Florek Kazimierz, ps. „Marianowicz, Muszyński, Marian”

ur. 29 X 1892 w m. Jugowice (ob. część Krakowa), s. Stanisława, urzędnika kolejowego, i Emilii z d. Weiss, w. rzymskokatolickie, przyn. Tarnów. Absolwent prawa na Uniwersytecie Jagiellońskim.

W 1911 ukończył gimnazjum na Podgórzu (ob. część Krakowa), od roku akademickiego 1913/1914 studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. 2 IV 1907 zaprzysiężony jako współzałożyciel i członek „Związku Mścicieli”. W 1912 włączono członków tej organizacji do ZS i PDS. Wstąpił do ZS na Podgórzu. Był m.in. komendantem obwodu Lanckorońsko-Kalwaryjskiego. Zdał egzamin oficerski ZS i otrzymał tzw. „Parasol”. W końcu VII 1914 zmobilizował i przyprowadził na miejsce koncentracji podległe mu oddziały. Po wybuchu wojny został adiutantem baonu T. Wyrwy-Furgalskiego, gdzie służył do 20 VIII 1914. Następnie do 20 IX 1914 był d-cą Baonu Uzupełniającego 1. pp LP, 20 IX 1914 – 15 I 1915 d-cą 9. komp. III baonu 3. pp (rozkaz Komendy LP nr 145 z 9 VIII 1915) i z-cą d-cy III baonu 2. pp. 29 IX 1914 mianowany por. piech. I–VI 1915 służył jako instruktor i z-ca komendanta Szkoły Podchorążych LP. 1 VI – 1 IX 1915 d-ca 9. komp. i z-ca d-cy III baonu 6. pp III Brygady LP. 2 IX 1915 mianowany por. (X ranga, rozkaz NKA nr 13766). 1 III 1916 na własną prośbę przydzielony do III Baonu Uzupełniającego. Po powrocie do 2. pp do IV 1916 d-ca 7. komp. II baonu i z-ca d-cy II baonu 2. pp II Brygady LP, następnie IV–XI 1916 d-ca baonu w Grupie płk. Z. Zielińskiego. XI 1916 – VI 1917 organizował i dowodził cywilno-wojskową strukturą w KIZ, następnie 14 VII – IX 1917 dowodził baonem na 4. Kursie Wyszkolenia. Do XII 1917 był komendantem Szkoły Podoficerskiej Polskiego Korpusu Posiłkowego w Przemyślu. 1 XII 1917 – 18 II 1918 kierował referatem wyszkolenia DU Polskiego Korpusu Posiłkowego. Po próbie przejścia przez front pod Rarańczą (15–16 II 1918) internowany w Dulfalva. 1 V – 11 XI 1918 wykładał w Szkole Podchorążych Piechoty Polskiej Siły Zbrojnej w Warszawie i zastępował jej komendanta. 6 VIII 1918 awansował do stopnia kpt. W WP służył od 11 XI 1918 z przydziałem do Szkoły Podchorążych Piechoty jako instruktor i wykładowca. 13 I 1919 został szefem Sztabu Dowództwa Okręgu Wojskowego w Siedlcach, od 5 VI 1919 kierownikiem referatu i w zastępstwie naczelnikiem Wydziału w Departamencie I Mobilizacyjno-Organizacyjnym MSWojsk. 5 X 1919 – 1 VII 1920 kierownik Wydziału w Oddziale IV NDWP, następnie szef Oddziału II w 3. Armii WP, od 20 VIII 1920 szef Oddziału II w 6. Armii WP. Uczestniczył w III Powstaniu Śląskim. Pozostał potem w wojsku, jednak kłopoty ze zdrowiem i słaba forma fizyczna ograniczały możliwości awansu (kat. „E”). Przeniesiony w stan spoczynku 31 I 1936. Od 1 II 1936 do wybuchu wojny pracował dodatkowo w Oddziale II SGNW. Z chwilą wybuchu II wojny światowej powołany do prac w Oddziale II Sztabu NW. W nocy 17/18 IX 1939 przekroczył granicę rumuńską w Zaleszczykach. W Rumunii początkowo zaangażowany jako pracownik wywiadu w Ekspozyturze „R” O. II Sztabu NW. W XI 1940 odnotowany w placówce przerzutowej w Suczawie. 5 I 1942 przeniesiony w stan nieczynny. Przedostał się do Palestyny, po wojnie pozostał na emigracji w Wlk. Brytanii. Zmarł 22 IX 1963 w Londynie, pochowany na cmentarzu Kensal Green. Odznaczony m.in. KN z Mieczami, OOP 5. kl., KW 3x.

Źródła:

  • ANKr., NKN, sygn. 434;
  • CAW, AP, sygn. 1769/89/1323;
  • CAW I.120.1.386;
  • CAW I.120.1.437;
  • CAW I.120.63.746;
  • Oss. rkps 15812/III;
  • Corpus studiosorum..., cz. 2;
  • T. Dubicki, A. Suchcitz, Oficerowie wywiadu..., t. 1;
  • A. Pepłoński, Wywiad w wojnie...;
  • K. Stepan, Prawie jak słownik;
  • 'Goniec Polowy Legionów' 1916, nr 13.

Autorzy:

Janusz Cisek, Ewa Kozłowska, Łukasz Wieczorek
Słownik Legionistów Polskich 1914-1918

Tagi

  Pobierz

  Powróć

Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu mechanizmu cookie w Twojej przeglądarce.

Więcej informacji