ur. 5 V 1890 we Lwowie, s. Zygmunta, powstańca 1863, w. rzymskokatolickie. Literat. Książeczka wojskowa nr 16420 (37067).
Jako uczeń należał do socjalistycznej organizacji młodzieży „Promień”. Po ukończeniu gimnazjum podjął studia polonistyczne i filozoficzne na Uniwersytecie Lwowskim. Działał wówczas w organizacji studenckiej „Życie” oraz w towarzystwie „Kultura”. Prowadził akcję oświatową wśród robotników. Jednocześnie współpracował z pismami literackimi we Lwowie i Warszawie. Należał do PPS-Frakcji Rewolucyjnej, a od 1914 do ZS. Po wybuchu wojny został skierowany do Warszawy celem prowadzenia werbunku do LP. Aresztowany w końcu roku przez rosyjską żandarmerię, zbiegł z więzienia i przeszedł linię frontu, by wstąpić do LP. Służył w 1. puł LP i 4. pp III Brygady LP. 1 VII 1916 mianowany chor. piech. (XII ranga, rozkaz Komendy LP nr 231 z 18 VIII 1916). Ranny nad Stochodem (1916), po okresie rekonwalescencji we Lwowie skierowany został ponownie do Warszawy. Należał do POW. W l. 1917–1918 wykładał historię literatury polskiej w warszawskich gimnazjach. Od XI 1918 w WP. W I 1919 objął funkcję szefa Wydziału Operacyjnego Dowództwa POW Górnego Śląska. W VIII został szefem Wydziału Plebiscytowego dla Śląska Cieszyńskiego, Spisza i Orawy w Oddziale II Sztabu Generalnego. Po jego rozwiązaniu Wydziału skierowany do prac POW na Górnym Śląsku. W XII 1920 został szefem Wydziału Organizacyjnego Dowództwa Obrony Plebiscytu. Podczas III powstania śląskiego (1921) był organizatorem i dowódcą Robotniczych Oddziałów Destrukcyjnych Południowej Grupy Wojsk Powstańczych. Po zakończeniu powstania powrócił do służby w Oddziale II Sztabu Generalnego. Pod koniec 1921 przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany jako kpt. rez. piech. ze starszeństwem z 1 VI 1919. W 1925 wyjechał do Paryża, a stamtąd do Grecji, Turcji, Palestyny i Egiptu. Po powrocie zajmował się pracą literacką, pedagogiczną, społeczną i wydawniczą. W 1927 był współzałożycielem i redaktorem tygodnika literackiego „Wiek XX”, a po jego likwidacji w 1929 – miesięcznika polityczno-społecznego „Wiek XX”. Od 1932 pracował w Wojskowym Biurze Historycznym potem od 1933 wykładał współczesną literaturę rosyjską w Instytucie Badawczym Europy Wschodniej w Wilnie. Należał do inicjatorów i aktywnych uczestników Kongresu Pracowników Kultury we Lwowie (1936), w związku z czym w następnym roku został usunięty z pracy w instytucie w Wilnie. Członek ZLP oraz przewodniczący sekcji literackiej Ligi Obrony Praw Człowieka i Obywatela. Zwolennik marksistowskiej teorii kultury. Zmarł 27 VII 1939. Pochowany na cmentarzu wojskowym na Powązkach w Warszawie. Ojciec Krzysztofa Kamila, poety, powstańca 1944 roku. Odznaczony KN z mieczami.
Źródła:
- CAW I.120.33;
- CAW I.120.63.746;
- Lista starszeństwa 1917;
- R.O.1923;
- R.O.1924;
- R.O.Rez.1934;
- Cmentarz Komunalny Powązki...;
- S. Łoza, Czy wiesz...;
- Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego, t. 1;
- 'Monitor Polski' 1931, nr 132.
Autorzy:
Janusz Cisek, Ewa Kozłowska, Łukasz Wieczorek
Słownik Legionistów Polskich 1914-1918
Tagi