ur. 16 V 1891 w m. Podgórze (ob. część Krakowa), s. Jana i Karoliny z d. Szlag, w. rzymskokatolickie. Przyn. Kraków. Rygoryzant praw. Książeczka wojskowa nr 17811.
Ukończył gimnazjum w Podgórzu, po maturze wstąpił w roku akademickim 1910/1911 na Wydział Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. 12 X 1912 przystąpił do egzaminu historyczno-prawnego, którego nie zaliczył. W 1910 wstąpił do PPS, od 1911 był członkiem, potem instruktorem w stopniu plut. w „Strzelcu”. Od 6 VIII 1914 w oddziałach strzeleckich. Walczył w 3. komp. V baonu 1. pp LP w kampanii kieleckiej i podhalańskiej, po 18 XII 1914 wszedł wraz z baonem do 5. pp I Brygady LP. Pełnił służbę w 1. komp. II baonu. Ranny pod Konarami 23 V 1915, od 28 V 1915 leczył się w szpitalu w Fabryce Tytoniu w Krakowie. Po rekonwalescencji superarbitrowany 16 XII 1915, pozostał w szeregach. Wymieniony w spisie 1. komp. marszowej wysłanej z Kozienic na front 27 V 1916. 14 VI 1916 został ranny ponownie w okolicy Gruziatyna na Wołyniu. W bitwie pod Kostiuchnówką (4–6 VII 1916) dowodził plut. na „Reducie Piłsudskiego”. Za okazane męstwo odznaczony w II RP VM 5. kl. Po wycofaniu LP z frontu, z dniem 1 I 1917 mianowany chor. piech. 17 VII – 17 VIII 1917 był komendantem komp. Po kryzysie przysięgowym (VII 1917) wcielony do austr. 41. pp i skierowany na front włoski. Od 1 XI 1918 w WP. Rozkazem gen. B. Roi został awansowany do stopnia ppor. i w szeregach 5. pp Leg. brał udział w odsieczy Przemyśla i Lwowa, w walkach w Galicji Wschodniej oraz w Wyprawie Wileńskiej. 1 VI 1921 wykazany jako kpt. w tym pułku. Następnie służył jako II adiutant w dowództwie 1. DP. Leg. Mjr ze starszeństwem z 1 VI 1919, i ppłk ze starszeństwem z 1 I 1928. 1928–1934 był za-cą szefa Departamentu Piechoty MSWojsk., 1934–1936 dowodził 63. pp w Toruniu, 1937–1939 16. pp w Tarnowie. W III 1939 przeniesiony do Warszawy, gdzie ponownie objął funkcję z-cy szefa Departamentu Piechoty w MSWojsk. 1 IX 1939 objął kierownictwo Departamentu Piechoty MSWojsk., z którym ewakuował się na wschód. Po sowieckiej agresji 17 IX 1939 dostał się do niewoli i został osadzony w obozie w Kozielsku. Zamordowany w Katyniu w IV 1940. Jego nazwisko figuruje na liście wywozowej nr 022/3 z 9 IV 1940 Podczas ekshumacji w 1943 zidentyfikowano go pod nr 1709. Odznaczony m.in. VM 4. i 5 kl., KN, KW 4x, OOP 5. kl., Złotym KZ, Odznaką „Za wierną służbę” I Brygady LP, Odznaką Pamiątkową „Krzyż za zdobycie Wilna 1919”, Odznaką Honorową „Orlęta”.
Źródła:
- CAW I.120.1.386;
- CAW I.120.1.548;
- CAW I.120.9.99;
- CAW I.102.31;
- CAW I.120.63.338;
- CAW I.120.63.1028;
- Lista strat V–VII 1915;
- VII lista strat;
- Lista starszeństwa 1917;
- Spis oficerów służących czynnie...;
- R.O.1928;
- R.O.1932;
- VI lista strat. Uzupełnienia...;
- Corpus studiosorum..., cz. 3;
- Kawalerowie Virtuti Militari..., t. 2, cz. 2;
- Małopolski słownik biograficzny..., t. 4;
- J. Tucholski, Mord w Katyniu...;
- S. Zając, Ocalić od zapomnienia..;
- CAW I.482.37-2855;
- "Monitor Polski" 1931, nr 18;
- CAW KPO.
Autorzy:
Janusz Cisek, Ewa Kozłowska, Łukasz Wieczorek
Słownik Legionistów Polskich 1914-1918
Tagi