ur. 18 IV 1882 w Wadowicach, s. Ignacego, urzędnika, i Izabeli z d. Franz. Artysta malarz.
Ukończył Gimnazjum w Wadowicach, w roku akademickim 1902/1903 podjął studia na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Potem studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie oraz w Paryżu. Od 1912 aktywny w ZS, ukończył kurs oficerski organizacji. Na początku VIII 1914 zgłosił się do oddziałów strzeleckich i został przydzielony do II baonu 1. pp LP. Po utworzeniu 5. pp I Brygady LP został przeniesiony do 2. komp. II baonu tego pułku. Kolejno służył w 7. pp I Brygady LP oraz w sztabie I Brygady LP. 1 I 1915 mianowany ppor. piech. W lecie 1915 skierowany został na krótko do służby werbunkowej jako emisariusz DW NKN. Rozkazem nr 135 NKA z 2 VII 1915 mianowany komendantem plut. Za „niewojskowe zachowanie” został ukarany dziesięciodniowym aresztem (rozkaz oficerski nr 66 z 13 V 1916). Ranny w VIII 1916 roku pod Jeziercami na Wołyniu. Po zapowiedzi formowania Polskiego Korpusu Posiłkowego i wycofaniu LP z frontu brał udział w 5. Kursie Wyszkolenia. Służył też w 6. pp III Brygady LP. Po kryzysie przysięgowym (VII 1917) został zwolniony z LP (po 4 VIII 1917) i internowany w Szczypiornie. Po ujawnieniu stopnia oficerskiego został osadzony na Pawiaku w Warszawie. Superrewidowany 28 XII 1917, w wyniku orzeczenia komisji o czasowej niezdolności do służby zwolniony z pensją inwalidy na sześć miesięcy. Podjął wtedy działalność w Komendzie Głównej POW w Krakowie. Należał także do Stowarzyszenia Wzajemnej Pomocy b. Uczestników Walk Legionów Polskich.Rozkazem PKW w Krakowie z 6 XI 1918 przydzielony z 5. pp Leg. na kierownika Oddziału Prasy i Propoagandy PKW w Krakowie i rozkazem PKW z 13 XI 1918 zatwierdzony jako por. ze starszeństwem z 1 II 1918. Przyjęty formalnie do WP dekretem z 8 I 1919 z dniem 15 XI 1918 z zatwierdzeniem stopnia nadanego przez PKW. Służył w AGNW W czasie wojny z bolszewikami dowodził baonem. Po wojnie zweryfikowany w stopniu mjr. rez. piech ze starszeństwem z 1 VI 1919. Służył jako wykładowca w Oficerskiej Szkole Piechoty. W 1922 przeszedł do rezerwy. W 1929 został dyrektorem Państwowej Szkoły Przemysłu Drzewnego w Zakopanem. W 1936 objął stanowisko naczelnika Wydziału Wychowania w MWRiOP. Zginął w ostatnich dniach Powstania Warszawskiego 1944, lub też w Zakopanem po wywiezieniu przez Niemców z Warszawy. Był żonaty z Wandą z Czarnockich. Brat Jerzego Kazimierza, legionisty. Odznaczony VM 5. kl., KN, OOP 4. kl., KW 3x.
Źródła:
- AAN, ZLP, teka 271;
- ANKr., NKN, sygn. 441;
- CAW I.120.1.345;
- CAW I.120.63.746;
- CAW I.120.1.386;
- Oss. rkps 15813/I;
- DRW 1919, nr 6;
- 'Goniec Polowy Legionów' 1915, nr 8;
- OGKr 1918 nr 6;
- OGKr 1918 nr 9;
- W. K. Cygan, Oficerowie Legionów..., t. 1;
- Corpus studiosorum..., t. 1;
- Kawalerowie Virtuti Militari..., t. 2, cz. 3;
- W. Milewska, M. Zientara, Sztuka Legionów...;
- K. Stepan, Prawie jak słownik;
- Materiały źródłowe do dziejów legionistów...
Autorzy:
Janusz Cisek, Ewa Kozłowska, Łukasz Wieczorek
Słownik Legionistów Polskich 1914-1918
Tagi