ur. 22 III 1891 w m. Miastków Kościelny k. Garwolina, s. Karola, gorzelnika i oficjalisty dworskiego, i Sabiny z d. Moczulska. Student.
Był wnukiem powstańca 1863 roku. Uczestniczył w strajku szkolnym 1905, w l. 1910-1912 studiował na Wydziale Chemiczno-Technicznym Politechniki Lwowskiej, po czym przeniósł się na Uniwersytet Jagielloński, na którym od 7 XI 1913 studiował w Studium Rolniczym. W czasie studiów należał do socjalizującego „Promienia”, „Życia” i „Filarecji” a od 1906 do OB PPS. Po rozłamie w w partii opowiedział się za PPS-Frakcja Rewolucyjna. Od 1909 należał do ZWC a od 1910 do ZS, w którym ukończył kurs podoficerski. W 1910 przez kilka miesięcy więziony przez władze rosyjskie za nielegalne przekroczenie granicy. Po wybuchu wojny należał do organizatorów i kierownictwa POW. Od IX 1914 do II 1915 był komendantem Okręgu Siedleckiego, 7 II 1915 mianowany ppor. piech. i jako oficer do specjalnych poruczeń POW wyruszył do Petersburga, gdzie był inspektorem miejscowej organizacji POW. Od V do IX 1915 był członkiem Komendy Naczelnej POW i komendantem Okręgu Warszawskiego. Po wymarszu do I Brygady, służył od X 1915 jako dowódca plutonu w 2. komp. VI baonu, a także jako adiutant baonu w 5. pp I Brygady i przejściowo dowódca kompanii. 29 X 1915 lekko ranny pod Kamieniuchą, po powrocie do zdrowia był przez pewien czas adiutantem Komendanta I Brygady. Jako adiutant baonu został z dniem 1 IV 1916 mianowany chor. w XII randze (rozporządzenie NKA K. nr 7783 z 11 IV 1916 i rozkaz Komendy LP nr 209). 6 VI 1916 odkomenderowany na powrót do POW, służył jako adiutant Komendy Naczelnej. Po utworzeniu TRS pracował jako pomocnik referenta w wydziale propagandy Komisji Wojskowej, będąc jednocześnie II zastępcą Komendanta POW. Po aresztowaniu J. Piłsudskiego (22 VII 1917) został członkiem Konwentu „A”, a po rewolucji w Rosji wyjechał wraz z L. Lisem-Kulą na Ukrainę, gdzie jako Komendant KN 3 (od II do 23 VII 1918) działał na rzecz scalenia jednostek polskich w duchu antyniemieckim. Po powrocie do Warszawy został zastępcą Komendanta KN 1 w Warszawie. W pierwszych dniach XI 1918 brał udział w organizowaniu Rządu Lubelskiego I. Daszyńskiego. Rozkazem Ministra Wojny tego rządu z 10 XI 1918 awansowany na kpt. piech. Od 28 XI tego roku był referentem politycznym i referentem ds POW w Sztabie DOGen. Kielce. Następnie przydzielony do Sztabu Generalnego, gdzie był szefem sekcji politycznej (10 IV-25 VI 1919) i kolejno do MSWojsk, gdzie był Szefem Sekcji w Sekcji Politycznej Departamentu II MSWojsk., jako kpt. 11 VI 1920 awansowany na ppłk. piech. ze starszeństwem z 1 IV 1920. 1 VI 1921 wymieniony w stopniu ppłk. (adiutanta sztabowego) w ewidencji 1. pp Leg. z przydziałem do Oddziału II MSWojsk. Od 1 I 1922 był zastępcą Adiutanta Generalnego Naczelnego Wodza i Naczelnika Państwa. Po wyborze na posła do Sejmu RP I kadencji z listy PSL-Piast w wyborach 1922 przeniesiony w stan nieczynny 28 XI 1922. W l. 1927-1929 był Ministrem Poczt i Telegrafów, w 1928 wybrany ponownie do Sejmu z listy BBWR. Obok działalności polityczne był współtwórcą i redaktorem „Głosu Prawdy” (1927), następnie „Gazety Polskiej” a także ZLP (od 1924). W wyborach w 1930 ponownie uzyskał mandat poselski, prowadził poufne rozmowy z władzami sowieckimi przed podpisaniem układu z 25 VII 1932. Po wyborach sejmowych 1935 został wicemarszałkiem izby IV kadencji. W l. 1937-1938 należał do organizatorów OZN. Bliski współpracownik marsz. E. Śmigłego-Rydza. W 1938 został powołany na senatora RP V kadencji, po 17 IX 1939 na terenie Rumunii, potem Francji a po jej upadku przedostał się do Wlk. Brytanii. Po zgłoszeniu się do służby wojskowej, zaliczony został do tzw. 2. grupy, w 1941 skierowany przez Naczelnego Wodza do Afryki Południowej, po powrocie z Afryki we IX 1946, służył we Włoszech by w 1947 powrócić do Wlk. Brytanii. Działał w Instytucie Piłsudskiego w Londynie. Zmarł 8 V 1972 w Londynie, pochowany na South Ealing. Odznaczony VM 5. kl., KN z Mieczami, OOP 3. i 4. kl., KW 4x.
Źródła:
- ANKr., NKN, sygn. 434;
- CAW, AP 1769/89/3435;
- CAW I.120.1.386;
- CAW I.120.1.386;
- CAW I.120.63.746;
- DRW 1919, nr 86;
- OGLub. 1918, nr 1;
- Spis oficerów służących czynnie…;
- R.O.1923;
- PSB, t. 20;
- A. Adamczyk, Bogusław Miedziński (1891-1972). Biografia polityczna, Toruń 2000;
- Corpus studiosorum…, t. 4;
- W. Jędrzejewicz, Wspomnienia…;
- D. Malczewska-Pawelec, Bogusław Miedziński (1891-1972. Polityk i publicysta, Łódź 2002;
- T. Nałęcz, Polska Organizacja Wojskowa…;
- Posłowie i senatorowie…, t. 4;
- Prace Departamentów i Biur…;
- 'Goniec Polowy Legionów' 1916, nr 15.
Autorzy:
Janusz Cisek, Ewa Kozłowska, Łukasz Wieczorek
Słownik Legionistów Polskich 1914-1918
Tagi