ur. 3 VIII 1884 w Warszawie, s. Edwarda Karola, przemysłowca i Anny z d. Hoser. Dr medycyny, docent Uniwersytetu Lwowskiego.
Wydalony w 1902 z gimnazjum za demonstracje antyrządowe, ukończył gimnazjum w Baku, po czym wyjechał na studia medyczne w uniwersytecie w Zurichu. Następnie został asystentem w katedrze anatomii uniwersytetu w Bonn i kolejno w Getyndze i w Heidelbergu (1907–1912). Dyplom, lekarski uzyskał w tej ostatniej uczelni 27 VI 1912. Potem przeniósł się do Lwowa, gdzie habilitował się w 1914. Obok pracy zawodowej zbliżył się do „Sokoła” i Drużyn Bartoszowych. 10 VIII 1914 zgłosił się do Legionu Wschodniego. Po jego rozwiązaniu, zdecydował się na dalszą służbę w LP. Przydzielony został jako lekarz do IV baonu 3. pp LP. 19 X 1914 mianowany ppor. lek., 2 XI 1914 por. lek. i 21 III 1915 kpt. lek. Po awansie przejął obowiązki lekarza pułkowego 3. pp LP. Wykazany na tym stanowisku w obsadzie legionowej służby zdrowia na dzień 22 XII 1915. W VI 1915 otrzymał za działalność Odznakę Honorową Czerwonego Krzyża 2. kl. z Dekoracją Wojenną (rozkaz nr 130 Komendy LP). W związku z organizacją odnowionego Uniwersytetu Warszawskiego, został 4 XI 1915 urlopowany (rozkaz Komendy LP nr 189 ogłoszony 25 II 1916), następnie zwolniony z LP (rozkaz Komendy LP nr 197, rozporządzenie NKA K.1587). 1915–1918 prowadził na uniwersytecie katedrę i zakład anatomii prawidłowej. Przyjęty z powrotem do LP bez poborów 25 VI 1916 (rozkaz NKA 13207 z 25 VI 1916, 1608/E 1 VII 1916) kontynuował służbę jako lekarz. Po kryzysie przysięgowym (VII 1917) został szefem sanitarnym PSZ, 20 XII 1917 awansował na mjr. lek. 12 X 1918 Rada Regencyjna mianowała go ppłk. lek. 10 XI 1918 uczestniczył w rozbrajaniu Niemców w Warszawie, po czym włączył się w organizację Departamentu Sanitarnego MSWojsk. Z dniem 15 II 1919 został przydzielony do Misji Zakupów w Paryżu. Po powrocie z Francji, jako płk lek. od 1 IV 1920, został komendantem Centralnej Składnicy Sanitarnej w Warszawie (od 15 V 1920). Z dniem 15 IV 1921 przeszedł do rezerwy. Rozwinął niezwykle aktywną działalność zawodową. Był założycielem zakładu ortopedyczno-chirurgicznego w Warszawie, potem w Ciechocinku. Został pionierem na skalę światową nowej dziedziny antropomorfologii części miękkich naczelnych. Wykładał we Francji i Stanach Zjednoczonych, był członkiem międzynarodowych organizacji medycznych. W VIII 1939 został zmobilizowany jako komendant I Zastępczego Szpitala Okręgowego w Warszawie. Za bohaterstwo i dokonania podczas obrony miasta odznaczony VM 5. kl. W czasie okupacji dwukrotnie więziony przez Niemców na Pawiaku. Podczas Powstania Warszawskiego 1944 był szefem sanitarnym V Obwodu AK (Mokotów). Zginął 15 IX 1944 wraz z żoną i córką podczas bombardowania na punkcie opatrunkowym przy ul. Pilickiej. Żonaty od 25 X 1905 z Jadwigą Niemirycz, doczekał się syna Felicjana (1914) i córki Heleny (1916). Odznaczony m.in. VM 4. i 5. kl., KN, KW 4x.
Źródła:
- ANKr., NKN, sygn. 375;
- ANKr., NKN, sygn. 434;
- ANKr., NKN, sygn. 435;
- CAW, NKN, 150.1.16;
- CAW I.120.1.386;
- CAW I.120.63.746;
- Lista starszeństwa 1917;
- R.O.1923;
- R.O.1924;
- R.O.Rez.1934;
- R.O.1939;
- PSB, t. 17;
- M. Dutkiewicz, Służba zdrowia...;
- Kawalerowie Virtuti Militari..., t. 3, cz. 1;
- W.K. Cygan, Oficerowie Legionów..., t. 3;
- 'Goniec Polowy Legionów' 1915, nr 6;
- 'Goniec Polowy Legionów' 1916, nr 13;
- "Monitor Polski" 1933, nr 63.
Autorzy:
Janusz Cisek, Ewa Kozłowska, Łukasz Wieczorek
Słownik Legionistów Polskich 1914-1918
Tagi