Kosiba Adam Antoni

ur. 26 X 1893 w m. Sieniawa k. Przeworska, s. Karola, woźnego w Towarzystwie Zaliczkowym w Jarosławiu, i Antoniny, zam. Jarosław. Książeczka wojskowa nr 21385.

Maturę uzyskał w I Gimnazjum Klasycznym w Jarosławiu. W 1912 rozpoczął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Należał jednocześnie do „Sokoła”. W VIII 1914 wstąpił do LP, został przydzielony do II plut. 15. komp. IV baonu 2. pp i odnotowany 19 IX 1914 jako szer. Przeszedł z pułkiem kampanię karpacką. Zachorował na tyfus i odszedł do szpitala, gdzie przebywał 20 XII 1914 – 15 IV 1915. Po wyleczeniu ukończył Szkołę Podoficerów Rachunkowych w Piotrkowie i od VII 1915 otrzymał przydział do 6. pp III Brygady LP. W 1916 służył w Domu Rekonwalescentów w Kamieńsku jako podoficer i oficer rachunkowy. 1 VII 1916 mianowany chor, od 1 I 1917 był oficerem kasowym II baonu 3. pp LP. 1 IV 1917 mianowany ppor. rach. W okresie kryzysu przysięgowego (VII 1917) był oficerem rachunkowym w 2. puł. Potem wykazany w Polskim Korpusie Posiłkowym. Po próbie przejścia przez front pod Rarańczą (15–16 II 1918) internowany w Talaborfalva. 4 XI 1918 brał udział w rozbrajaniu okupantów. Dekretem Rady Regencyjnej z 5 XI 1918 przyjęty do WP i 8 XI 1918 awansowany na por. rach. ze starszeństwem z 12 X 1918. Z dniem 5 XI 1918 przydzielony do Sekcji Gospodarczej MSWojsk. Z dniem 1 V 1919 aspirant Intendentury, mianowany rozkazem z 8 VIII 1919. 9 VII 1919 przydzielony do 33. pp, następnie do DOGen. Warszawa i powrotnie do Departamentu Gospodarczego MSWojsk. 1 VI 1921 wykazany jako mjr w Departamencie VII MSWojsk. 1923–1926 służył w I Okręgowym Szefostwie Intendentury w Warszawie. 1 VII 1925 awansowany do stopnia ppłk. int. 1932–1936 był Szefem Intendentury w DOK IX w Brześciu. 1 I 1936 awansował na płk. int. W Kampanii Wrześniowej 1939 był Szefem Intendentury SGO „Narew”. Internowany na Litwie po 21 IX 1939, został po zajęciu tego kraju przez Armię Czerwoną aresztowany i wywieziony do Kozielska, 2 VII 1940 do Griazowca. Po układzie Sikorski-Majski z 30 VII 1941 został zwolniony i wstąpił do Armii Polskiej w Rosji. Służył na Bliskim Wschodzie od 1943 był szefem służby pieniężnej Polskich Siłach Zbrojnych. Po 1946 w PKPR i Komisji Likwidacyjnej Polskich Sił Zbrojnych. Zdemobilizowany 1 VII 1948 osiadł w Londynie. Zginął w wyniku wypadku w Londynie 31 VII 1966. Pochowany na cmentarzu South Ealing w Londynie. Odznaczony KN, OOP 5. kl., KW 4x, Odznaką Pamiątkową II Brygady LP, Odznaką Pamiątkową „Krzyżem Wytrwałości” 6. pp LP, Odznaką pamiątkową internowanych legionistów „Huszt Rarańcza”.

Źródła:

  • AAN, ZLP, teka 275;
  • KN 12.05.1931;
  • CAW I.120.1.101;
  • CAW I.120.1.128;
  • CAW I.120.1.345;
  • CAW I.120.1.386;
  • CAW I.120.28.391;
  • CAW I.120.29;
  • CAW I.120.63.102, K-O;
  • Oss. rkps 15812/IV;
  • Lista starszeństwa 1917;
  • DRW 1918, nr 5;
  • DRW 1918, nr 6;
  • DRW 1919, nr 78;
  • R.O.1923;
  • R.O.1924;
  • R.O.1928;
  • R.O.1932;
  • R.O.1939;
  • Spis oficerów służących czynnie...;
  • PSB, t. 14;
  • Corpus studiosorum..., cz. 3;
  • W.K. Cygan, Oficerowie Legionów..., t. 2;
  • T. Malinowski, M. Szumański, 2 Pułk Piechoty...;
  • M. Pasterski, Działalność narodowa...

Autorzy:

Janusz Cisek, Ewa Kozłowska, Łukasz Wieczorek
Słownik Legionistów Polskich 1914-1918

Tagi

  Pobierz

  Powróć

Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu mechanizmu cookie w Twojej przeglądarce.

Więcej informacji