Korczyński Jan

ur. 23 V 1896 w m. Mokrzyszów (ob. część Tarnobrzega), s. Józefa i Józefy z d. Skarabucha, zam. Mokrzyszów (ob. część Tarnobrzega). Pomocnik kancelisty.

Przed wojną był członkiem ZS w Tarnobrzegu. Do LP wstąpił 5 XI 1914. Początkowo do 27 II 1915 służył w I baonie 2. pp LP, następnie w taborze prowiantowym i 3. pp LP (1 III – 17 IV 1915), 18 IV – 1 XII 1916 w kolumnie amunicyjnej 1. part LP. Walczył w kampaniach karpackiej, bukowińskiej i wołyńskiej. Odnotowany też w 6. pp III Brygady LP. Po kryzysie przysięgowym (VII 1917) przeniesiony do 2. bat. haubic 1. part w Polskim Korpusie Posiłkowym. Po próbie przejścia przez front pod Rarańczą (15–16 II 1918) internowany w Huszt. W 1918 wstąpił jako sierż. do WP. Wykazany w Armii gen. J. Hallera w komp. podchorążych w Santa Maria Capua Vetere. Od X 1919 służył w sekcji poborowej w Departamencie I Mobilizacyjno-Organizacyjnym MSWojsk. 1 XII 1922 otrzymał awans na stopień por. Od 1924 był kancelistą w Oddziale III Sztabu Generalnego. W 1928 został kancelistą w Biurze Ogólno-Organizacyjnym I Wiceministra Spraw Wojskowych, 1 I 1932 otrzymał awans na kpt. Pod koniec lat trzydziestych został II adiutantem Ministra Spraw Wojskowych, gen. dyw. T. Kasprzyckiego. Wraz z ministrem przekroczył 17 IX 1939 granice państwową i 18 IX 1939 został internowany w Călimănești. 10 I 1940 zbiegł z obozu i 28 I 1940 dotarł do Francji. Przebywał w Stacji Zbornej Oficerów w Vichy w Ośrodku Wyszkolenia Oficerskiego. Po klęsce Francji ewakuował się do Wlk. Brytanii. 26 VI 1940 został skierowany do Obozu Oficerów w Broughton w Szkocji, gdzie umieszczono oficerów bez przydziału i oficerów uznanych przez władze wojskowe za sanacyjnych. Pełnił funkcję adiutanta Zgrupowania Oficerów Sztabu Głównego. Następnie przebywał w Komp. Oficerskiej w Obozie Oficerów „C” w Innerleithen. Od 1 VII 1941 był słuchaczem kursu i adiutantem 1. komp. w 1. Oficerskim Baonie Szkolnym. W 1942 został d-cą 1. Oficerskiego Baonu Szkolnego oraz referentem wyszkolenia i kierownikiem kancelarii. Następnie mianowano go kierownikiem kancelarii w komendzie Centrum Wyszkolenia Piechoty. W 1942 po ukończeniu czteromiesięcznego kursu w Kirkcaldy został kierownikiem Kancelarii Komendy Uzupełnienia Floty w Plymouth. 11 IV 1946 awansowany na mjr. marynarki. Po demobilizacji awansowany na ppłk. marynarki rez., Osiedlił się w Londynie, we IX 1964 został wybrany do Trzeciej Rady Rzeczypospolitej Polskiej. Zmarł 8 IV 1985 w Londynie. Odznaczony VM 5. kl., KN, OOP 5. kl., KW 4x, Złotym KZ, Odznaką Pamiątkową II Brygady LP, Odznaką pamiątkową internowanych legionistów „Huszt Rarańcza”, Medalem Zwycięstwa (Médaille Interalliée) oraz orderami i medalami francuskimi, łotewskimi, rumuńskimi i węgierskimi. W LP przedstawiony do odznaczenia austr. Krzyżem Wojskowym Karola (1917).

Źródła:

  • KN 12.05.1931;
  • AAN, ZLP, teka 275;
  • ANKr., NKN, sygn. 299;
  • ANKr., NKN, sygn. 529;
  • CAW I.120.1.102;
  • CAW I.120.1.345;
  • CAW I.120.63.102, K-O;
  • CAW, VM, I.482.83-7897;
  • Oss. rkps 15812/IV;
  • R.O.1923;
  • R.O.1924;
  • R.O.1928;
  • R.O.1932;
  • R.O.1939;
  • B. Szwedo, Słownik Legionistów..., t. 1.

Autorzy:

Janusz Cisek, Ewa Kozłowska, Łukasz Wieczorek
Słownik Legionistów Polskich 1914-1918

Tagi

  Pobierz

  Powróć

Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu mechanizmu cookie w Twojej przeglądarce.

Więcej informacji