ur. 23 VI 1898 w m. Zgłobień k. Rzeszowa, s. Walentego i Marii z d. Worosz, w. rzymskokatolickie.
Uczęszczał do Szkoły Ludowej w Zgłobieniu, a następnie do I Gimnazjum w Rzeszowie. W VI 1914 ukończył czwartą klasę a 24 VIII 1914 wstąpił do LP. Przydzielony do 4. komp. I baonu 2. pp II Brygady LP, był dwukrotnie ranny: w 1914 pod Pappfalvą, po czym już 21 I 1915 w bitwie pod Kirlibabą. Do 26 VI 1915 leczył się w szpitalu w Temesvárze (ob. Timișoara w Rumunii). Po rekonwalescencji został przydzielony do Stacji Zbornej LP w Budapeszcie. Wykazany w Stacji jeszcze 13 V 1917. 15 IX 1917 odesłano go do komendy Polskiego Korpusu Posiłkowego w Przemyślu i wcielono jako telefonistę do 11. komp. III baonu 2. pp. Pełnił służbę na froncie pod Mamajowcami (Bukowina). W I 1918 zaliczył kurs telefoniczny. Po Rarańczy (15–16 II 1918) w okresie 16 II – 1 V 1918 internowany w Huszt. 2 V 1918 został wcielony do austr. 95. pp. Służył jako podoficer na froncie włoskim. 1 XI 1918 powrócił do Rzeszowa. Od 15 XI 1918 służył w WP jako plut. w komp. ochotników Pułku Ziemi Rzeszowskiej (późniejszy 17. pp). 18 XII 1918 został bezterminowo zwolniony z wojska z przyczyn zdrowotnych. 10 III 1919 ponownie zaciągnął się do WP. Wcielono go do komp. uzupełniającej V baonu strzelców w Olkuszu. Walczył w wojnie polsko-bolszewickiej. Po wojnie, w I 1921 został nominowany na urzędnika wojskowego XI rangi i w XI 1921 przydzielony do Szefostwa Intendentury DOK X w Przemyślu. Przemianowany na oficera służby stałej (por. piech. ze starszeństwem z 1 XII 1920), ukończył Kurs Młodszych Oficerów w Chełmie (7 I – 2 V 1925) oraz Kurs Oficerów Żywnościowych (15 IX – 14 XII 1925) we Lwowie. Od XII 1925 dowodził komp. w 17. pp. Ukończył dziesięciomiesięczny Kurs Wykładowców Historii Wojskowości. 29 XI 1931 przeniesiony do Korpusu Kadetów nr 2 w Chełmnie, a potem w Rawiczu. Od 21 VIII 1936 sprawował funkcję wychowawcy. 19 III 1937 awansował na kpt. piech. Walczył w kampanii 1939 roku. Uniknął niewoli i powrócił w okolice Rzeszowa. W XII 1940 został zaprzysiężony do ZWZ przez mjr, s. Ruśkiewicza „Floriana”. Używał pseudonimu „Blizbor” oraz nazwiska „Małecki”. Był podinspektorem w Rzeszowskim Inspektoracie Wojskowej Służby Ochrony Powstania. Równocześnie uczestniczył w szkoleniu podoficerów i podchorążych. Od 21 XII 1943 dowodził tymczasowo Placówką AK Boguchwała, zaś 13 VII 1944 został dowódcą Placówki AK Niebylec. Dowodził nią podczas akcji „Burza”. W XII 1944 objął funkcję komendanta Podobwodu AK Rzeszów-Południe. Wkrótce potem aresztowany przez funkcjonariuszy UB w Błażowej, którymi dowodził niedawny żołnierz AK. Prawdopodobnie został zamordowany podczas śledztwa na początku 1945. Postanowieniem z 26 X 1957 Sąd Powiatowy w Rzeszowie uznał Piotra Barana za zmarłego 9 V 1946. Miejsce pochówku nieznane. Odznaczony KN, Srebrnym KZ, Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918–1921, Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości, Medalem za Długoletnią Służbę (Brązowym lub Srebrnym).
Źródła:
- CAW I.120.1.100;
- CAW I.120.1.102;
- Oss. rkps 15812/I;
- Lista chorych, rannych...;
- T. Malinowski, M. Szumański, 2 Pułk Piechoty..., t. 1;
- Małopolski Słownik biograficzny..., t. 5;
- G. Ostasz, Obwód ZWZ-AK Rzeszów...;
- 'Monitor Polski' 1932, nr 92.
Autorzy:
Janusz Cisek, Ewa Kozłowska, Łukasz Wieczorek
Słownik Legionistów Polskich 1914-1918
Tagi