Madaliński Zbigniew, ps. „Waligórski, Czyżewski, Szary”

ur. 17 XII 1897 w Warszawie, s. Józefa i Ewy z d. Rogaczewska.

Od 1913 był członkiem ZS w Warszawie. W VIII 1914 wstąpił do LP. Podczas bitwy pod Kostiuchnówką został ranny (6 VII 1916). Od 1 XII 1918 pełnił służbę na polsko-litewskiej linii demarkacyjnej, a od 14 VII 1920 dowodził komp. ochotników wileńskich w wojnie przeciwko bolszewikom. Odznaczył się szczegolnym bohaterstwem 24 VII tego roku pod Kuźnicą Białostocką, za co otrzymał potem VM 5. kl. 31 X 1928 przeniesiony został w stan spoczynku. Podczas kampanii 1939 roku dowodził komp. w SGO „Polesie”. Po klęsce i rozwiązaniu oddziałów, dotarł 15 I 1940 do Francji, gdzie awansował na kpt. piech i podjął służbę w Polskich Siłach Zbrojnych. W 1947 wyjechał z Anglii do Kanady, ale w 1978 powrócił do kraju. Zmarł w Siedlcach 18 III 1983, spoczywa na miejscowym cmentarzu komunalnym. Odznaczony także VM, KN, KW.

Źródła:

  • Kawalerowie Virtuti Militari…, t. 2, cz. 1;
  • "Monitor Polski" 1932, nr 293;
  • wbh.wp.mil.pl/pl/skanywyszukiwarka (dostęp II 2023).

Autorzy:

Janusz Cisek, Ewa Kozłowska, Łukasz Wieczorek
Słownik Legionistów Polskich 1914-1918

Tagi

  Pobierz

  Powróć

Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu mechanizmu cookie w Twojej przeglądarce.

Więcej informacji