ur. 17 VI 1896 w m. Zator Młp. k. Oświęcimia, s. Wojciecha. Przyn. Radomyśl n. Sanem k. Stalowej Woli.
Służył od VIII 1914 jako patrolowy w 3. szw. ułanów. W 1915 awansowany do stopnia plut. W XI 1915 wykazany w 2. puł LP. Odnotowany także w 6. pp III Brygady LP. 3 XII 1918 wyznaczony dowódcą plutonu w oddziale ppor. A. Kunachowicza (2. puł Leg.), wraz z którym walczył w Małopolsce Wschodniej. Z dniem 1 III 1919 mianowany ppor. kaw. Ciężko ranny 31 VIII 1920 w bitwie pod Komarowem. Po wojnie zweryfikowany w stopniu rtm. kaw. ze starszeństwem z 1 VI 1919. Po krótkiej służbie w 2. pszwol., został w 1923 przeniesiony do 1. psk i 1 I 1927 awansowany na mjr. kaw. W tym samym roku przeniesiony do Szkoły Podchorążych dla Podoficerów w Bydgoszczy na stanowisko wykładowcy. W l. 1929-1931 studiował w WSWoj. w Warszawie, by następnie przejść do DOK V w Krakowie (1932). Awansowany do stopnia ppłk. dypl. kaw. ze starszeństwem z 1 I 1934, był wówczas na etacie 9. psk. W 1939 wykazany w tym stopniu jako I zastępca dowódcy 9. psk. W kampanii 1939 roku walczył w składzie Suwalskiej BK gen. Z. Podhorskiego. Po rozbiciu zgrupowania w bitwie pod Kockiem został wzięty do niemieckiej niewoli (6 X 1939). Po uwolnieniu z oflagu służył w Polskich Siłach Zbrojnych. Powrócił do kraju, zmarł po 1972. Odznaczony KN, KZ, KW 4x oraz austr. Srebrnym Medalem za Waleczność 2. kl. (w czasie służby w LP)
Źródła:
- CAW I.120.1.103;
- CAW I.120.1.345;
- CAW I.120.63.102;
- DRW 1919, nr 36;
- R.O.1939;
- W. Chocianowicz, W 50-lecie…;
- W. Gogan, Szwoleżerowie Rokitniańscy…;
- "Monitor Polski" 1931, nr 132;
- CAW KPO.
Autorzy:
Janusz Cisek, Ewa Kozłowska, Łukasz Wieczorek
Słownik Legionistów Polskich 1914-1918
Tagi