ur. 11 XII 1891 w m. Międzyrzec Podlaski k. Białej Podlaskiej, s. Juliana, naczelnika lasów białowieskich, i Katarzyny z d. Walczuk, w. rzymskokatolickie. Dziennikarz. Książeczka wojskowa nr 16305.
Ukończył gimnazjum w Warszawie, studiował w Krakowie na Uniwersytecie Jagiellońskim (1910) i w Paryżu. Podczas studiów we Francji wstąpił do ZS. Z Paryża wyjechał do Argentyny, Urugwaju i Brazylii. Chorował na malarię, co zmusiło go do powrotu do kraju (1913). W Warszawie publikował artykuły w „Tygodniku Polskim”, a od początku 1914, po przeniesieniu się do Lublina, w „Ziemi Lubelskiej”. W X 1914 przedostał się przez kordon graniczny i w Piotrkowie zgłosił się do LP. Początkowo służył w 2. komp. IV Baonu T. Wyrwy-Furgalskiego, od 5 II 1915 E. Dreszera-Słomki, od 1915 odnotowany w 1. puł LP. 22 XI 1915 został awansowany na kpr. Po wycofaniu LP z linii frontu, w XI 1916, został skierowany na kurs oficerski do Ostrołęki. 31 III 1917 ukończył go z oceną dobrą. Po kryzysie przysięgowym (VII 1917) internowany w Szczypiornie i od XII 1917 w Łomży, w VI 1918 zwolniony. Po odzyskaniu niepodległości w WP, początkowo w I BK. Mianowany ppor. kaw. z dniem 1 III 1919 i jednoczesnym przeniesienim do 11. puł. W czasie wojny polsko-bolszewickiej zgłosił się ochotniczo do 1. pszwol, walczył w składzie 5. Armii gen. W. Sikorskiego, m. in. jako oficer ordynansowy IV BJ oraz w sztabie 2. DJ płk. G. Orlicz-Dreszera. Wyróżnił się bohaterstwem w bitwie o Brody, walkach w okolicy Płońska w VIII 1920 oraz w rajdzie kawaleryjskim na Korosteń w X 1920. W 1921 przeszedł do rezerwy w stopniu rtm. rez. kaw. Od 1923 przebywał w Paryżu, gdzie został redaktorem, następnie właścicielem „Gazety Polskiej – Polonia Nova”. Zakładał we Francji towarzystwa im. J. Piłsudskiego. W 1932 powrócił do Polski, zamieszkał w Łodzi i zatrudnił w dwutygodniku „Jutro Pracy”. Od 1934 był członkiem prezydium Światowego Związku Polaków z Zagranicy, w 1937 rozpoczął działalność w Obozie Zjednoczenia Narodowego (w 1938 zawieszony za naruszenie karności organizacyjnej). W l. 1935–1938 poseł na Sejmu IV kadencji (wybrany z okręgu 21. Sieradz). W drugiej połowie l. trzydziestych, a szczególnie w 1938, prowadził ostrą agitację antymasońską, która wpłynęła na dekret prezydenta I. Mościckiego z 22 XI 1938 o rozwiązaniu zrzeszeń wolnomularskich. Za krytykę „Gazety Polskiej” został w tym samym czasie usunięty z OZN. Podczas kampanii 1939 roku znalazł się w Baranowiczach, gdzie 8 X został aresztowany przez NKWD i najprawdopodobniej zamordowany. Odznaczony VM 5. kl., KN, KW 3x.
Źródła:
- CAW I.120.1.125;
- CAW I.120.33;
- DRW 1919, nr 36;
- R.O.1923;
- R.O.1924;
- R.O.Rez.1934;
- Z. Godyń, Straty spośród kawalerzystów...;
- M. Smogorzewska, Posłowie i senatorowie..., t. 1;
- M. Wenklar, Nacjonalizm Virtuti Militari...;
- 'Beliniak' 1962, nr 12;
- 'Monitor Polski' 1932, nr 92.
Autorzy:
Janusz Cisek, Ewa Kozłowska, Łukasz Wieczorek
Słownik Legionistów Polskich 1914-1918
Tagi