Altheim Józef

ur. 11 II 1892 w Demni Wyżnej lub w Podhajcach, s. Edwarda i Eufemii z d. Hołub, w. rzymskokatolickie.

Ukończył szkołę powszechną. Należał do ZS. Służył w 13. komp. IV baonu 3. pp LP. 24 X 1914 został ranny pod Pasieczną, w I 1915 przebywał w szpitalu w Kolozsvár (Klausenburg ob. Kluż-Napoka w Rumunii). Po wyleczeniu z ran powrócił do pułku. Po kryzysie przysięgowym (VII 1917) w Polskim Korpusie Posiłkowym. Służył w 3. pp do próby przejścia przez front pod Rarańczą (15–16 II 1918), kiedy został internowany w Huszt. W II RP od 1923 służył w Policji Państwowej. W 1933 był funkcjonariuszem na posterunku w Koniowej pow. Skole w stopniu st. posterunkowego, a w 1939 na komisariacie w Stryju. Podczas kampanii 1939 roku dostał się do niewoli sowieckiej. Przetrzymywany w obozie w Ostaszkowie. Wywieziony na podstawie listy nr 019/2 z 7 IV 1940, wkrótce potem został zamordowany w Twerze. Jego nazwisko upamiętniono na tablicy w Katedrze Polowej WP w WarszawieOdznaczony KN, pośmiertnie awansował na aspiranta (jako Altcheim).

Źródła:

  • M. Gałęzowski, Na wzór Berka...;
  • Miednoje. Księga Cmentarna..., t. 1;
  • 'Monitor Polski' 1933, nr 63.

Autorzy:

Janusz Cisek, Ewa Kozłowska, Łukasz Wieczorek
Słownik Legionistów Polskich 1914-1918

Tagi

  Pobierz

  Powróć

Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu mechanizmu cookie w Twojej przeglądarce.

Więcej informacji