ur. 26 VII 1891 w m. Liszki k. Krakowa, s. Hipolita, w. rzymskokatolickie, przyn. Lipowce k. Przemyślan. Student prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego.
W 1910 ukończył IV Gimnazjum w Krakowie, po czym rozpoczął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Był równocześnie aktywny w środowisku irredenty, należał do PPS i do II PDS, od 26 X 1913 zastępowy w II plut. 1. komp. II PDS w Krakowie. W IV 1914 mianowany podoficerem kadetem. Wstąpił do LP 24 IX 1914. Od 6 XI 1914 był instruktorem do Szkoły Podchorążych LP w Krakowie, po jej ewakuacji w Jabłonkowie, Marmaros-Sziget i Kamieńsku. 5 XII 1914 awansowany do stopnia ppor. piech. Od 11 V 1915 d-ca plut. w 4. pp III Brygady LP. Ranny w bitwie pod Jastkowem 31 VII 1915, przebywał w Szpitalu Fortecznym nr 9 w Krakowie. Następnie służył w 3. pp, awansując 1 VII 1916 do stopnia por. piech. W 1916 na krótko oddelegowany do Komendy Grupy LP. 11 V 1917 wyznaczony na kierownika Urzędu Zaciągowego w Biłgoraju. Wymieniony we wniosku o odznaczenie austr. Krzyżem Wojskowym Karola z 28 III 1917. Po przejściu przez front pod Rarańczą (15–16 II 1918) kontynuował służbę w II KP w Rosji, gdzie organizował i dowodził żand. Był z tego powodu poszukiwany przez Austriaków w związku z procesem legionistów o zdradę stanu w Marmaros-Sziget. Po bitwie pod Kaniowem (11 V 1918) wzięty przez Niemców do niewoli. Służył w Polskim Korpusie Posiłkowym. Przyjęty do WP reskryptem Rady Regencyjnej z 25 X 1918 z zatwierdzeniem posiadanego stopnia por. Dekretem Rady Regencyjnej z 8 XI 1918 mianowany kpt. ze starszeństwem z 12 X tego roku. Służył m.in. jako naczelnik żand. na pow. Tomaszów Lubelski. Po wojnie z bolszewikami zweryfikowany jako mjr rez. ze starszeństwem z 1 VI 1919. Wykazany w stopniu mjr. w Spisie oficerów służących czynnie w dniu 1 VI 1921. Był wówczas przydzielony do 4. dżand. Po opuszczeniu szeregów służył w Policji Państwowej, VI – 30 XI 1934 był komendantem obozu odosobnienia w Berezie Kartuskiej. W 1935 przeszedł na emeryturę. Podczas Kampanii Wrześniowej 1939 dostał się do niewoli sowieckiej, po czym skazany i rozstrzelany w X 1939 z wyroku sądu wojskowego Frontu Ukraińskiego. Brat Alfreda, legionisty. Odznaczony KN, KW 4x.
Źródła:
- ANKr., NKN, sygn. 483;
- CAW I.120.1.101;
- CAW I.120.63.1028;
- Lista starszeństwa 1917;
- DRW 1918, nr 1;
- H. Bagiński, U podstaw organizacji...;
- W.K. Cygan, Oficerowie Legionów..., t. 2;
- Corpus studiosorum..., cz. 2;
- K. Stepan, Prawie jak słownik;
- "Monitor Polski" 1932, nr 64;
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921..
Autorzy:
Janusz Cisek, Ewa Kozłowska, Łukasz Wieczorek
Słownik Legionistów Polskich 1914-1918
Tagi