Konarski Jaxa Aleksander Karol

ur. 14 XII 1886 w m. Wilczyce k. Sandomierza, s. Aleksandra, ziemianina, i Oktawii z d. Świda, w. rzymskokatolickie. Agronom Akademii Handlowej w Dublanach. Książeczka wojskowa nr 3366.

Powołany do armii carskiej podczas wojny z Japonią (1904–1905), zbiegł do Galicji, gdzie rozpoczął studia na Akademii Rolniczej w Dublanach. Po jej ukończeniu pracował jako zarządca majątku w Rożniatowie. W 1912 został kierownikiem gospodarstwa doświadczalnego Studium Rolniczego Uniwersytetu Jagiellońskiego w Mydlnikach pod Krakowem, w 1914 przeniósł się do majątku Poręba w Alwerni. Był członkiem Oddziału Konnego „Sokoła” w Krakowie. 16 VIII 1914 wstąpił do LP, został przydzielony został do 3. szw. kaw., z którym wyruszył na front w Karpatach Wschodnich (30 IX – 1 X 1914). Brał udział w kampanii karpackiej, besarabskiej i wołyńskiej. 29 X 1914 wyróżnił się w bitwie pod Mołotkowem, kiedy to wziął do niewoli 8 żołnierzy rosyjskich i jednocześnie został ranny. Od 1 XI 1914 leczył się w szpitalu w Dombó, następnie skierowany został do kadry art. w Nagyszöllös. W III 1915 powrócił do szw., gdzie powierzono mu dowodzenie II plut. i mianowano wachm. Był uczestnikiem szarży pod Rokitną (13 VI 1915). W XI 1915, kiedy doszło do połączenia legionowych brygad na froncie wołyńskim, przeszedł wraz z plut. do I Brygady. Jako komendant plut. 1 IV 1916 mianowany chor. kaw. w XII randze (rozporządzenie NKA K. nr 7783 z dnia 11 IV 1916 i rozkaz Komendy LP nr 209 z 28 IV 1916), 1 IV 1917 ppor. kaw. 29 VIII 1916 został komisarzem werbunkowym w Radomiu i pozostawał na tym stanowisku do 23 IV 1917, po czym mianowany został kierownikiem PUZ w Sandomierzu. W V 1917 na własna prośbę odszedł ze służby werbunkowej i powrócił do 2. puł LP. Odnotowany był też w 6. pp III Brygady LP. 28 VII 1917 wymieniony we wniosku o odznaczenie austr. Krzyżem Wojskowym Karola. Po kryzysie przysięgowym (VII 1917) pozostał w Polskim Korpusie Posiłkowym, 15 XII 1917 zwolnił się ze służby. Wydzierżawił wówczas folwarki Górne i Kajetanówkę w gminie Brzeziny na Lubelszczyźnie. W VIII 1920 zaciągnął się ochotniczo do WP. Został przydzielony do 2. pszwol. 1 I 1921 na wniosek Związku Ziemian był urlopowany z armii, 14 IV 1921 został awansowany na por. kaw. i przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany jako rtm. rez. kaw. ze starszeństwem z 1 VI 1919. Zajmował się nadal prowadzeniem majątków, od 1932 pracował w Ministerstwie Rolnictwa i Reform Rolnych. Po Kampanii Wrześniowej 1939 wysiedlony przez Niemców. Zmarł 27 IV 1940 w Suliszowie k. Sandomierza. Spoczywa na cmentarzu parafialnym w Łoniowie k. Sandomierza. Odznaczony VM 5. kl., KN, KW oraz austr. Krzyżem Wojskowym Karola.

Źródła:

  • ANKr., NKN, sygn. 434;
  • CAW I.120.1.101;
  • CAW I.120.1.102;
  • CAW I.120.1.345;
  • CAW I.120.1.386;
  • CAW I.120.34;
  • CAW I.120.63.102, K-O;
  • Lista chorych, rannych...;
  • Lista starszeństwa 1917;
  • R.O.1923;
  • R.O.Rez.1934;
  • W.K. Cygan, Oficerowie Legionów..., t. 2;
  • Kawalerowie Virtuti Militarii..., t. 2, cz. 2;
  • M. Przeniosło, Raporty i korespondencja... (Ziemia radomska);
  • K. Stepan, Prawie jak słownik;
  • 'Goniec Polowy Legionów' 1916, nr 15.

Autorzy:

Janusz Cisek, Ewa Kozłowska, Łukasz Wieczorek
Słownik Legionistów Polskich 1914-1918

Tagi

  Pobierz

  Powróć

Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu mechanizmu cookie w Twojej przeglądarce.

Więcej informacji