ur. 14 VIII 1894 w m. Narajów k. Tarnopola (rejon brzeżański), s. Stanisława i Bronisławy, w. rzymskokatolickie. Przyn. Zawałów k. Tarnopola (rejon podhajecki). Student uniwersytetu. Książeczka wojskowa nr 17538, 8498a.
W XI 1912 wstąpił do ZS w Brzeżanach, w 1913 rozpoczął studia prawnicze na Uniwersytecie Lwowskim, kontynuując nadal zaangażowanie w ZS. W 1914 ukończył kurs podoficerski tej organizacji. Po ogłoszeniu mobilizacji strzeleckiej wyjechał do Krakowa. Od 6 VIII 1914 w służbie, przydzielony jako kpr do 2. komp. I baonu 1. pp LP, został ranny 22 X 1914 pod Laskami. Po pobycie w szpitalu w Cieszynie powrócił do swego baonu. Od 1 II 1915 służył w kkm 5. pp I Brygady LP jako z-ca d-cy plut. i d-ca plut., awansując do stopnia sierż. 29 IV 1917 wymieniony w spisie podoficerów i żołnierzy 5. pp LP dla Komendy LP z przydziałem do kkm. Ukończył Szkołę Oficerską 5. pp LP w Ostrowi Mazowieckiej (I–IV 1917). Był ponadto odnotowany w 6. pp III Brygady LP. Po kryzysie przysięgowym (VII 1917) wcielony 1 IX 1917 do 124. pp armii austro-węgierskiej. Po krótkim pobycie w grupie wyszkolenia w Karyntii, wysłany 1 XII 1917 do Szkoły Oficerów Rezerwy. Jako jej absolwent odesłany w III 1918 na front włoski, gdzie 1 IV 1918 otrzymał nominację na chor. Ranny 1 VII 1918 pod Campo Mulo, do końca wojny przebywał w szpitalach w Linzu, potem w Sanoku. 1 XI 1918 zgłosił się do WP, wcielony do III Baonu Strzelców Sanockich, 15 XI wyruszył na front ukraiński jako d-ca plut., potem kkm. 20 V 1919 mianowaniem ppor. piech. i wcielony ze swym baonem do 2. pstrz Podhalańskich. Ranny 1 VII 1919 pod Czortkowem, po kuracji przydzielony do baonu zapasowego 2. pstrz Podhalańskich. Od V 1920 uczestniczył w walkach na froncie ukraińskim. Ponownie ranny 2 VIII 1920 w okolicach Brześcia. Awansowany 8 VIII 1920 na por. piech. i 27 X 1920 na kpt. piech. Po wyleczeniu z ran powrócił 8 IX 1920 do baonu zapasowego 2. pstrz Podhalańskich. 1 VI 1921 wykazany jako kpt. w 2. pstrz Podhalańskich. W 1923 kierował Szkołą Podoficerską DOK X Przemyśl. 1 I 1928 awansował do stopnia mjr. piech., 5 II objął dowództwo I baonu swego pułku. 24 VII 1928 przeniesiony do Centralnej Szkoły Strzeleckiej w Toruniu, w której 1 VIII 1928 objął stanowisko kwatermistrza. Od 29 IV 1930 był kwatermistrzem 26. pp w Gródku Jagiellońskim, 6 XI 1931 został przesunięty na stanowisko d-cy baonu. W następnych latach kilkakrotnie pełnił czasowo obowiązki z-cy d-cy pułku. Awansowany 19 III 1937 do stopnia ppłk. piech., od IV 1938 był I z-cą d-cy 64. pp w Grudziądzu. Przed wybuchem II wojny światowej kierował ośrodkiem 64. pp, następnie objął dowództwo organizowanego przez ten pułk Ośrodka Zapasowego 16. DP. 3 IX 1939 na rozkaz ppłk. dypl. B. Kowalczewskiego sformował z ośrodka zapasowego improwizowany pułk piech. i objął jego dowództwo. Po przewiezieniu koleją do Skarżyska pułk zajął pozycje pod Zagnańskiem i Kajetanowem, gdzie 6 IX 1939 został zdziesiątkowany w boju z niemiecką 2. Dywizją Lekką. 8 IX 1939 ppłk Knopp wraz z resztkami pułku przeprawił się przez Wisłę z zamiarem dołączenia do tej części Ośrodka Zapasowego 16. DP, która nie weszła w skład jego pułku i została wcześniej skierowana do Słonimia. Po dotarciu na Polesie dostał się w nieznanych okolicznościach do niewoli sowieckiej. Osadzony w obozie w Starobielsku, zamordowany w Charkowie w 1940. Odznaczony KN, KW 4x, Złotym KZ.
Źródła:
- CAW I.120.1.69;
- CAW I.120.1.345;
- CAW I.120.27;
- CAW I.120.63.102;
- CAW I.120.63.705;
- CAW I.120.63.1028;
- DRW 1919, nr 77 (tu: przyjęty do WP dekretem z 7 VII 1919 i przydzielony do 18. pp);
- Spis oficerów służących czynnie...;
- Muzeum Katyńskie w Warszawie;
- "Monitor Polski" 1931, nr 218;
- wbh.wp.mil.pl/pl/skanywyszukiwarka_kartoteka_personalno_odznaczeniowa/?strona=61&szufladka=KLOS-KNUZ.
Autorzy:
Janusz Cisek, Ewa Kozłowska, Łukasz Wieczorek
Słownik Legionistów Polskich 1914-1918
Tagi