ur. 23 (26) II 1884 w Warszawie, s. Władysława, ilustratora pism warszwskich, i Leony (Teony) z d. Stawecka, w. rzymskokatolickie. Artysta malarz. Książeczka wojskowa nr 18152.
Uczęszczał do prywatnej szkoły realnej J. Pankiewicza w Warszawie, potem ukończył Szkołę Rysunkową J. Kauzika (1903–1904) oraz Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie (1904–1909). Studiował pod okiem J. Mehoffera, S. Wyspiańskiego i J. Stanisławskiego. Studiował, dzięki stypendium, w Paryżu. Po powrocie współtworzył stowarzyszenie Warsztaty Krakowskie, które zajmowało się artystycznym wzornictwem przemysłowym, a w Muzeum Techniczno-Przemysłowym prowadził kursy dla rzemieślników i Kurs Sztuki Stosowanej w Szkole Sztuk Pięknych u Marii Niedzielskiej. Od 1911 należał też do ZS. Zgłosił się do służby w LP 6 VIII 1915 i został wcielony do 5. komp. VI baonu 7. pp I Brygady. Po wycofaniu LP z frontu jesienią 1916 oraz rozformowaniu 7. pp LP, przeszedł do 1. pp LP. Służył w sztabie pułku. Na początku IV 1917 odnotowany we wniosku z komp. rekruckiej tego pułku o odznaczenie austr. Krzyżem Wojskowym Karola. Po IV 1917 urlopowany z LP. Był autorem rysunków dokumentujących służbę LP reprodukowanych w wydawnictwach Centralnego Biura Wydawnictw DW NKN oraz w prasie irredenty. Często reprodukowany jest symboliczny portret konny Piłsudskiego w litografii. W l. 1918–1921 służył jako ochotnik 5. pp Leg. i 1. pp Leg. Mianowany ppor. piech. z dniem 1 III 1919 z jednoczesnym przeniesieniem do 3. pp Leg. Do XI 1920 był d-cą komp. sztabowej 3. Armii WP. 1 VI 1921 wykazany jako kpt. w 1. pp Leg. Odszedł do rezerwy w stopniu kpt. piech. W II RP był m. in. autorem projektów monet NBP, od 1925 profesorem, w l. 1935–1937 prorektorem i w l. 1938–1939 rektorem Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Ponadto udzielał się w szeregu stowarzyszeń i grup artystycznych. W l. 1928–1930 był członkiem Instytutu Propagandy Sztuki. Organizował SSP w Warszawie, której w l. 1938–1939 był rektorem. Zakładał Spółdzielnię Artystyczną „Ład”. Powołany został przez prezydenta I. Mościckiego na senatora IV kadencji (1935–1938). Lata 1939–1947 spędził w Wlk. Brytanii, gdzie na zlecenie Ministerstwa Informacji i dokumentacji organizował wystawy twórców polskich. W 1943 został prezesem Decorative Art Studio i wykładowcą w Polskim Studio Malarstwa M. Szyszko-Bohusza. Po powrocie do kraju (1947) został m. in. przewodniczącym Rady Naukowej Biura Nadzoru Estetyki Produkcji (później IWP), otrzymał tytuł prof. zw. Zaprojektował m. in. ordery Budowniczy Polski Ludowej (1949) i Sztandar Pracy (1949). W l. 1947–1962 był profesorem Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Był twórcą wszechstronnym, malował, tworzył ilustracje do książek i afisze, projektował pomniki, meble, znaczki pocztowe, wnętrza (m. in. na m/s Piłsudski). Zmarł 9 III 1963, spoczywa w Alei Zasłużonych na Powązkach. Odznaczony KN, OOP 3. kl., KW 2x, oraz odznaczeniami okresu PRL Krzyżem Komandorskim OOP, Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą OOP, Orderem Legii Honorowej (Francja), Kruna 3. kl. (Jugosławia).
Źródła:
- CAW I.120.1.101;
- CAW I.120.27.125;
- DRW 1919, nr 36;
- Spis oficerów służących czynnie...;
- W. Milewska, M. Zientara, Sztuka Legionów...;
- Posłowie i senatorowie..., t. 2;
- Wychowankowie i pedagodzy..;
- "Monitor Polski" 1932, nr 121;
- wbh.wp.mil.pl/pl/skanywyszukiwarka (dostęp XI 2023) (tu: ur. 26 II 1884).
Autorzy:
Janusz Cisek, Ewa Kozłowska, Łukasz Wieczorek
Słownik Legionistów Polskich 1914-1918
Tagi