ur. 11 II 1860 we Lwowie, s. Jana i Anny z d. Fischer. Nadoficjał sądowy, IX rangi.
Przed I wojną działał w Organizacji Orła Białego i był poszukiwany zarówno przez władze austro-węgierskie jak i rosyjskie. Od 1897 należał do lwowskiego „Sokoła”, działał także w TSL oraz w Drużynach Bartoszowych. W procesie organizacji Legionu Wschodniego powierzono mu 16 VIII 1914 komendę kompanii w II baonie tej formacji. Po rozwiązaniu Legionu w Mszanie Dolnej (26 IX 1914), zadeklarował gotowość służby w LP i od 30 IX 1914 został dowódcą 14. komp. w IV baonie 3. pp LP. 14 III 1915 został awansowany do stopnia por. W okresie 27 II – 22 III 1915 dowodził baonem. 10 V przeniesiony został do 4. pp III Brygady LP, gdzie objął dowództwo 12. komp. 7 VIII 1915 powierzono mu komendę nad obozem szkolnym w Jastkowie. 8 IX 1915 został awansowany na kpt. (IX ranga, rozkaz Komendy LP nr 151). Od 28 XI 1915 do 10 I 1916 dowodził IV Baonem Uzupełniającym w Kozienicach, a po tej dacie został dowódcą Stacji Zbornej LP i Komendantem Placu w Kowlu (11 I – 31 XII 1916) oraz w Lublinie (formalnie 1 I 1917 – 6 III 1918, a praktycznie już od 20 VI 1916). Od 1 XI 1918 walczył w obronie Lwowa. Był dowódcą V Odcinka (Szkoła Sienkiewicza). Po uwolnieniu miasta, otrzymał przydział dowódcy II baonu 1. pstrz. Lwowskich (późniejszy 38. pp), w którym służył w walkach z Ukraińcami na froncie galicyjskim. Rozkazem gen. B. Roi mianowany mjr z dniem 24 XI 1918, formalnie przyjęty do WP dekretem z 12 IV 1919 i odkomenderowany do Dowództwa „Wschód” z dniem 1 XI 1918. Rozkazem z 15 IX 1919 przeniesiony do DOGen. Lwów i kolejno do dowodzenia baonami wartowniczymi w tym okręgu. W okresie 10 XII 1920 – 15 III 1921 był dowódcą IV Brygady Etapowej i dowódcą Powiatu Etapowego w Łunińcu. Wykazany w stopniu mjr. w Spisie oficerów służących czynnie w dniu 1.6.21 r. Był wówczas przydzielony do 4. pp Leg. Po wojnie służył w Straży Granicznej, po czym 7 XII 1923 zdemobilizowany w stopniu ppłk pospolitego ruszenia ze starszeństwem z 1 VI 1919. Po kampanii 1939 roku został aresztowany przez bolszewików we Lwowie i zamordowany w 1940. Synowie Karola, Stanisław Tadeusz (ur. 1895) oraz Zdzisław (1902–1940) byli legionistami. Odznaczony m. in. VM 5. kl., KN, OOP, KW 3x oraz Złotym KZ.
Źródła:
- KN 12.05.1931;
- AAN, ZLP, teka 270;
- ANKr., NKN, sygn. 435;
- CAW I.120.1.102;
- CAW I.120.1.386;
- CAW I.120.1.425 (tu: własnoręcznie spisany życiorys z datą ur: 1860);
- CAW I.120.63.746;
- Spis oficerów służących czynnie...(tu: ur 11 II 1869);
- DRW 1919, nr 44; DRW 1919, nr 45;
- DRW 1919, nr 93;
- OGLw. 1918 nr 3;
- W. K. Cygan, Oficerowie Legionów..., t. 1;
- Obrona Lwowa..., t. 1–3;
- W. Potkański, Ruch narodowo-niepodległościowy...
Autorzy:
Janusz Cisek, Ewa Kozłowska, Łukasz Wieczorek
Słownik Legionistów Polskich 1914-1918
Tagi