ur. 13 X 1894 w m. Zapole k. Kolbuszowej, s. Michała i Marii z d. Sitko.
1906–1908 uczył się w II Gimnazjum w Rzeszowie, 1908–1914 w gimnazjum mieleckim, gdzie 15 VI 1914 zdał maturę. Należał do „Sokoła” i działał w ZS. W końcu VIII 1914 znalazł się w Legionie Wschodnim, po jego rozwiązaniu w Mszanie Dolnej został przydzielony jako d-ca plut. do 14. komp. IV baonu 2. pp LP, następnie do 4.komp. 3. pp LP. 1 V 1915 otrzymał przydział do Żandarmerii Polowej przy 3. pp II Brygady LP, potem do Ekspozytury ŻP przy Komendzie I Brygady w stopniu wachm. Odnotowany też w 6. pp III Brygady LP. Przeszedł kampanię karpacką, bukowińską i besarabską. Od 14 III 1917 był d-cą posterunku żand. przy Domu Rekonwalescentów w Kamieńsku. W 1917 ukończył kurs oficerski 3. pp w Zegrzu i wyższy kurs Szkoły Żandarmerii w Warszawie. Po kryzysie przysięgowym (VII 1917) przeniesiony do Polskiego Korpusu Posiłkowego. Po próbie przejścia przez front pod Rarańczą (15–16 II 1918) internowany w Huszt. 16 IV – 8 VIII 1918 przydzielony do austro-węgierskiego 45. pp i odesłany na front włoski jako jednoroczny ochotnik w stopniu sierż. W VIII 1918 zdezerterował i wyjechał do Warszawy. Po uzyskaniu za pośrednictwem tamtejszej POW fałszywych dokumentów rejestrujących go jako uchodźcę z Moskwy rozpoczął pracę w Departamencie Spraw Wewnętrznych Rady Regencyjnej oraz podjął studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim. W XI 1918 brał udział w rozbrajaniu Niemców w Warszawie. 1 XI – 13 XII 1918 zatrudniony jako urzędnik w MSWojsk., następnie jako adiutant w Dowództwie Żandarmerii w Łodzi i d-ca okręgowy żand. w Łowiczu. 1 X 1919 mianowany ppor. żand. i rozkazem z 1 XII 1919 przeniesiony z Dowództwa Żandarmerii DOGen. Łódź do Dowództwa Żandarmerii DOGen. Warszawa. 1919–1921 ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim. 1 VI 1919 awansowany do stopnia kpt. Od XI 1919 zatrudniony jako „oficer inwigilacyjny” przy Dowództwie I Dyonu Żandarmerii Wojskowej. Wykazany w stopniu rtm. w Spisie oficerów służących czynnie w dniu 1 VI 1921. Był wówczas przydzielony do 1. dżand. W 1921 zmienił nazwisko na Guziorski. Od 1923 był oficerem do zleceń w Wydziale Żandarmerii Departamentu Piechoty MSWojsk. W 1929 ukończył Międzynarodowy Instytut Kryminalistyczny w Wiedniu, następnie do III 1932 był wykładowcą w Centrum Wyszkolenia Żandarmerii w Grudziądzu. 1 I 1932 awansowany do stopnia mjr. Ukończył dodatkowe kursy uzupełniające z kryminalistyki i radiotechniki. 1 I 1932 przeniesiony do Dyonu Żandarmerii KOP w Warszawie na stanowisko z-cy d-cy. W X 1934 przeniesiony do Przemyśla jako d-ca 10. Dywizjonu Żandarmerii. Odznaczony KN, KW, Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918–1921, Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości.
Źródła:
- CAW I.120.1.101;
- CAW I.120.1.345;
- Oss. rkps. 15812/III;
- DRW 1919, nr 93;
- DRW 1919, nr 98;
- J. Skrzypczak, Na drodze do wolności..;
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921;
- "Monitor Polski" 1931, nr 260.
Autorzy:
Janusz Cisek, Ewa Kozłowska, Łukasz Wieczorek
Słownik Legionistów Polskich 1914-1918
Tagi