ur. 24 II 1886 w Piotrkowie, s. Klemensa, urzędnika Sądu Okręgowego w Piotrkowie, i Marii z d. Madrui, w. rzymskokatolickie. Inżynier. Książeczka wojskowa nr 10653.
Przed wojną aktywny w PPS, później w Narodowym Związku Robotniczym. Był założycielem Polskiego Związku Wojskowego we Lwowie i komendantem Okręgu, wreszcie szkoły podchorążych PZW. We IX 1909 wyjechał na studia do Wyższej Szkoły Tekstylnej w Verviers w Belgi, gdzie obok nauki poświęcał czas na organizację i prowadzenie koła PZW i „Sokoła”. 16 X 1914 zgłosił się do LP, po czym oddelegowany został do pracy w PON, najpierw w Częstochowie a od XI 1914 w komisariacie łódzkim tej organizacji. W I 1915 wraz ze S. Chrzanowskim i J. Pfeifferem założył w Częstochowie oddział Związek Patriotów (ZP) i był współautorem uchwalonej 20 I 1915 prolegionowej rezolucji. Od I do IV 1915. działał na rzecz werbunku do I Brygady. Po fuzji PON z NKN został emisariuszem werbunkowym DW NKN Częstochowie. Od połowy 1915 służył w 5. bat. II Dyonu Artylerii I Brygady LP. Przeszedł szlak bojowy od Urzędowa, przez Jastków po Wysokie Litewskie. Po ciężkim urazie stopy, którego doznał 28 VIII 1915 koło wsi Radawiec, leczył się w szpitalu w Lublinie i w Domu Rekonwalescentów w Kamieńsku a w XII tego roku skierowano go na dalsze leczenie do sanatorium w Pieszczanach. W 1916 został przydzielony do Oddziału Zapomogowego Departamentu Wojskowego NKN w Piotrkowie. 12 IX 1916 mianowany chor. kanc., już od V 1916 kierował placówką etapowo-werbunkową LP w Częstochowie. Od 6 IV do 4 VI 1917 przydzielony do KIZ, po kryzysie przysięgowym (VII 1917) przeszedł do Polskiej Siły Zbrojnej. Uczestniczył rozbrajaniu Niemców w Częstochowie (10 XI 1918). W dniach 14-22 XI 1918 był komendantem wojskowym Częstochowy. W XII 1918 wyruszył z oddziałami 27. pp na front ukraiński, lecz nie wziął udziału w walkach, ponieważ odnowiła mu się kontuzja stopy. Po powrocie do Częstochowy został z dniem 8 I 1919 zastępcą komendanta PKU w stopniu por. Rozkazem z 8 III 1919 przeniesiony do DOGen. Warszawa. W 1920 jako por. 1. pułku saperów uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej. W 1921 zweryfikowany w stopniu kpt. rez. piech ze starszeństwem z 1 VI 1919 i przeniesiony do rezerwy. Pracował jako inżynier ruchu, a później kierownik działu technicznego w fabryce w Częstochowie. W 1922 z ramienia Narodowej Partii Robotniczej kandydował bez powodzenia do Sejmu. Obok pracy zawodowej działał w organizacjach społecznych. Zmarł 14 XII 1935 w Częstochowie. Żonaty od 1913 z Jadwigą Lucht (1886-1962). Odznaczony KN, KW.
Źródła:
- CAW I.120.1.101;
- CAW I.120.1.386;
- V Lista strat;
- Lista starszeństwa 1917;
- DRW 1919 nr 4;
- DRW 1919 nr 31;
- R.O.1923;
- R.O. 1924;
- H. Bagiński, U podstaw organizacji…;
- J. Sętowski, Cmentarz Kule….
Autorzy:
Janusz Cisek, Ewa Kozłowska, Łukasz Wieczorek
Słownik Legionistów Polskich 1914-1918
Tagi