Bochenek Włodzimierz, ps. „Mazur”

ur. 3 IV 1894 w Bochni. Student prawa.

W 1912 ukończył I Gimnazjum w Tarnowie, po czym wstąpił na Wydział Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Działał w ZS, w którym ukończył kurs oficerski i uzyskał „parasol”. 8 VIII 1914 zgłosił się w miejscu koncentracji oddziałów strzeleckich. Skierowany do II baonu 1. pp LP, objął komendę nad IV plutonem 4. komp. Od 10 IX 1914 dowodził I plutonem 4. komp. III baonu i od 12 IX 1914 II plutonem 4. komp. III baonu 1. pp LP. W ramach pierwszej nominacji oficerskiej awansowany na ppor. 9 X 1914. (wg CAW I.120.63.746 nominacja na ppor. nastąpiła w IV 1916 [XI ranga, rozkaz NKA nr 7783 z 11 IV 1916]). 25 XII 1914 został ciężko ranny pod Łowczówkiem, leczył się w Szpitalu Rezerwowym w Szkole Ludowej w Kętach (wykazany wśród pacjentów 14 I 1915). Po rekonwalescencji powrócił do służby, był dowódcą plutonu w Baonie Uzupełniającym L. Berbeckiego. 1 IV 1916 został mianowany ppor. i komendantem plutonu (rozporządzenie NKA K. nr 7783 z 11 IV 1916 i rozkaz Komendy LP nr 209). Ponownie ranny (5 VII 1916) podczas bitwy pod Kostiuchnówką, leczył się w Szpitalu Rezerwowym nr 2 w Jarosławiu. 31 III 1917 został odnotowany w 2. komp. I baonu 1. pp i przedstawiony do odznaczenia austr. Krzyżem Wojskowym Karola. Po odezwie TRS z 18 V 1917 wystąpił 20 VI 1917 do cesarza Karola I o zwolnienie z obywatelstwa austriackiego oraz do TRS o przyznanie obywatelstwa Królestwa Polskiego. Po kryzysie przysięgowym (VII 1917) wcielony do armii austro-węgierskiej i odesłany na front włoski. Od XI 1918 służył w WP. W szeregach 5. pp Leg. walczył z Ukraińcami. Od 1 III 1919 dowodził baonem 6. pp Leg. Pomiędzy 2 I a 17 IV 1920 był słuchaczem wojennego kursu Szkoły Sztabu Generalnego. Po awansie na stopień mjr. piech. został szefem Oddziału III 3. Armii WP. W dniach 11–12 IX 1920 dokonał śmiałego wypadu samochodowego z Włodawy pod Kowel. 20 IX 1920 został szefem sztabu 13. DP. Po wojnie służył m. in. jako oficer sztabowy, a także jako zastępca dowódcy 1. pułku czołgów (1925). 1 VII 1923 skierowany na studia specjalistyczne do Francji, zginął tam w wypadku samochodowym w Gisy-les-Nobles 24 I 1926. Odznaczony m. in. VM 5. kl., KN, KW 4x oraz austr. Srebrnym Medalem za Waleczność 1. kl.

Źródła:

  • ANKr. NKN, sygn. 434;
  • CAW I.120.1.27;
  • CAW I.120.1.101;
  • CAW I.120.1.103;
  • CAW I.120.1.246;
  • CAW I.120.1.386;
  • CAW I.120.63.746(tu: ppor. dopiero od IV 1916 - XI ranga, rozkaz NKA nr 7783 z 11 IV 1916).;
  • CAW I.120.63.1028;
  • Lista chorych, rannych...;
  • VII Lista strat;
  • R.O.1923;
  • R.O.1924 W. Chocianowicz, W 50-lecie...;
  • W. K. Cygan, Oficerowie Legionów..., t. 1;
  • P. Stawecki, Oficerowie dyplomowani...;
  • 'Goniec Polowy Legionów' 1915, nr 8, 1916, nr 15;
  • 'Monitor Polski' 1931, nr 18.

Autorzy:

Janusz Cisek, Ewa Kozłowska, Łukasz Wieczorek
Słownik Legionistów Polskich 1914-1918

Tagi

  Pobierz

  Powróć

Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu mechanizmu cookie w Twojej przeglądarce.

Więcej informacji