ur. 11 IX 1874 w Krakowie, s. Wincentego, zarządcy lasów, i Zofii z d. Śmiałowska, w. rzymskokatolickie. Lekarz medycyny.
Uczęszczał do III Gimnazjum im. Króla Jana III Sobieskiego (1885–1890), Gimnazjum św. Anny w Krakowie (1891–1892), gimnazjum w Bochni (1893–1894) i Gimnazjum św. Jacka w Krakowie, gdzie w 1896 uzyskał maturę. Po maturze rozpoczął studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego. 1 IV 1897 rozpoczął obowiązkową służbę wojskową w armii austro-węgierskiej w charakterze jednorocznego ochotnika. W 1905 został mianowany chor. rez. lek. armii austro-węgierskiej. 1903–1916 był asystentem w Klinice Chorób Wewnętrznych Uniwersytetu Jagiellońskiego u prof. E. Korczyńskiego i W. Jaworskiego. Prowadził równolegle praktykę prywatną. Był m.in. lekarzem domowym J. Malczewskiego. 1 VIII 1914 został zmobilizowany do armii austro-węgierskiej i mianowany ppor. lek. pospolitego ruszenia, 1 II 1915 awansowany do stopnia por. lek. pospolitego ruszenia. 13 XII 1915 przydzielony został do LP gdzie pełnił służbę jako starszy lekarz szpitala polowego 5/1. Następnie wyznaczony komendantem zakładu sanitarnego III Brygady, które to obowiązki sprawował 13 XII 1915 – 1 III 1916 (rozkaz Komendy LP nr 178 z 15 XII 1915). 30 I 1916 awansowany do stopnia kpt. lek w IX randze (rozporządzenie NKA nr 1096 z 18 II 1916 i rozkaz Komendy LP nr 200 z 13 III 1916). Kolejno zawiadywał Dywizyjnym Zakładem Sanitarnym – głównym szpitalem polowym Komendy LP i pod płk. lek, w. Rogalskim pełnił obowiązki z-cy Szefa Sanitarnego LP, po kryzysie przysięgowym (VII 1917) z-cy Szefa Sanitarnego Polskiego Korpusu Posiłkowego. Po próbie przejścia przez front pod Rarańczą (15–16 II 1918) internowany w Talaborfalva i Huszt, gdzie był lekarzem obozowym. Po zwolnieniu został szefem oddziału I Szpitala Garnizonowego w Krakowie. Rozkazem PKW w Krakowie z 18 XI 1918 awansowany na mjr. lek. (z dniem 1 XII 1918) i jednocześnie przydzielony do biura Lekarza Naczelnego Komendy Miasta Krakowa, następnie wyznaczony szefem sanitarnym Komendy Miasta Przemyśla, gdzie organizował służbę sanitarną Dowództwa „Wschód” oraz Frontu Galicyjsko-Wołyńskiego (po 24 VI 1919) i Podolskiego, wreszcie dowództwa 6. Armii WP gen, w. Iwaszkiewicza. Dekretem z 6 XI 1919 awansowany na ppłk. lek. i kolejno 1 IV 1920 płk. lek. 1 VI 1921 wykazany jako płk w KZS nr 6. po czym pozostał w rezerwie personalnej MSWojsk, pracując w Szpitalu Ujazdowskim w Warszawie. 15 IX 1921 – 7 II 1924 był szefem sanitarnym DOGen., następnie DOK X w Przemyślu, 8 II 1924 – 31 III 1930 DOK V w Krakowie. 31 III 1931 przeniesiony w stan spoczynku. W Kampanii Wrześniowej 1939 ochotniczo służył w 6. DP Armii „Kraków”. 20 IX 1939 dostał się do niewoli niemieckiej w okolicy Cieszanowa. Na podstawie zapisu konwencji haskiej o lekarzach-jeńcach powyżej 60. roku życia został zwolniony i powrócił do Krakowa. Tu wspomagał inwalidów wojennych jako lekarz Czerwonego Krzyża. Zmarł 18 I 1942 w Krakowie. Odznaczony KN, OOP 4. kl., KW 4x, Złotym KZ. W LP odznaczony austr. Złotym Krzyżem Zasługi z koroną.
Źródła:
- AAN, ZLP, teka 275;
- ANKr., NKN, sygn. 434;
- CAW I.120.1.99;
- CAW I.120.1.386;
- CAW I.120.1.451;
- CAW, AP, 2799;
- Oss. rkps 15812/IV;
- Lista starszeństwa 1917;
- DRW 1919, nr 96;
- OGKr. 1918, nr 11;
- OGLw. 1918, nr 19;
- Spis oficerów służących czynnie...;
- R.O.1923;
- R.O.1924;
- R.O.1928;
- R.O.Rez.1934;
- PSB, t.14;
- M. Dutkiewicz, Służba zdrowia...;
- W. Rogalski, Spis lekarzy... (rkps);
- 'Goniec Polowy Legionów' 1916, nr 12;
- 'Goniec Polowy Legionów' 1916, nr 14;
- "Monitor Polski" 1934, nr 27;
- CAW KPO.
Autorzy:
Janusz Cisek, Ewa Kozłowska, Łukasz Wieczorek
Słownik Legionistów Polskich 1914-1918
Tagi