ur. 4 VII 1882 w m. Horodenka, s. Romana i Matyldy z d. Checińska, przyn. Wiedeń.
Uczył się w gimnazjach w Krakowie i Lwowie, z których był usuwany za działalność patriotyczną. Po uzyskaniu matury od 1900 studiował prawo na Uniwersytecie Lwowskim i w 1905 uzyskał doktorat. Należał do PPS. W 1905 przez 6 miesięcy pracował jako agitator w Łodzi. Uczestniczył w akcjach bojowych oraz przemycaniu broni do Królestwa. W okresie X 1905 – X 1906 odbywał obowiązkową służbę wojskową w armii austro-węgierskiej w charakterze jednorocznego ochotnika. Służył w 11. part we Lwowie. Następnie podjął pracę zawodową jako dziennikarz. W 1909 był zatrudniony w Dyrekcji Kolei we Lwowie. W tym też roku rozpoczął studia filozoficzne na Uniwersytecie Lwowskim. Ukończył je w 1914. Po wybuchu wojny zmobilizowany do armii austro-węgierskiej, brał udział w walkach na froncie rosyjskim. Ranny, dostał się do niewoli. Leczył się w zajętym przez wojska rosyjskie Lwowie. 28 VI 1915 wstąpił do LP. Służył w artylerii (1. i 2. bat.). Od 1 V 1916 chor. art. (rozkaz Komendy LP z 19 V 1916) był adiutantem parku artyleryjskiego. Przedstawiony do awansu na komendanta kolumny amunicyjnej lub oddziału uzup. W 1917 odnotowany w Inspektoracie Werbunkowym do WP w Łukowie i przedstawiony do odznaczenia austr. Krzyżem Wojskowym Karola. Po kryzysie przysięgowym (VII 1917) służył w Polskim Korpusie Posiłkowym, między innymi wykazany we IX 1917 w Stacji Zbornej Polskiego Korpusu Posiłkowego w Krakowie. Po Rarańczy (15–16 II 1918) internowany w Witkowicach. Od 1 XI 1918 walczył w obronie Lwowa na odcinku V (Szkoła Sienkiewicza). Podczas walk ranny 15 XI 1918. Przyjęty do WP w stopniu chor. z dniem 24 X 1918, uczestniczył następnie w wojnie z Ukraińcami i bolszewikami. Podczas działań trzykrotnie ranny. Zweryfikowany jak mjr art. ze starszeństwem z 1 VI 1919, kontynuował służbę w 9. pac. Wykazany w stopniu kpt. w Spisie oficerów służących czynnie w dniu 1.6.21 r. Był wówczas przydzielony do 9. pap. W 9 pac. był komendantem kadry bat. zapasowej (1923), dowódcą dyonu oraz kwatermistrzem (1924). Potem dowodził I Dyonem Pociągów Pancernych. 31 VII 1928 przeszedł w stan spoczynku. Pracował potem jako Naczelnik Wydziału Ogólnego w zarządzie m. Lublina, kolejno w Wojskowym Instytucie Naukowo-Wydawniczym oraz w okresie 5 III 1931 – 1934 jako komisarz rządowy miasta Biała. Podczas kampanii 1939 roku nie został zmobilizowany, przedostał się do rodziny w Łukowie, gdzie przebywał w okresie okupacji. Od końca 1940 uczestniczył w konspiracji w ZWZ-AK. Był oficerem wywiadowczym. Latem 1944 uczestniczył w akcji „Burza” na Lubelszczyźnie. Wcielony do 2. Armii LWP, już 11 IX 1944 został aresztowany przez Sowietów pod zarzutem współpracy z Niemcami i osadzony w obozie nr 168 w Mińsku Litewskim. Do kraju powrócił 20 VIII 1945. Członek PPS, po jej wchłonięciu przez PPR (1949) wstąpił do Stronnictwa Demokratycznego. Zamieszkał w Białej. Był dyrektorem państwowej fabryki maszyn i w l. 1946–1950 burmistrzem, potem wiceburmistrzem i wiceprezydentem Białej. Zmarł 9 V 1972 w Bielsku-Białej. Odznaczony KN, KW 4x, Złotym KZ.
Źródła:
- AAN, ZLP, teka 270;
- CAW I.120.1.8;
- CAW I.120.1.101;
- CAW I.120.1.549;
- CAW I.120.63.746 (tu: ur. 1873);
- CAW I.120.1.386;
- Oss. rkps 15812/I;
- DRW 1919, nr 29;
- Lista starszeństwa 1917; Spis oficerów służących czynnie...;
- R.O.1923;
- R.O.1924;
- R.O.1928;
- R.O.Rez.1934;
- W. Chocianowicz, Dzieje 1 Pułku...;
- W. K. Cygan, Oficerowie Legionów..., t. 1;
- Obrona Lwowa..., t. 3;
- J. Polak, Cmentarz Rzymsko-Katolicki...;
- 'Monitor Polski' 1931, nr 179.
Autorzy:
Janusz Cisek, Ewa Kozłowska, Łukasz Wieczorek
Słownik Legionistów Polskich 1914-1918
Tagi