Gross Mojżesz (od 1927 Edmund)

ur. 12 IX 1887 w m. Brzeźnica k. Wadowic, s. Bernarda i Babetty, w. mojżeszowe, od 1927 ewangelickie. Książeczka wojskowa nr 1242.

Ukończył gimnazjum w Wadowicach i w roku akademickim 1906/1907 rozpoczął studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego. Absolutorium uzyskał 24 XI 1913, doktorat wszech nauk lekarskich 29 VIII 1914. Jeszcze podczas studiów czynny w ZS. Pracował w Klinice Położniczo-Ginekologicznej prof. A. Rosnera i Klinice Chirurgicznej prof. B. Kadera w Krakowie (1910 – 1 VIII 1914). 16 VIII 1914 zgłosił się do LP. Został przydzielony do służby sanitarnej w 2. pp LP, w X 1914 do 3. pp LP, gdzie został lekarzem baonowym III baonu tego pułku. 11 X 1914 mianowany chor. san., 25 X 1914 ppor. lek., 1 III 1915 por. lek. 1 IX 1915 objął czasowo stanowisko naczelnego lekarza 3. pp II Brygady LP. 22 XII 1915 był lekarzem baonowym w II 3. pp LP. 28 II 1916 awansowany do stopnia kpt. lek. (rozporządzenie NKA nr 4431 i rozkaz 201 z 13 III 1916). Podczas bitwy pod Kostiuchnówką dostał się do rosyjskiej niewoli (6 VII 1916). Podczas internowania pracował jako lekarz w obozach jeńców w Rosji. Po powrocie z niewoli brał udział w rozbrojeniu Austriaków w Krakowie (30 X – 1 XI 1918). 1 XI 1918 został lekarzem 5. pp Leg., z którym wyruszył na odsiecz Lwowa. 10 XI 1918 objął zadania Szefa Sanitarnego Dowództwa Okręgu Wojskowego Przemyśl i 1 XII 1918 awansował na mjr. lek. Od 2 XII 1918 do 25 II 1919 był szefem Sanitarnym GO płk. A. Minkiewicza, od 2 V 1919 do 20 II 1920 w 3. DP Leg., a od 21 II do 1 IV 1920 w GO gen. E. Śmigłego. Od 2 IV 1920 na powrót był Szefem Sanitarnym 3. DP Leg. (do 28 VII 1920), następnie 2. Armii WP (29 VII – 1 IX 1920) i od 2 IX 1920 ponownie 3. DP Leg. Po wojnie zweryfikowany w stopniu ppłk. lek. ze starszeństwem z 1 VI 1919, pełnił obowiązki w szpitalu Okręgowym nr 1 w Warszawie, w Szpitalu Okręgowym nr X w Przemyślu, gdzie przejściowo pełnił obowiązki Szefa Sanitarnego DOK nr X. Wykazany w stopniu mjr. w Spisie oficerów służących czynnie w dniu 1 VI 1921. Był wówczas przydzielony do KZS Nr 5. 30 IX 1929 przeszedł w stan spoczynku. Objął wówczas zadania naczelnego lekarza Ubezpieczalni Społecznej w Zakopanem (1929–1939). Po Kampanii Wrześniowej 1939 przedostał się do Francji, po klęsce III Republiki do Wlk. Brytanii, gdzie został naczelnym lekarzem Centrum Wyszkolenia Broni Pancernej i Technicznej w Catterich w Szkocji. W 1947 powrócił do kraju. Podjął pracę w jako z-ca lekarza ubezpieczalni w Opolu. Zmarł w Krakowie 11 XII 1951, spoczywa na cmentarzu Rakowickim. Odznaczony m.in. VM 5. kl., KN, KW 4x, i innymi, także w okresie PRL.

Źródła:

  • ANKr., NKN, sygn. 434;
  • CAW I.120.1.386;
  • CAW I.120.63.263;
  • CAW, NKN, 150.1.16;
  • Oss. rkps 15816/I;
  • VII lista strat;
  • OGKr. 1918, nr 11;
  • R.O.1923;
  • R.O.1924;
  • R.O.1928;
  • R.O.Rez.1934. PSB, t. 9;
  • W.K. Cygan, Oficerowie Legionów..., t. 2;
  • Corpus studiosorum..., cz. 2;
  • M. Dutkiewicz, Służba zdrowia...;
  • W. Rogalski, Spis lekarzy...(rkps);
  • 'Goniec Polowy Legionów' 1916, nr 14;
  • Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921.;
  • "Monitor Polski" 1933, nr 63;
  • wbh.wp.mil.pl/pl/skanywyszukiwarka (dostęp VII 2022).

Autorzy:

Janusz Cisek, Ewa Kozłowska, Łukasz Wieczorek
Słownik Legionistów Polskich 1914-1918

Tagi

  Pobierz

  Powróć

Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu mechanizmu cookie w Twojej przeglądarce.

Więcej informacji