ur. 4 I 1888 w Ciechocinku, s. Feliksa i Antoniny z d. Śladowicz. Przyn. Zakopane. Dziennikarz.
Po ukończeniu szkoły powszechnej we Włocławku i służbie w Suworowskim Korpusie Kadetów w Warszawie rozpoczął w 1905 działalność w PPS, był członkiem Organizacji Bojowej PPS. Aresztowany 4 VI 1906 we Włocławku, więziony i 29 I 1907 skazany przez Warszawski Sąd Okręgowy na karę 2 lat i 8 miesięcy katorgi oraz dożywotnie osiedlenie na Syberii. Po odbyciu katorgi w Aleksandrowsku został 11 VI 1909 zesłany do Kireńska. Stamtąd w końcu VIII 1909 zbiegł do Krakowa. Ukończył kurs Centralnej Szkoły Bojowej i został wysłany do Warszawy, gdzie kierował okręgiem Organizacji Bojowej. Uczestniczył w akcji na pocztę pieniężną na szosie Krasnystaw – Rejowiec (I 1910). Następnie był instruktorem Wydziału Bojowego PPS – Frakcji Rewolucyjnej w Krakowie. W 1913 ranny w płuco podczas akcji bojowej, leczył się w Zakopanem. Był organizatorem koła miejscowego i podhalańskiego obwodu ZS. Po sformowaniu LP był Komendantem Placu LP w Zakopanem. W tym charakterze podejmował J. Piłsudskiego podczas kampanii podhalańskiej 1. pp LP w XII 1914. Uczestniczył także w akcji werbunkowej DW NKN oraz pracach Powiatowego Komitetu Narodowego w Zakopanem. Kierował ponadto dezerterami z armii austro-węgierskiej w ich drodze do służby w LP. Od 28 I 1915 przebywał w Szpitalu Sióstr Zmartwychwstanek w Kętach. Następnie ranny w klatkę piersiową, od 4 V 1915 leczył się w Szpitalu Czerwonego Krzyża w Abacji nad Adriatykiem. Superarbitrowany 17 IV 1916 z orzeczeniem o niezdolności do jakiejkolwiek służby. W 1917 był jednym ze współzałożycieli Ligi Niezawisłości Polski, w której pełnił funkcję sekretarza, współpracował również z krakowską „Kulturą Polski” (1917–1918).1920–1922 wydawał i redagował „Głos Inteligencji”, był redaktorem „Ziemi Lubelskiej” i ZS. Po 1926 był prezydentem Brześcia n. Bugiem, później naczelnikiem Wydziału Zdrowia i Opieki Społecznej zarządu miejskiego. W IV 1933 został komisarzem rządowym Włocławka. Na początku 1935 przeniósł się do Warszawy, gdzie aktywnie uczestniczył w działalności ZS i FPZOO. W czasie okupacji niemieckiej działał w RGO w Warszawie. Działał także w piłsudczykowskim Obozie Polski Walczącej i był jego przedstawicielem w Społecznej Organizacji Samoobrony. Aresztowany przez gestapo 5 I 1944 wraz z żoną i córką, przebywał na Pawiaku. 24 I 1944 został rozstrzelany w publicznej egzekucji przy ul. Długiej (róg ul. Kilińskiego). W 1919 zawarł związek małżeński z Jadwigą z d. Dobrowolską rozstrzelaną 15 II 1944 wraz z ich córką Hanną (ur. 11 I 1922), łączniczką BIP KG AK. Odznaczony KN z Mieczami.
Źródła:
- AAN, ZLP, teka 271;
- Oss. rkps 15813/I;
- Lista chorych, rannych...;
- Lista strat V–VII 1915;
- M. Gałęzowski, Wierni Polsce...;
- Słownik biograficzny działaczy..., t. 1;
- S. Łoza, Czy wiesz...;
- 'Monitor Polski' 1930, nr 300.
Autorzy:
Janusz Cisek, Ewa Kozłowska, Łukasz Wieczorek
Słownik Legionistów Polskich 1914-1918
Tagi