Bay Józef Lubomir, ps. „Kiemlicz”

ur. 23 V 1895 w m. Hnizdyczów k. Lwowa (rejon żydaczowski), s. Michała i Wiktorii. Student IV roku seminarium nauczycielskiego. Książeczka wojskowa nr 2026.

Po wybuchu I wojny zgłosił do LP. Przydzielony do 2. pp II Brygady LP, odbył wraz z pułkiem kampanię karpacką i bukowińską. 1 VII 1916 awansowany do stopnia chor. piech. Po kryzysie przysięgowym (VII 1917) służył w II baonie 2. pp Polskiego Korpusu Posiłkowego. Poszukiwany przez Austriaków w związku z procesem w Marmaros-Sziget. Od 25 XI 1918 służył w jednostkach żandarmerii WP. Jako oficer żand. w Płońsku 1 I 1920 awansował na por. piech. Przeniesiony do korpusu żandarmerii, dowodził plut. w Brześciu n. Bugiem. W VIII 1920 awansował na rtm. żand. (ze starszeństwem z 1 IV). Od XI 1920 był oficerem inwigilacyjnym (śledczym) w 5. Dyonie Żandarmerii. Zweryfikowany jako kpt. żand. ze starszeństwem z 1 VI 1919. Wykazany w stopniu rtm. w Spisie oficerów służących czynnie w dniu 1.6.21 r. Był wówczas przydzielony do 5. dżand. W 1923 był dowódcą plut. „Katowice” 5. Dyonu Żandarmerii, potem służył w dowództwie dyonu (1924). Awansowany 1 I 1927 na mjr. żand., od 17 III był (początkowo jako pełniący obowiązki) zastępcą dowódcy 9. Dyonu Żandarmerii. Od 20 II 1930 dowodził 7. Dyonem Żandarmerii (początkowo jako pełniący obowiązki). Z tego stanowiska 1 IV 1934 przeniesiono go do dyspozycji Ministra Spraw Wewnętrznych, a 30 IX 1934 w stan spoczynku. Już wcześniej przeszedł wówczas do pracy w administracji państwowej. Od 23 III tego roku do 10 VI 1936 był naczelnikiem Wydziału Społeczno-Politycznego w Urzędzie Wojewódzkim w Białymstoku, następnie, do IX 1939 był starosta powiatowym w Borszczowie. W 1940 przedostał się do Lublina i tam do 1942 był referentem w Związku Gospodarczym Spółdzielni Rolniczo-Handlowych. Po aresztowaniu przez Gestapo więziony na Zamku Lubelskim (XI 1942 - III 1943). Po wejściu Armii Czerwonej do Lublina pracował jako kierownik Wydziału dla Spraw Pomocy Ofiarom Wojny w PKWN, a następnie w „Społem”. 8 VII 1950 skazany na 4 lata więzienia za rzekome nadużycia w Centrali Rolniczo-Społecznej „Samopomoc Chłopska”. Zwolniony 4 III 1953, podjął pracę w Przedsięzbiorstwie „Kamień” i kolejno w Wojewódzkiej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w Aninie. Zmarł 17 I 1980 w Warszawie, pochowany na Cmentarzu Północnym. Odznaczony KN, KW 4x, Złotym KZ.

Źródła:

  • ANKr., NKN, sygn. 483;
  • CAW I.120.1.248;
  • CAW I.120.1.386;
  • CAW I.120.1.426;
  • Oss. rkps 15812/I;
  • Lista starszeństwa 1917; Spis oficerów służących czynnie...;
  • R.O.1923;
  • R.O.1924;
  • R.O.1928;
  • R.O.1932;
  • W. K. Cygan, Oficerowie Legionów..., t. 1;
  • J. Mierzwa, Słownik biograficzny starostów...;
  • K. Stepan, Prawie jak słownik.

Autorzy:

Janusz Cisek, Ewa Kozłowska, Łukasz Wieczorek
Słownik Legionistów Polskich 1914-1918

Tagi

  Pobierz

  Powróć

Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu mechanizmu cookie w Twojej przeglądarce.

Więcej informacji