ur. 15 I 1881 w m. Huczko k. Dobromila (obwód lwowski, rejon starosamborski), s. Władysława, adwokata, i Katarzyny Anieli z Hauserów, w. rzymskokatolickie. Doktor filozofii (Wiedeń 1910), slawista.
1908–1915 był lektorem języków słowiańskich na Uniwersytecie Jagiellońskim. Od 1915 w DW NKN jako referent prasy słowiańskiej. W 1916 zorganizował w Konstantynopolu Biuro Prasowe (surogat placówki zagranicznej NKN), 1916–1918 był delegatem w Sofii z ramienia NKN, następnie Rady Regencyjnej. Chor. kanc. od 1 IV 1917. Po odzyskaniu niepodległości przeszedł do służby dyplomatycznej. 1 XII 1918 – 9 VII 1919 kierownik poselstwa i chargé d’affaires w Poselstwie RP w Sofii, 9 VII 1919 – 1 IV 1924 radca legacyjny i chargé d’affaires w tymże poselstwie, 12 II – 14 IV 1925 poseł nadzwyczajny i minister pełnomocny RP w Sofii, 1 IV 1927 – 28 II 1938 poseł RP w Brazylii. 1935–1936 prowadził wykłady na uniwersytecie i politechnice w Rio de Janeiro. Po powrocie z placówki dyrektor Polskiego Instytutu Współpracy z Zagranicą w Warszawie. Podczas okupacji niemieckiej czynny w tajnym nauczaniu. Od V 1943 był z-cą szefa sekcji Spraw Zagranicznych Delegatury Rządu. Po II wojnie światowej profesor Uniwersytetu Wrocławskiego (1946–1947) i jednocześnie kierownik Katedry Nowszych Literatur Słowiańskich Uniwersytetu Jagiellońskiego (1945–1955). Był autorem szeregu wybitnych dzieł do historii Słowiańszczyzny. Od 1960 na emeryturze, zmarł w Krakowie 22 I 1975 roku, spoczywa na cmentarzu Rakowickim. Odznaczony m.in. Złotym KZ, MN, francuską Legią Honorową i licznymi odznaczeniami zagranicznymi.
Źródła:
- Lista starszeństwa 1917;
- W.K. Cygan, Oficerowie Legionów..., t. 2;
- K. Smolana, Słownik biograficzny..., t. 2;
- U. Perkowska, Uniwersytet Jagielloński..;
- "Monitor Polski" 1934, nr 27.
Autorzy:
Janusz Cisek, Ewa Kozłowska, Łukasz Wieczorek
Słownik Legionistów Polskich 1914-1918
Tagi