ur. 25 VII 1890 w Warszawie, s. Aleksandra Jana i Julii Józefy. Student.
Do 1905 uczęszczał najpierw do V Gimnazjum w Warszawie, potem do Gimnazjum gen. P. Chrzanowskiego w tym mieście. W l. 1909–1913 studiował w czeskiej Pradze. W VII 1914 wstąpił do oddziałów strzeleckich, pod koniec miesiąca został przydzielony do 1. komp. III baonu 1. pp I Brygady LP. 20 IX 1914 ranny pod Nowym Korczynem, potem chory, w XII 1914 leczył się w szpitalu w Wiedniu. Na froncie służył do połowy V 1915. Następnie był w oddziałach intendentury I Brygady LP. Jesienią 1915 powrócił na front i został przydzielony do Parku Amunicyjnego 1. part LP jako podoficer. W VII 1917 zwolniony z LP. W 1918 w Pradze nawiązał kontakt z czeskim obozem antyaustriackim i był jego łącznikiem z miejscową młodzieżą polską. Brał udział w zjazdach młodzieży słowiańskiej w Pradze i Krakowie w V i VII 1918. W X 1918 organizował z delegatami młodzieży jugosłowiańskiej i czeskiej wiece niepodległościowe. Pod koniec miesiąca został wyznaczony przez organizacje polskie w Pradze, wraz z późniejszym ministrem pracy E. Pepłowskim, ich reprezentantem ds. utrzymywania kontaktu z rządem czeskim. W drugiej połowie XI 1918 polski rząd zlecił mu misję nawiązania kontaktu z ludnością polską, niemiecką i węgierską na Spiszu. 1 I 1919 rozpoczął pracę w MSZ. W 1920 pełnił funkcję przedstawiciela ministerstwa na obszarze plebiscytowym cieszyńskim, w IV 1919 przyczynił się do udaremnienia próby wprowadzenia odrębnej waluty śląskiej. Był konsulem w Morawskiej Ostrawie (17 V – 10 X 1921), po czym powrócił do pracy w centrali MSZ. Jako delegat ministerstwa pracował w Komisji Mieszanej w Katowicach (1927–1929). Następnie objął stanowisko radcy w MSZ (1929–1931). Był delegatem do rokowań polsko-niemieckich (1 XII 1929 – 1 X 1930). W l. 1931–1932 pracował w Komisariacie Generalnym RP w Gdańsku. W 1932 został kierownikiem konsulatu we Wrocławiu, w 1936 zastępcą kierownika Konsulatu Generalnego RP w Monachium, potem konsulem we Wrocławiu (do 1939). Po wybuchu II wojny światowej został zmobilizowany do WP. Po klęsce kampanii 1939 roku znalazł się w Wilnie. Tam zmarł w 1941. Odznaczony KN, Złotym KZ.
Źródła:
- KN 6.06.1931;
- CAW I.120.1.8;
- CAW I.120.63.1028;
- Lista chorych, rannych...;
- VI Lista strat;
- R.O.1923;
- R.O.1924;
- R.O.Rez.1934;
- S. Łoza, Czy wiesz...;
- 'Monitor Polski' 1931, nr 132.
Autorzy:
Janusz Cisek, Ewa Kozłowska, Łukasz Wieczorek
Słownik Legionistów Polskich 1914-1918
Tagi