ur. 5 XII 1892 w Warszawie, s. Juliana, urzędnika, i Antoniny z Ostrowskich. Przyn. Warszawa. Student politechniki. Książeczka wojskowa nr 157.
Od 1904 uczył się Gimnazjum gen. P. Chrzanowskiego w Warszawie. Uczestniczył w strajku szkolnym 1905, maturę uzyskał w szkole realnej J. Kreczmara w 1910. W 1910 był aresztowany przez carską policję za działalność w PPS-Lewicy. Po zwolnieniu wyjechał do Brukseli na studia, po roku przeniósł się do Nancy. W obu ośrodkach pozostawał aktywnym działaczem PPS-Lewicy i „Promienia”. 23 IV 1914 ukończył kurs podoficerski ZS. Latem 1914 odbywał praktykę w elektrowni huty Raków w Częstochowie. 31 VIII 1914 zgłosił do LP wraz z grupą ochotników z Częstochowy. Przydzielony jako sekcyjny do 4. komp. Baonu Rekruckiego P. Kittaya (późniejszej 8. komp. II baonu 3. pp II Brygady LP). Po wyjeździe na front w Karpatach służył w jednostce etapowej w Taracköz i w Komp. Ubezpieczającej w Nemet-Mokra (14 XI 1914 – 3 II 1915). Po 3 II 1915 walczył jako plut. w 1. komp. 3. pp LP. 5 XI 1915 ciężko ranny w pierwszej bitwie pod Kostiuchnówką. 11 II 1916 odnotowany w II Baonie Uzupełniającym, skąd odszedł 8 III 1916 z komp. marszową na front. Po zakończeniu kuracji odkomenderowany do kadry Komendy Grupy LP w Kozienicach i 9 V 1916 wymieniony w spisie imiennym komp. marszowych. Do służby w polu powrócił 11 V 1916, od 18 VIII 1916 był żołnierzem 2. komp. 3. pp LP. 1 VII 1916 mianowany chor. piech. Po awansie dowodził plut. w 2. komp. I baonu 3. pp LP. Wiosną 1917 uczestniczył w Kursie Wyszkolenia nr 3 w Komorowie. W tymże roku wykazany w Baonie Rekruckim 3. pp. Na podstawie Rozkazu Oficerskiego Dowództwa LP nr 142 z 14 VII 1917 zwolniony ze służby bez prawa noszenia munduru i internowany w Beniaminowie. W obozie przebywał do III 1918. Po zwolnieniu z obozu pracował jako kontroler piekarń Wydziału Zaopatrzenia zarządu m. st. Warszawy. Działał także w POW. Od 10 XI 1918 służył w stopniu ppor. jako oficer dyżurny Baonie Garnizonowym POW z siedziba w pałacu Kronenberga w Warszawie. 2 XII 1918 awansowany na por. po czym przeniesiony do MSW. Od 17 I 1919 był komendantem Okręgu Warszawskiego i członkiem Komendy Głównej Milicji Ludowej, 1 VII – IX 1919 dowodził IV Baonem Etapowym. Od IX 1919 do końca wojny 1920 był referentem w Wydziale Ewidencyjnym Oddziału II Sztabu Generalnego, przy czym w VIII i IX 1920 służył w ścisłym sztabie NW. Po wojnie zweryfikowany w stopniu kpt. piech. ze starszeństwem z 1 VI 1919, wymieniony w spisie oficerów z 1 VI 1921 w stopniu kpt. z przydziałem do 3. pp Leg. Od 1 III 1922 pozostawał w stanie nieczynnym, 28 II 1925 przeniesiony do rezerwy. Od 1 I 1922 był z-cą, potem sekretarzem generalnym Delegacji Polskich Komisji Reewakuacyjnej i Specjalnej w Moskwie. Po powrocie, wyjechał na studia w szkole Nauk Politycznych w Paryżu (1925–1927). Od 5 IX 1927 był radcą w Ministerstwie Skarbu, 1932–1935 dyrektorem Państwowego Monopolu Spirytusowego. 14 II 1935 nominowany na wiceprezydenta Warszawy, 1–28 IX 1939 był komendantem cywilnej OPL miasta, po aresztowaniu prezydenta S. Starzyńskiego (28 IX 1939) komisarycznym burmistrzem miasta (do 5 VIII 1944). W tym okresie czasu aresztowany i przetrzymywany w charakterze zakładnika przez władze niemieckie. Po wybuchu Powstania Warszawskiego 1944 złożył na ręce Delegata Rządu rezygnację z zajmowanej funkcji. Po Powstaniu i krótkim pobycie w obozie w Pruszkowie, zamieszkał w Baniosze, gdzie żona prowadziła gospodarstwo role, Po wojnie pracował m.in. w Stołecznym Przedsiębiorstwie Budowlanym, Zakładzie Osiedli Robotniczych w Warszawie i Gliwicach. 1 IX 1956 został wicedyrektorem Okręgowej Dyrekcji Budowy Osiedli Robotniczych w Warszawie. Pracował na tym stanowisku do 1 I 1960. Zmarł 18 VIII 1976 w Warszawie, spoczywa w Alei Zasłużonych na Powązkach. Odznaczony m.in. VM 5. kl., KN, OOP 3. kl., KW 4x.
Źródła:
- ANKr., NKN, sygn. 435;
- CAW I.120.1.69;
- CAW I.120.1.101;
- CAW I.120.1.386;
- CAW I.120.63.102;
- CAW I.120.63.263;
- CAW I.120.63.338;
- CAW I.120.63.1035;
- Spis oficerów służących czynnie...;
- Lista starszeństwa 1917;
- DRW 1918, nr 10;
- R.O.1923;
- R.O.1924;
- R.O.Rez.1934;
- W.K. Cygan, Oficerowie Legionów..., t. 2.;
- L. Głowacki, Obrona Warszawy..;
- CAW I.482.108-11732;
- "Monitor Polski" 1931, nr 111;
- CAW KPO (tu: s. Apoliny).
Autorzy:
Janusz Cisek, Ewa Kozłowska, Łukasz Wieczorek
Słownik Legionistów Polskich 1914-1918
Tagi