ur. 18 (10) X 1895 w m. Trzebieńczyce k. Oświęcimia, s. Jana i Marii z d. Kolec, w. rzymskokatolickie. Student. Książeczka wojskowa nr 34804.
Ukończył z maturą wojenną gimnazjum w Wadowicach (26 III 1915), po czym rozpoczął studia rolnicze na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Na tej samej uczelni studiował potem prawo. Przed wybuchem wojny należał do „Zarzewia”, PDS w Wadowicach (1911) i ZS w Zatorze i Zakopanem (1912–1914). W „Strzelcu” był instruktorem w szkole podoficerskiej. W VIII 1914 wraz z komp. podhalańską wstąpił do LP. X 1914 – I 1915 był słuchaczem I kursu Szkoły Podchorążych LP. Po ukończeniu kursu został tam instruktorem. W VII 1915 odkomenderowany do 6. pp III Brygady LP. Służbę frontową pełnił jako d-ca 1. komp. I baonu i 5. komp. II baonu. 9 VIII 1915 mianowany chor. piech, 11 XI 1915 ppor. piech (rozkaz Komendy LP nr 168), 11 XI 1915 ppor. i 1 VII 1916 por. piech. W zastępstwie dowodził II baonem 6. pp LP. 31 I – 30 III 1917 uczestniczył w kursie Sztabu Generalnego w Warszawie. Po odmowie przysięgi i rozwiązaniu pułku wcielony do austro-węgierskiego 32. pstrz w Nowym Sączu. Jednocześnie nawiązał kontakt z POW. 8 V 1918 zdezerterował i wyjechał na Ukrainę, gdzie podjął służbę w KN 3 POW. We IX 1918 skierowany na Kubań, gdzie został szefem Oddziału II i w zastępstwie szefem sztabu 4. DS gen. L. Żeligowskiego. Od I 1919 był d-cą I baonu 13. pstrz. 1 IV – VI 1919 był oficerem AGNW. Od 19 I 1920 dowodził II baonem 28. pp. Wykazany w stopniu ppłk. w Spisie oficerów służących czynnie w dniu 1 VI 1921. Był wówczas przydzielony do 28. pp. Po zakończeniu tego przydziału służył w Departamencie V Personalnym MSWojsk. Po wojnie zweryfikowany jako ppłk. piech. ze starszeństwem z 1 VI 1919. Do 1924 służył w Oddziale V Sztabu Generalnego. 1924–1925 ukończył WSWoj. i od XII 1925 był szefem sztabu DOK w Wilnie. Od 12 V 1927 dowodził 49. pp. 1 I 1928 awansowany na płk. Sztabu Generalnego piech., 1929–1930 był komendantem Szkoły Podchorążych Piechoty, następnie do V 1933 d-cą piech. dywizyjnej 26. DP i z-cą d-cy DOK III Grodno. 6 IV 1936 objął dowodzenie nad 17. DP. Gen. bryg z 19 III 1939 i d-ca 17. DP w Gnieźnie. W Kampanii Wrześniowej 1939 z-ca d-cy DOK VI Lwów. Dowodził Grupą „Dniestr” ochraniającą kierunek wschodni na przedmościu rumuńskim. 18 IX 1939 przekroczył granicę i został internowany w Rumunii. Po przedostaniu się na Bliski Wschód został przydzielony do Ośrodka Zapasowego Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich. Po zakończeniu II wojny światowej i demobilizacji przebywał 1952–1958 w USA. Powrócił do Polski w 1958, zmarł 6 XI 1979 w Warszawie. Odznaczony m.in. VM 4. i 5. kl., KN z Mieczami. OOP 4. kl., KW 8x.
Źródła:
- AAN, ZLP, teka 274;
- CAW I.120.1.351;
- CAW I.120.1.386;
- CAW I.120.63.102;
- CAW I.120.63.676;
- R.O.1923;
- R.O.1924;
- R.O.1928;
- R.O.1932;
- R.O.1939;
- Corpus studiosorum..., cz. 3;
- Rok bojów na Polesiu...;
- P. Stawecki, Słownik biograficzny..;
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 (tu: Kamski ur. 10 X 1895);
- "Monitor Polski" 1931, nr 132.
Autorzy:
Janusz Cisek, Ewa Kozłowska, Łukasz Wieczorek
Słownik Legionistów Polskich 1914-1918
Tagi