VIII 1917 przez kpt. F. Sławoj-Składkowskiego, która 21 VIII tego roku przekształciła się w „Beniaminowskie Towarzystwo Lekarskie”. Zwolniony z obozu 25 III 1918, kontynuował studia medyczne, tym razem na Uniwersytecie Warszawskim. Na początku XI 1918 organizował służbę medyczną w 23. pp w Lublinie, po czym wyruszył z nim na front ukraiński jako lekarz GO mjr, w. Scaevoli-Wieczorkiewicza. W I baonie tego pułku służył do końca wojny z bolszewikami. 1 V 1920 awansował na por. lek. 1 VI 1921 wymieniony w stopniu kpt. w ewidencji 23. pp z przydziałem do Centrum Wyszkolenia Wołkowysk. Kolejno służył w 29. pp i 25. DP. Z dniem 1 I 1927 mjr. piech. i od 1 XII 1928 dowodził Baonem „Borszczów” KOP. W 1932 służył w 26. pp, w 1933 został zastępcą dowódcy 14. pp. Awansowany na ppłk. piech. z 1 I 1933. W VIII 1937 wyznaczony komendantem Szkoły Podoficerskiej dla Małoletnich nr 1 w Koninie i pozostawał na tym stanowisku do wojny 1939 roku. Po 17 IX 1939 dostał się do niewoli sowieckiej i przebywał w Kozielsku. Wiosną 1940 zamordowany w Katyniu. Odznaczony VM 5. kl., KN, OOP 5. kl., KW 4x.

Źródła:

  • ANKr., NKN, sygn. 435;
  • CAW I.120.63.338;
  • CAW I.120.1.386;
  • CAW I.120.63.102, K–O;
  • Lista starszeństwa 1917;
  • Spis oficerów służących czynnie…;
  • R.O.1923;
  • R.O.1924;
  • R.O.1928;
  • R.O.1932;
  • R.O.1939;
  • Corpus studiosorum…, t. 4;
  • W. K. Cygan, Oficerowie Legionów…, t. 3;
  • M. Dutkiewicz, Służba zdrowia…;
  • M. Jabłonowski, Formacja specjalna…;
  • F. Sławoj-Składkowski, Beniaminów…;
  • S. Zając, Ocalić od zapomnienia….

Autorzy:

Janusz Cisek, Ewa Kozłowska, Łukasz Wieczorek
Słownik Legionistów Polskich 1914-1918

Tagi

  Pobierz

  Powróć

Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu mechanizmu cookie w Twojej przeglądarce.

Więcej informacji