Kowalski Wincenty Czesław, ps. „Huk”

ur. 11 X 1892 w Warszawie, s. Józefa, przedsiębiorcy budowlanego, i Stanisławy z d. Żukowska. W. rzymskokatolickie. Student.

Uczestniczył w strajku szkolnym 1905. Maturę uzyskał w Gimnazjum ks. S. Konarskiego w Warszawie. Edukację kontynuował w Szkole Mechaniczno-Technicznej H. Wawelberga i S. Rotwanda. Studia rozpoczął na Wydziale Maszyn Politechniki w Liège w Belgii. Jednocześnie należał do ZWC i ZS. W 1912 odbył służbę wojskową w charakterze jednorocznego ochotnika w rosyjskiej XII Bart. w Smoleńsku. Latem 1914 uczestniczył w kursie oficerskim ZS w Oleandrach. Tu 3 VIII 1914 został przydzielony do 1. Komp. Kadrowej, z którą 6 VIII 1914 wyruszył w kierunku Michałowic. Po reorganizacji wykazany w 1. komp. III baonu 1. pp LP. Od 5 I 1915 przebywał na leczeniu w Trenczyńskich Cieplicach na Słowacji. Następnie przydzielony do art. 15 XII 1915 mianowany chor. art. (rozkaz Komendy LP nr 178 z 15 XII 1915), 1 XI 1916 ppor. art. Dowodził 4. bat. 1. part LP. Za znakomite zachowanie się wobec nieprzyjaciela i inicjatywę w czasie walk na Polesiu NKA przyznała mu austr. Złoty Medal za Waleczność. Odnotowany był także w 6. pp III Brygady LP. 2–16 I 1917 uczestniczył w I kursie Szkoły Strzeleckiej Artylerii w Rembertowie. Po kryzysie przysięgowym (VII 1917) i rozwiązaniu pułku 16 VII 1917 zwolniony z LP i internowany w Beniaminowie. Zwolniony w III 1918, wyjechał do Krakowa. Po rozbrojeniu tamtejszego garnizonu austriackiego rozpoczął formowanie 3. bat. 1. part Leg., z którą walczył w obronie Lwowa. Rozkazem PKW w Krakowie nr 11 z 18 XI 1918 awansowany na por. 1 XI 1919 – 17 VIII 1920 dowodził (z przerwą) dyonem 1. pap., od 17 VIII 1920 II baonem 5. pp. Leg. Wykazany w stopniu mjr. w Spisie oficerów służących czynnie w dniu 1 VI 1921. Był wówczas przydzielony do 1. pap. Zweryfikowany następnie w stopniu ppłk. art. ze starszeństwem z 1 VI 1919. 1921–1923 ukończył WSWoj.(II Promocja) i 1 III 1926 został szefem wydziału Biura Ścisłej Rady Wojennej, 27 IX 1923 II oficerem sztabu w Inspektoracie Armii nr 1 w Wilnie. 1 I 1928 mianowany płk. Sztabu Generalnego art., 26 IV 1928 wyznaczony szefem Oddziału III Sztabu Generalnego. W późniejszym czasie został II z-cą d-cy 19. DP w Wilnie. Od V 1937 dowodził 8. DP. 19 III 1939 awansowany na gen. bryg. W Kampanii Wrześniowej 1939 dowodził 1. DP Leg. i GO „Wyszków”. Odznaczył się inicjatywą i zaangażowaniem podczas walk o Kałuszyn. Ranny pod Tarnawatką, dostał się do niewoli po czym został osadzony w oflagu VIIa Murnau. Po zakończeniu II wojny wyjechał do USA. Działał w SPK oraz w Instytucie Piłsudskiego w Nowym Jorku. Dyrektor IJP 1961–1963. Po 1963 wyjechał na Florydę, w 1982 osiadł w Chicago (River Forest), gdzie zmarł 29 XI 1984. Jego prochy umieszczono 6 IX 1986 na cmentarzu wojennym w Kałuszynie pośród poległych podwładnych. Odznaczony VM 4. i 5. kl., KN, KW 4x, OOP 2. kl., KZ, OPWI.

Źródła:

  • ANKr., NKN, sygn. 434;
  • CAW I.120.1.345;
  • CAW I.120.1.386;
  • IJP-NY, Teka gen, w. Kowalskiego;
  • OGKr. 1918, nr 11;
  • Lista chorych, rannych...;
  • Lista starszeństwa 1917;
  • R.O.1923;
  • R.O.1924;
  • R.O.1928;
  • R.O.1932;
  • R.O.1939;
  • T. Kasprzycki, Kartki z dziennika...;
  • Kawalerowie Virtuti Militari..., t. 3, cz. 1;
  • J. Majchrowski, Pierwsza Kompania...;
  • Z. Moszumański, Z. Kozak, Wojenne szkoły...;
  • P. Stawecki, Słownik biograficzny...;
  • 'Goniec Polowy Legionów' 1916, nr 12;
  • 'Goniec Polowy Legionów' 1916, nr 14;
  • 'Sowiniec' 2001, nr 18;
  • CAW KGiO/I.480.280;
  • "Monitor Polski" 1931, nr 132;
  • CAW KPO;
  • Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921.

Autorzy:

Janusz Cisek, Ewa Kozłowska, Łukasz Wieczorek
Słownik Legionistów Polskich 1914-1918

Tagi

  Pobierz

  Powróć

Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu mechanizmu cookie w Twojej przeglądarce.

Więcej informacji