ur. 6 VIII 1888 w m. Bukowa k. Bełchatowa, s. Mariana i Marii z Ziółkowskich, w. rzymskokatolickie. Student inżynierii na Politechnice w Liège w Belgii. Książeczka wojskowa nr 37100.
Uczęszczał do w gimnazjum w Częstochowie, tam był członkiem organizacji „Promień” (1903–1904) i przywódcą strajku szkolnego (1905). Od II 1905 czynny w Organizacji Bojowej PPS, uczestniczył w akcjach bojowych. Podczas studiów w Liège w Belgii założył wraz z T. Piskorem koło ZWC (1909) oraz oddział ZS. Dowodził komp. „belgijską” ZS, uczestniczył w Szkole Letniej ZS w Stróży (1913), otrzymując odznakę ukończenia kursu oficerskiego („parasol”). 2 VIII 1914 uczestniczył w przekroczeniu kordonu granicznego w składzie „siódemki” W. Beliny-Prażmowskiego. Od 19 VIII 1914 dowodził V plut. w szw, w. Beliny-Prażmowskiego. 9 X 1914 awansowany do stopnia por. kaw. Po utworzeniu Dywizjonu W. Beliny-Prażmowskiego objął dowodzenie 2. szw. (12 XI 1914), od 7 III 1915 dowodził 3. szw. 9 IV 1916 mianowany d-cą II dyonu 1. puł, gdzie pełnił także obowiązki z-cy d-cy. Rtm. z 1 XI 1916, Komendant Szkoły Oficerskiej 1. puł (II–IV 1917) i d-ca pułku (11–17 VII 1917) po dymisji Beliny. Po kryzysie przysięgowym (VII 1917) zwolniony z LP i internowany w Beniaminowie. Wywieziony następnie do Rastadt (7–30 XI 1917) i do Werl. Po powrocie do kraju rozpoczął 1 XI 1918 działania wokół formowania pułku ułanów w Lublinie (3. puł). Dekretem TRLRP w Lublinie awansowany 9 XI 1918 na mjr. jazdy. Rozkazem DOGen. Lublin z 18 XII 1918 wyznaczony d-cą 3. puł w Kraśniku i komendantem placu w tym mieście. Pułkiem dowodził do 1 IV 1920. Następnie wyznaczony d-cą Grupy Kawalerii (od 6 VI 1920) i I BJ. Po wojnie dowodził m.in. 1. DK (1924). 1 I 1927 awansowany do stopnia gen. bryg., od 4 VI 1930 był szefem Centrum Wyższych Studiów Wojskowych, 1933–1934 d-cą DOK X w Przemyślu, potem wojewodą białostockim i wiceministrem spraw wojskowych (5 X 1935 – 30 IX 1939). W czasie II wojny światowej odsunięty od dowodzenia przez Naczelnego Wodza gen, w. Sikorskiego. Założyciel i prezes Instytutu Piłsudskiego w Londynie i Ligii Niepodległości Polski. Zmarł 11 VI 1964 w Londynie. Część jego spuścizny została przekazana do IJP w Nowym Jorku.
Źródła:
- ANKr., NKN, sygn. 435;
- CAW I.120.1.386 (tu: daty awansów oficerskich: ppor. 29 IX 1914, por. 5 III 1915, rtm 1 IV 1916);
- CAW I.120.33;
- CAW I.120.63.746;
- IJP-NY, AOS teka J. Głuchowskiego;
- OGLub. 1918, nr 1;
- OGLub. 1918, nr 14;
- Spis ewidencyjny byłych...;
- T. Kasprzycki, Kartki z dziennika...;
- J. Majchrowski, Pierwsza Kompania...;
- 'Beliniak' 1966, nr 14.
Autorzy:
Janusz Cisek, Ewa Kozłowska, Łukasz Wieczorek
Słownik Legionistów Polskich 1914-1918
Tagi